Elementy astronomii i astrofizyki jądrowej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	1100-1ENEAIASJAD5
Kod Erasmus / ISCED:	13.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0533) Fizyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Elementy astronomii i astrofizyki jądrowej
Jednostka:	Wydział Fizyki
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	angielski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Wstęp do fizyki jądrowej Wstęp do mechaniki kwantowej
Skrócony opis:	Zarys historii astronomii. Metody obserwacji. Teoria Wielkiego Wybuchu i modele kosmologiczne. Budowa i ewolucja gwiazd. Rozpowszechnienie pierwiastków chemicznych. Nukleosynteza pierwotna: - Reakcje termojądrowe. Spalanie wodoru w gwiazdach: cykl p-p i CNO. Spalanie helu. Spalanie cięższych pierwiastków i zjawiska eksplozywne. - Wytwarzanie pierwiastków cięższych od żelaza: procesy s, r i rp. Rola neutrin w procesach astrofizycznych.
Pełny opis:	Zarys historii astronomii. Metody obserwacji. Teoria Wielkiego Wybuchu i modele kosmologiczne. Budowa i ewolucja gwiazd. Rozpowszechnienie pierwiastków chemicznych. Nukleosynteza pierwotna: - Reakcje termojądrowe. Spalanie wodoru w gwiazdach: cykl p-p i CNO. Spalanie helu. Spalanie cięższych pierwiastków i zjawiska eksplozywne. - Wytwarzanie pierwiastków cięższych od żelaza: procesy s, r i rp. Rola neutrin w procesach astrofizycznych.
Literatura:	- B.W. Carroll, D.A. Ostlie, An Introduction to Modern Astrophysics, Pearson - C.E. Rolfs and W.S. Rodney, "Cauldrons in the Cosmos", the University of Chicago Press, 1988 - Ch. Iliadis, "Nuclear physics of stars", Wiley-VCH
Efekty uczenia się:	Wykład ma zaznajomić studentów z obecnym stanem wiedzy o Wszechświecie, o jego strukturze, głównych obiektach i metodach jego badania. Obok zrozumienia podstaw współczesnej astronomii, studenci mają poznać historię tworzenia się pierwiastków chemicznych, w szczególności pochodzenie ciężkich, długożyciowych izotopów promieniotwórczych obecnych na Ziemi. Wykład ma uświadomić też związki między współczesną fizyką jądrową a astrofizyką.
Metody i kryteria oceniania:	zaliczenie na ocenę

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.