Język Jidysz 1

obowiązkowe

Słownictwo języka jidysz; fleksja i składnia języka jidysz; zróżnicowanie rejestrów tego języka i ich wpływ na prawidłowe odczytywanie i interpretowanie tekstów źródłowych; konstrukcje gramatyczne języka jidysz w mowie i w piśmie; odczytywanie oraz tłumaczenie drukowanych i rękopiśmiennych tekstów w języku jidysz; typy informacji zawartych w jidyszowych materiałach leksykograficznych, biograficznych, katalogach, inwentarzach oraz na stronach internetowych i ich wykorzystanie; historyczna i kulturowa rola języka jidysz w dziejach Żydów aszkenazyjskich oraz w kulturze europejskiej; znaczenie podtrzymania znajomości tego języka jako jednego z języków zagrożonych wymarciem.

Lektorat języka jidysz dla początkujących. Zajęcia są prowadzone w języku polskim. Ich celem jest nauczenie studenta samodzielnej pracy z drukowanymi oraz rękopiśmiennymi tekstami jidysz. Zajęcia są przeznaczone dla osób, które w miarę swobodnie odczytują teksty jidysz zarówno drukowane, jak i rękopiśmienne, a także opanowały materiał gramatyczny przeznaczony dla kursu jidysz dla początkujących. Ważnym ich elementem jest zapoznanie studentów z wiedzą na temat kultury, historii i literatury Żydów polskich. Szczególnie istotnym aspektem lektoratu jest lektura rękopiśmiennych tekstów historycznych i literackich. Zajęcia są prowadzone przede wszystkim w oparciu o materiały własne lektora, teksty archiwalne oraz prasowe, wybrane podręczniki, materiały audio i wideo.

U. Weinreich, “College Yiddish : An Introduction to the Yiddish Language and to Jewish Life and Culture”

- materiały wskazane i/lub bezpośrednio dostarczone przez osobę prowadzącą zajęcia, w tym m.in. teksty prozatorskie i poetyckie wybranych twórców literatury jidysz oraz artykuły prasowe (gł. z czasopism “Der Jidiszer Tam-Tam”, “Słowo Żydowskie - Dos Jidisze Wort”, “Forwerts”).

Literatura uzupełniająca:

- G. Estraikh, "Intensive Yiddish", Oxford 1999;

- L. Khan, "Colloquial Yiddish", London 2011;

- E. Geller, "Jidysz - język Żydów polskich", Warszawa 1994;

- Ch. Shmeruk, "Historia literatury jidysz", Wrocław 1992;

- M. Sitarz, "Z dziejów jidysz – jednego z języków żydowskich; Wprowadzenie do nauki języka dla szkół wyższych", Kraków 1992.

Słowniki:

- "Grojser werterbuch fun der jidiszer szprach", red. J. Mark, New York-Jerusalem 1961-1980;

- A. Harkavy, "Yiddish-English-Hebrew Dictionary", New York 1928;

- Y. Niborski, B. Vaisbrot, "Dictionnaire Yiddish-Français", Paris 2002;

- U. Weinreich, "Modern English-Yiddish Yiddish-English Dictionary", New York 1968.

Po zaliczeniu przedmiotu student:

Wiedza

- posiada znajomość słownictwa języka jidysz;

- posiada wiedzę z zakresu fleksji i składni języka jidysz;

- posiada wiedzę na temat zróżnicowania rejestrów tego języka, pozwalającą na prawidłowe odczytywanie i interpretowanie tekstów źródłowych;

Umiejętności

- potrafi w mowie i piśmie posługiwać się podstawowymi konstrukcjami gramatycznymi języka jidysz;

- samodzielnie odczytuje oraz tłumaczy drukowane i rękopiśmienne teksty w języku jidysz;

- potrafi pozyskiwać informacje zawarte w jidyszowych materiałach leksykograficznych, biograficznych, katalogach, inwentarzach oraz na stronach internetowych;

Kompetencje społeczne

- rozumie historyczną i kulturową rolę języka jidysz w dziejach Żydów aszkenazyjskich oraz w kulturze europejskiej;

- rozumie wagę podtrzymania znajomości tego języka jako jednego z języków zagrożonych wymarciem.

Studenci oceniani są w sposób ciągły na podstawie obecności, aktywnego uczestnictwa w zajęciach, kolokwiów, sumiennego wywiązywania się z zadań określonych przez prowadzącego zajęcia, w tym terminowego opracowywania i przedkładania zadanych prac domowych. Na koniec semestru przeprowadzany jest test końcowy z całości przerobionego materiału.