|
Po ukończeniu przedmiotu student:
- dysponuje podstawami wiedzy o dawnej literaturze i kulturze polskiej, przy uwzględnieniu dynamiki jej rozwoju oraz właściwego dla niej kontekstu europejskiego;
- trafnie rozpoznaje związki pomiędzy dawnymi tekstami a charakterystycznymi dla średniowiecza i epoki nowożytnej prądami filozoficznymi, konwencjami estetycznymi i zjawiskami kulturowymi i społecznymi;
- rozumie znaczenie takich terminów, jak humanizm, reformacja, kontrreformacja, horacjanizm, imitatio, pareneza, klasycyzm, konceptyzm, sarmatyzm, sentymentalizm, rokoko
- zna podstawowe uprawiane w epokach dawnych gatunki literackie i trafnie wskazuje ich wyznaczniki w wybranych tekstach
- dokonuje analizy tekstów literackich powstałych w okresie staropolskim i w twórczy sposób je interpretuje, znajdując dla nich właściwy kontekst literacki, historyczny i kulturowy
- w krytyczny sposób analizuje zjawiska literackie i kulturowe charakterystyczne dla epok dawnych
- poprawną polszczyzną formułuje myśli i sądy, z powodzeniem podejmuje dyskusję, wykazuje się umiejętnością logicznego argumentowania i egzemplifikowania
|
