Językowy savoir-vivre

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	2700-L-DM-Z5JSVI-PRM
Kod Erasmus / ISCED:	15.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0321) Dziennikarstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Językowy savoir-vivre
Jednostka:	Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Tryb prowadzenia:	zdalnie
Skrócony opis:	Celem dydaktycznym przedmiotu jest zapoznanie studentów z funkcją wypowiedzi grzecznościowych w komunikacji werbalnej w aspekcie skuteczności komunikacyjnej. Ważnym składnikiem treści wykładów jest międzynarodowa etykieta biznesu.
Pełny opis:	W ramach przedmiotu omawiane są zasady i strategie polskiego savoir-vivre’u. Porównuje się polski savoir-vivre towarzyski ze skodyfikowanym międzynarodowym systemem norm biznesowych. Polska grzeczność językowa i pozajęzykowa konfrontowana jest z grzecznością innych kręgów kulturowych. Omawiane są takie funkcje grzeczności, jak powitania, przeproszenia, przedstawianie (się), tytulatura, życzenia, gratulacje, kondolencje. Prowadzona jest praktyczna analiza pism urzędowych, listów elektronicznych, sposobów telefonowania i użycia wizytówek.
Literatura:	1. Obowiązkowa M. Marcjanik, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2013. Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Warszawa 2020, rozdz. 5 – Dodatek: formy adresatywne. I. Kamińska-Radomska, Etykieta biznesu, czyli międzynarodowy język kurtuazji, Warszawa 2020. 2. Uzupełniająca I. Kamińska-Radomska, Kultura biznesu. Normy i formy, Warszawa 2020. R. Sinielnikoff, E. Prechitko, Wzory listów polskich, Warszawa 2005, Uwagi ogólne. S. Miller, E-mailowy savoir-vivre, tł. J. Kasprzak-Śliwińska, Poznań 2003, rozdz. 1-6.
Efekty uczenia się:	Po ukończeniu przedmiotu student ma: WIEDZĘ 1. Zna funkcję językowych zachowań grzecznościowych oraz towarzyszących im lub je zastępujących zachowań niewerbalnych. 2. Zna językowe relacje (na ty, na pan/pani i relacje tzw. pośrednie) między partnerami komunikacji, w tym tytulaturę. 3. Zna zasady pisania listów tradycyjnych, pism urzędowych, e-maili. 4. Zna pojęcie tzw. nawiasu grzecznościowego (formy i formuły powitalne oraz formy i formuły pożegnalne). 5. Zna wybrane funkcje grzecznościowe: przeproszenia, życzeń, gratulacji, kondolencji. 6. Zna międzynarodową etykietę biznesu oraz różnice między grzecznością towarzyską a grzecznością zawodową. 7. Zna różnice językowe w grzecznościowym mówieniu kobiet i mężczyzn (gender) oraz wpływ tego zjawiska na osiąganie sukcesu zawodowego. UMIEJĘTNOŚCI 1. Potrafi przy użyciu językowych form grzeczności wpływać na własną skuteczność komunikacyjną w różnych typach mówienia (pisania). 2. Umie stosować tytulaturę dostosowaną do hierarchii rozmówcy oraz sytuacji mówienia. 3. Umie napisać i zaadresować pismo urzędowe, e-mail, używając stosownych form językowych, w tym zwrotów grzecznościowych. 4. Umie rozpocząć interakcję werbalną (w tym odpowiednio się przedstawić), kontynuować ją, stosując fatyczną funkcję języka, oraz wie, jak ją zakończyć. W kontakcie bezpośrednim i pośrednim, w tym w rozmowie telefonicznej. 5. Umie werbalizować wybrane funkcje grzecznościowe (powitania, pożegnania, przeproszenia itp.), dostosowując ich formę do relacji z partnerem. INNE KOMPETENCJE 1. Zdaje sobie sprawę ze zmian obyczajów grzecznościowych po roku 1989. Rozumie różnice pokoleniowe dotyczące zachowań grzecznościowych i konieczność szukania consensusu. 2. Rozumie różnice pokoleniowe dotyczące zachowań grzecznościowych i konieczność szukania consensusu.
Metody i kryteria oceniania:	Znajomość lektur, ocena ciągła (aktywność i prace domowe), kolokwium.
Praktyki zawodowe:	Brak.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.