Literatura: |
1. Mirosław Górecki, Hospicjum w służbie umierających. Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2000.
2. Mirosław Górecki, Przesłanie ideowe i instytucjonalizacja wspomagania umierających, [w:] Mirosław Górecki (red.), Prawda umierania i tajemnica śmierci. Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2010, s. 203-225, 233-257.
3. Mirosław Górecki, Życie emocjonalne i seksualne ludzi starych. „Kwartalnik Pedagogiczny” 2020, nr 1 (255), s. 116-133.
4. Hanna Grzesiak, (Nie)wygodna starość. O demencji w programach telewizyjnych i filmach, „Konteksty Społeczne” 2020, tom 8, 2 (16), s. 112-125.
5. Hanna Grzesiak, Przemoc seksualna wobec osób starszych, „Praca Socjalna” 2021, nr 3 (36), s. 143-160.
6. Remigiusz J. Kijak, Życie intymne ludzi starych, [w:] Remigiusz J. Kijak, Zofia Szarota, Starość. Między diagnozą a działaniem. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Warszawa 2013, s. 52-76.
7. Łukasz Krzyżanowski, Polscy migranci i ich starzejący się rodzice. Transnarodowy system opieki międzygeneracyjnej. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2013, s. 14-36.
8. Jolanta Lipińska-Lokś, Lidia Wawryk, Profilaktyka przemocy domowej wobec osób z chorobą Alzheimera, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej” 2018, nr 31.
9. Norbert G. Pikuła, Obraz osoby starszej w przestrzeni medialnej, „Studia Socialia Cracoviensia 8” 2016, nr 2 (15), s. 199-215.
10. Małgorzata Potent-Ambroziewicz, Starość w języku młodzieży współczesnej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2013, s. 25-30, 37-48.
11. Stanisława Steuden, Zespoły otępienne w starszym wieku, [w:] Stanisława Steuden, Małgorzata Stanowska, Konrad Janowski (red.), Starzenie się z godnością, Wydawnictwo KUL, Lublin 2011, s. 241-249.
12. Zofia Szarota, Starzenie się i starość w wymiarze instytucjonalnego wsparcia. Wydawnictwo Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2010, s. 144-158.
13. Barbara Szatur-Jaworska, Piotr Błędowski, Małgorzata Dzięgielewska, Podstawy gerontologii społecznej. Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2006.
14. Piotr Szukalski, Ageizm – dyskryminacja ze względu na wiek, http://dspace.uni.lodz.pl/xmlui/bitstream/handle/11089/3607/7.%20Szukalski.pdf?sequence=1&isAllowed=y
15. Kinga Wiśniewska-Roszkowska, Starość jako zadanie. Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1989, s. 25-34.
|
Efekty uczenia się: |
Student będzie:
WIEDZA
1. Znał charakter gerontologii jako nauki, jej przedmiot oraz terminologię.
2. Charakteryzował sytuację ludzi starych oraz źródła i mechanizmy zaburzeń w funkcjonowaniu ludzi starych.
3. Miał pogłębioną wiedzę o głównych problemach ludzi starych i ich rodzin.
4. Znał zasady aktywizowania ludzi starych.
5. Miał wiedzę o formach pomocy dla osób starych.
UMIEJĘTNOŚCI
1. Potrafił analizować procesy i mechanizmy typowe dla fazy starości.
2. Potrafił wyjaśnić przyczyny problemów psychospołecznych osób starych i ich rodzin oraz zaproponować ich rozwiązanie.
3. Potrafił samodzielnie poszukiwać i korzystać z materiałów poszerzających wiedzę wyniesioną z zajęć.
4. Potrafił uzasadnić swoje zdanie w dyskusji w grupie, posługując się odpowiednimi pojęciami.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1. Doceniał umiejętność pracy w grupie.
2. Rozumiał i krytycznie odnosił się do prezentowanych treści, a także doceniał różnorodność i uzasadnienie różnorodnych – nawet sprzecznych – opinii.
|
Zakres tematów: |
1. Dyscypliny naukowe badające proces starzenia się i starości. Progi i okresy starości. Czynniki wpływające na tempo starzenia się społeczeństw i jego konsekwencje.
2. Stosunek społeczeństw do ludzi starych i do starości: pozytywny – akceptacja, wsparcie, włączenie w nurt życia, negatywny – ageizm (wiekizm), gerontofobia, stereotypy. Charakterystyka ogólna polskiej starości. Procesy i mechanizmy psychologiczne typowe dla fazy starości.
3. Postawy ludzi starych wobec własnego wieku i procesu starzenia się. Napięcia i kryzysy w fazie starości, radzenie sobie w sytuacjach kryzysowych i wychodzenie z kryzysu. Specyfika i struktura potrzeb ludzi starych (rodzaje potrzeb, hierarchia potrzeb, problemy deprywacji, podmioty umożliwiające zaspokojenie potrzeb osób starych).
4. Przygotowanie do starości. Aktywność edukacyjna i społeczna osób starych – edukacja ustawiczna (permanentna), uniwersytety trzeciego wieku, kluby seniora, stowarzyszenia społeczne, wolontariat seniorów i wolontariat dla seniorów.
5. Życie emocjonalno-seksualne ludzi starych. Druga młodość. Samoocena życia emocjonalno-seksualnego osób starych. Opinie społeczne na temat życia intymno-emocjonalnego ludzi starych. Rozwody, śluby i związki nieformalne osób starych, a także reakcje na te sytuacje osób najbliższych.
6. Przemoc wobec osób starych jako problem społeczny. Definicja i rodzaje przemocy. Trudności w wykrywaniu przemocy wobec ludzi starych. Czynniki sprzyjające występowaniu przemocy. Rozpoznawanie i przeciwdziałanie przemocy.
7. Przestępczość wobec ludzi starych: przyczyny, skutki, sposoby przeciwdziałania.
8. Polityka społeczna wobec problemów starości. Opieka nad osobami starymi w europejskich modelach polityki społecznej. Sytuacja ekonomiczna ludzi starych i system zabezpieczenia społecznego dla osób starych.
9. Opiekunowie starzejących się osób: ,,zespół opiekuna”, ,,zespół wypalenia sił”, sposoby wspierania i pomocy.
10. Włączanie osób starych w życie społeczne. Integracja międzypokoleniowa. Kształtowanie racjonalnych wyobrażeń o starzeniu się i starości oraz pozytywnych postaw wobec starości i seniorów. Upowszechnianie wiedzy gerontologicznej (rozumienie specyfiki, potrzeb oraz deficytów ludzi starych).
11. Instytucjonalne, półotwarte i środowiskowe formy pomocy ludziom starym (zakłady opiekuńczo-lecznicze, pielęgnacyjno-opiekuńcze, domy pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia; ośrodki pobytu dziennego). Czasowa opieka zastępcza.
12. Choroba Alzheimera i inne zespoły otępienne. Fazy w przebiegu choroby Alzheimera (łagodna, średniozaawansowana, zaawansowana). Wskazania terapeutyczne (treningi pamięci, psychoedukacja; postępowanie farmakologiczne; porady oraz wsparcie chorego i jego rodziny).
13. Opieka hospicyjna i paliatywna – początki i rozwój, zasady, typy, oczekiwania chorego i jego rodziny wobec zespołów opieki hospicyjnej i paliatywnej, psychospołeczna sytuacja osób umierających i ich rodzin; okoliczności łagodzące dramat umierania.
14. Obraz starości i osób starych kształtowany przez doświadczenia własne lub rodzinne, przez media (telewizja, prasa), przez sztukę (literatura, malarstwo, film, teatr, muzyka).
|