Komparatystyka intersemiotyczna: literatura w kregu filmu i kultury cyfrowej

seminaria licencjackie

w sali

Seminarium poświęcone będzie relacjom między literaturą a filmem i mediami cyfrowymi. Jako nić Ariadny posłuży nam komparatystyka; poszukiwanie podobieństw i różnic pomiędzy formami artystycznymi oraz medialnymi pozwoli nam na precyzyjne uchwycenie istoty interesujących nas zjawisk. Stałym punktem odniesienia będą więc dla nas zarówno tradycyjne, jak i eksperymentalne przykłady tekstu literackiego, filmu czy form cyfrowych.

Seminarium poświęcone będzie relacjom między literaturą a filmem oraz mediami cyfrowymi. Jako nić Ariadny posłuży nam komparatystyka; poszukiwanie podobieństw i różnic pomiędzy formami artystycznymi oraz medialnymi pozwoli nam na precyzyjne uchwycenie istoty interesujących nas zjawisk. Stałym punktem odniesienia będą więc dla nas zarówno tradycyjne, jak i eksperymentalne przykłady tekstu literackiego, filmu czy form cyfrowych.

Pierwszy semestr poświęcimy w znacznej mierze na wypracowanie wspólnej metodologii - połowa semestru poświęcona będzie relacjom między literaturą a filmem (pomówimy m.in. o semiotyce filmu, teoretycznych aspektach zagadnienia adaptacji filmowej, a także o autotematyzmie w literaturze i filmie), a druga połowa literaturze w kontekstach cyfrowych. W drugim semestrze skoncentrujemy się na dyskusji nad powstającymi pracami licencjackimi.

P. Biliński, Kinematograf o sobie: autotematyzm w polskim kinie fabularnym, Gdańsk 2021.

P. Celiński, Interfejsy: cyfrowe technologie w komunikowaniu, Wrocław 2010.

J. Dovey, H.W. Kennedy, Kultura gier komputerowych, tłum. T. Macios, A. Oksiuta, Kraków 2011.

J. Frużyńska, Mapy, encyklopedie, fraktale, Warszawa 2012.

M. Hopfinger, Adaptacje filmowe utworów literackich: problemy teorii i interpretacji, Wrocław 1974.

J. Juul, Sztuka przegrywania. Esej o bólu, jaki wywołują gry wideo, tłum. P. Schreiber, M. Tabaczyński, Kraków 2016.

R.W. Kluszczyński, Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego spektaklu, Warszawa 2010.

T. Kłys, Film fikcji i jego dominanty, Semper 1999.

P. Kubiński, Gry wideo. Zarys poetyki, Kraków 2016.

Liberatura, e-literatura i... Remiksy, remediacje i redefinicje, red. M. Górska-Olesińska, Opole 2013.

„Kultura Współczesna” 2/2016 – cały numer.

J. Łotman, Semiotyka filmu, Warszawa 1983.

L. Manovich, Język nowych mediów, tłum. P. Cypryański, Warszawa 2006.

P.P.Pasolini, Scenariusz jako „struktura, która pragnie być inną strukturą”, przeł. K. Fekecz, w: Jerzy Kossak, Kino Pasoliniego, WAiF, Warszawa 1976.

U. Pawlicka, Literatura cyfrowa. W stronę podejścia procesualnego, Gdańsk 2017.

Przekaz digitalny. Z zagadnień semiotyki, semantyki i komunikacji cyfrowej, red. E. Szczęsna, Warszawa 2015.

A. Przybyszewska, Liberackość dzieła literackiego, Łódź 2015.

A. Sandauer, Samobójstwo Mitrydatesa, [w:] idem, Samobójstwo Mitrydatesa. Eseje, Warszawa 1968, s. 139-188 (zwłaszcza s. 160-188).

E. Szczęsna, Cyfrowa semiopoetyka, Warszawa 2018.

„Teksty Drugie” 3/2014 – cały numer.

E. Wójtowicz, Sztuka w kulturze postmedialnej, Gdańsk 2016.

o ukończeniu seminarium student:

1) wiedza:

- zna i rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji literaturoznawczej w badaniu filmów oraz tekstów kultury cyfrowej;

- zna podstawowe metody badawcze właściwe komparatystyce.

2) umiejętności:

- samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija umiejętności badawcze w zakresie komparatystyki, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego;

- rozróżnia oraz analizuje zjawiska kulturowe charakterystyczne dla kultury cyfrowej;

- posiada zdolność konstruowania dłuższej wypowiedzi ustnej w formie głosu w dyskusji oraz indywidualnej prezentacji;

- dobiera strategie argumentacyjne, na poziomie elementarnym posługuje się krytycznymi argumentami, formułuje odpowiedzi na krytykę.

- prowadzi na poziomie podstawowym pracę badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego lub kierownika zespołu badawczego.

3) kompetencje społeczne:

- rozumie różnorodność tekstów kultury i konieczność dostosowywania do nich narzędzi badawczych;

- rozumie płynny charakter tekstów i potrzebę ciągłego poszerzania swoich kompetencji;

- ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej dla kształtowania się więzi społecznych w dobie kultury audiowizualnej

- kontrola obecności;

- ocena ciągła.

Praca licencjacka sprawdza efekty kształcenia w zakresie wiedzy i umiejętności:

- orientacji w dziedzinie, której dotyczy praca;

- poprawnego posługiwania się terminologią właściwą dla wybranego obszaru badań;

- formułowania rozwiniętej, spójnej, logicznej, poprawnej językowo wypowiedzi pisemnej;

- zbierania materiałów badawczych potrzebnych do pracy, rozpoznawania stanu badań nad podjętym zagadnieniem;

- samodzielnego selekcjonowania i analizowania zebranego materiału;

- sporządzania przypisów i bibliografii.

Zob. podstawowe informacje o przedmiocie.

Zob. podstawowe informacje o przedmiocie.

Zob. podstawowe informacje o przedmiocie.

Zob. podstawowe informacje o przedmiocie.