Fizykochemia mikroemulsji

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	1200-2BLOK6W3
Kod Erasmus / ISCED:	13.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0531) Chemia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Fizykochemia mikroemulsji
Jednostka:	Wydział Chemii
Grupy:
Strona przedmiotu:	http://chem.uw.edu.pl
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Kierunek podstawowy MISMaP:	chemia
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Przystępując do zajęć student powinien: – mieć podstawową wiedzę z chemii ogólnej, – mieć umiejętność przeglądania naukowej literatury fachowej
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Wykład wprowadza wiedzę z zakresu termodynamiki i fizykochemii układów zdyspergowanych.
Pełny opis:	Przedmiot wprowadza wiedzę z zakresu termodynamiki i fizykochemii układów zdyspergowanych, pojęcie stanu koloidalnego, aerozolu, zolu, żelu, emulsji, mikroemulsji i miceli. Omawia właściwości, klasyfikacje i otrzymywanie układów zdyspergowanych. Wprowadza pojęcia surfaktanta, co-surfaktanta, emulsji w/o i o/w oraz ich fizykochemiczną charakterystykę (w tym zagadnienia struktury i stabilności). Omawia struktury surfaktantów w rozpuszczalnikach o różnej polarności ze szczególnym uwzględnieniem warunków tworzenia miceli (oddziaływania hydrofobowe). Wykład zaznajamia z kinetyczną stabilnością koloidów, wprowadza podstawy termodynamiki układów koloidalnych. Zaznajamia z metodami badania układów zdyspergowanych: kalorymetria, metody spektroskopowe, rozpraszanie światła, pomiar napięcia powierzchniowego.
Literatura:	P.W.Atkins “Chemia fizyczna” PWN 2001; H.Sonntag „Koloidy” PWN Warszawa, 1982; M.P.Pileni „Structure and reactivity in reverse micelles” Elsevier, 1989; H-J.Butt, K.Graf, M.Kapel „Physics and chemistry of interfaces” Wihley-vch, 2006; M.J.Rosen “Surfactants and interfacial phenomena” Wiley 2004; D Myers “Surfactant science and technology” Wiley 2006. Aktualne publikacje ukazujące się w czasopismach naukowych.
Efekty uczenia się:	Po ukończeniu przedmiotu (wykładu) student: - definiuje koloid, zol, żel emulsję o/w, w/o ,mikroemulsję, micele - wymienia kryteria rozróżniające układy zdyspergowane - definiuje surfaktant i co-sufaktant - podaje klasyfikacje surfaktantów wraz z przykładami - wymienia i omawia metody otrzymywania układów zdyspergowanych - zna warunki termodynamicznej trwałości układów koloidalnych - definiuje warunki tworzenia miceli normalnych i odwróconych - definiuje i omawia oddziaływania hydrofobowe - wyjaśnia mechanizm tworzenia miceli w zależności od charakteru rozpuszczalnika - omawia i porównuje metody wyznaczania cmc, - rozróżnia agregaty micelarne - definiuje warunki termodynamiczne tworzenia miceli - definiuje i omawia kinetyczną stabilność koloidów - opisuje właściwości termodynamiczne układów zdyspergowanych - wymienia i zna metody badania układów zdyspergowanych (np.kalorymetria, spektroskopia, rozpraszanie światła) - podaje przykłady zastosowań w/w metod w badaniach układów zdyspergowanych
Metody i kryteria oceniania:	Egzamin. Aby zdać egzamin student rozwiązuje test i odpowiada na pytania związane z tematami wykładu. Zdanie egzaminu oznacza uzyskanie >50% maksymalnej liczby punktów.
Praktyki zawodowe:	nie dotyczy

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.