| Literatura: |
J. Krzyżanowski, Nauka o literaturze, Wrocław 1984.
H. Markiewicz, Główne problemy wiedzy o literaturze, Kraków 1980.
J. Starnawski, Warsztat bibliograficzny historyka literatury polskiej, Warszawa 1982.
J. Czachowska, R. Loth, Biografia i biblioteka w pracy polonisty, Wrocław 1977.
J. Czachowska, R. Loth, Przewodnik polonisty (bibliografie, biblioteki, muzea literackie), Wrocław 1981.
Z dziejów polonistyki warszawskiej, Warszawa 1964.
K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975.
|
| Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu ćwiczeń student:
– zna najważniejsze kompendia bibliograficzne z zakresu historii literatury polskiej;
– potrafi zebrać i zreferować literaturę przedmiotu (chronologicznie i problemowo);
– umie poprawnie sporządzić przypisy oraz bibliografię załącznikową;
– zna podstawowe zasady sporządzenia komputeropisu.
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą oceny jest sporządzenie zestawienia bibliograficznego na zadany temat; oceniane są również bieżące przygotowanie do zajęć, aktywność i obecność.
Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych, np. zwolnieniem lekarskim) – nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Usprawiedliwione nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.
|
| Zakres tematów: |
1. Zajęcia wstępne.
Część organizacyjna: Wyjaśnienie przedmiotu i celu zajęć.
Część merytoryczna: Sposób organizowania warsztatu polonisty. Prowadzenie wstępnych badań i poszukiwanie źródeł do pracy. Edycje krytyczne i wydania popularne. Serie wydawnicze. Analiza prac naukowych.
2. Biblioteka Uniwersytecka oraz biblioteki wydziałowe – zasady korzystania z zasobów bibliotek (zajęcia praktyczne w bibliotece).
3. Różne rodzaje bibliografii (tradycyjnych i elektronicznych). Internet jako źródło wiedzy polonistycznej. Najważniejsze czasopisma z zakresu literaturoznawstwa. Kompendia, słowniki, syntezy (np. Obraz Literatury Polskiej).
4. Redagowanie przypisów. Metodologia i technika przypisów – ćwiczenia praktyczne. Tworzenie bibliografii załącznikowej.
5. Utrwalanie umiejętności sporządzania przypisów. Elementy wiedzy o poszanowaniu własności intelektualnej. Zasady odwoływania się do ustaleń badaczy. Podsumowywanie, porównywanie i wykorzystywanie wyników cudzych badań a formułowanie samodzielnych sądów.
6. Estetyka pracy naukowej. Zasady sporządzania komputeropisu i podstawowe błędy w edycji tekstu. Sposoby wprowadzania i redagowania cytatów w pracy naukowej.
7. Podsumowanie zajęć. Odebranie prac zaliczeniowych i przedyskutowanie trudności, z jakimi zmagali się studenci w trakcie sporządzania zestawienia bibliograficznego.
|
| Metody dydaktyczne: |
Zajęcia mają charakter warsztatowy, opierają się na analizie przykładowych opracowań i tekstów naukowych, pracy z bibliografiami. Studenci aktywnie uczestniczą w zajęciach, wykonując praktyczne ćwiczenia. Przewidziane są także jedne zajęcia w bibliotece.
|
