Seminarium specjalizacyjne (proseminarium) - prawo wyznaniowe

proseminaria

w sali

Celem zajęć jest: 1) przekazanie uczestnikom umiejętności warsztatowych związanych z przygotowaniem tekstów prawniczych, 2) doskonalenie techniki wystąpień publicznych, 3) pogłębianie znajomości prawa wyznaniowego.

Są to umiejętności niezbędne dla osób mających zamiar przygotować na V roku pracę magisterską z zakresu prawa wyznaniowego, ale przydatne także dla osób planujących specjalizację w innych gałęziach prawa i dyscyplinach prawniczych.

Seminarium jest poświęcone:

1) rozwijaniu umiejętności warsztatowych związanych z przygotowaniem tekstów prawniczych – chodzi o takie kwestie jak szukanie literatury, kwerenda orzecznictwa, posługiwanie się prawniczymi bazami danych, zachowanie naukowego stylu wywodu, poprawne sporządzanie warstwy dokumentacyjnej (przypisów i bibliografii załącznikowej);

2) rozwijaniu umiejętności wystąpień publicznych (na forum grupy), koniecznych w zawodzie prawnika, i przełamywaniu barier psychicznych stojących temu na drodze;

3) pogłębianiu znajomości prawa wyznaniowego (dot. zwłaszcza osób, które dotychczas nie odbyły odrębnego kursu z tego zakresu).

Prawo wyznaniowe jest dyscypliną prawniczą obejmującą zagadnienia wywodzące się z różnych gałęzi prawa, wyróżnione ze względu na przedmiot regulacji. Tym przedmiotem jest wolność myśli, sumienia i religii w wymiarze indywidualnym i zbiorowym, a więc zarówno status prawny jednostki ze względu na wyznawaną wiarę lub światopogląd, jak i stosunki między państwem a związkami wyznaniowymi.

Seminarium obejmuje zagadnienia prawa wyznaniowego polskiego i obcego, a także międzynarodowe standardy ochrony wolności myśli, sumienia i religii. Szczegółowy dobór tematyki zajęć zależy od zainteresowań uczestników. Można jednak wskazać, że omawiane dotychczas tematy dotyczyły zagadnień:

– prawa cywilnego (np. ograniczenia reprezentacji wyznaniowych osób prawnych w obrocie cywilnoprawnym, odpowiedzialność odszkodowawcza związków wyznaniowych za szkody wyrządzone przez duchownych),

– prawa karnego (np. prawnokarna ochrona uczuć religijnych, dopuszczalność kryminalizacji niektórych czynności kultowych),

– prawa administracyjnego (np. przetwarzanie danych osobowych przez związki wyznaniowe, rejestrowanie kościołów i innych związków wyznaniowych),

– prawa konstytucyjnego i praw człowieka (np. równouprawnienie wyznań, nauczanie religii w szkole publicznej, duszpasterstwo w instytucjach publicznych),

– prawa pracy (np. spory prawne między wspólnotami religijnymi a ich pracownikami, obowiązki pracodawcy związane z poszanowaniem wolności religijnej pracowników),

– prawa finansowego (np. opodatkowanie osób duchownych i wyznaniowych osób prawnych),

– historii prawa (np. stosunki państwo–Kościół w II RP i w PRL),

– prawa międzynarodowego (np. wolność sumienia i wyznania w działalności Komitetu Praw Człowieka ONZ, sprzeciw sumienia w orzecznictwie ETPC),

– prawa obcego (np. prawo francuskie wobec symboli religijnych i ubioru motywowanego religijnie, prawo brytyjskie a szariat).

Praca opiera się na przygotowywaniu wystąpień i moderowanej dyskusji, wspólnej analizie literatury i orzecznictwa, a także na cyklicznych ćwiczeniach warsztatowych związanych z opracowaniem tekstu prawniczego. Celem tych zajęć jest przygotowanie uczestników do sporządzenia pracy dyplomowej na V roku studiów.

Szczegółowy dobór literatury zależy od zainteresowań uczestników.

Osobom niemającym uporządkowanej wiedzy z zakresu prawa wyznaniowego zalecany jest podręcznik: A. Mezglewski, H. Misztal, P. Stanisz, Prawo wyznaniowe, Warszawa 2011 (z uwzględnieniem niezbędnych aktualizacji stanu prawnego i orzecznictwa).

kontrola obecności, zaangażowanie w zajęcia, oddawanie drobnych prac domowych o charakterze warsztatowym

—