Teoria i historia sztuk pięknych w kontekście porównawczym

obowiązkowe

w sali

Wykład prezentuje wybrane zagadnienia z zakresu teorii i historii relacji między literaturą i sztukami pięknymi (malarstwem, grafiką, rzeźbą i architekturą) w perspektywie porównawczej obejmującej zestawienie dwóch najważniejszych europejskich kręgów kulturowych - łacińskiego i bizantyjskiego. Przedstawia najważniejsze idee określające podobieństwa, różnice oraz wzajemne zależności między sztukami w obszarach kulturotwórczych Rzymu (wraz z tradycją estetyczną, duchową i polityczną Zachodu) i Cesarstwa Bizantyjskiego (wraz z dziedzictwem artystycznym, duchowym i politycznym Wschodu).

Badania porównawcze literatury i sztuk pięknych jawią się jako odłam obszernego dyskursu interdyscyplinarnego, obejmującego wiedzę na temat zależności między słowem i obrazem od starożytności (Simonides, Platon, Arystoteles, Horacy) aż po współczesność (tzw. nauka o motywach – Stefania Skwarczyńska, Elizabeth Frenzel; ikonologia – Ernst Casirer, Ervin Panofsky; semiologia – Roland Barthes itd.). Biorą one pod uwagę różne typy oraz przypadki relacji między piśmiennictwem a przedstawieniami wizualnymi (malowidła, ikony, które obrazują lub interpretują teksty, utwory literackie [dyskurs biblijny, mistyczny, historyczny, fantastyczny, fantasmagoryczny etc.] stanowiące bądź dokładnie odtwarzające dzieła plastyczne; teksty literackie odzwierciedlające techniki, kolorystykę, układy przestrzenne charakterystyczne dla sztuk wizualnych; utwory literackie podejmujące wspólne tematy lub motywy z dziełami plastycznymi itp.). Poszczególne rodzaje związków słowa z obrazem, obrazu ze słowem (synteza, korespondencja sztuk etc.), zostaną zilustrowane konkretnymi przykładami.

Zajęcia mają na celu kształtowanie wrażliwości estetycznej studentów.

Po ukończeniu zajęć student:

1) zna i rozumie:

- zjawiska estetyczne charakterystycznych dla pogranicza sztuk;

2) potrafi:

- dostrzegać w literaturze symbolikę, topikę, struktury przestrzenne i inne środki wyrazu możliwe do rozpoznania również w malarstwie, grafice, rzeźbie oraz architekturze;

3) jest gotów do:

- samodzielnej analizy porównawczej utworu literackiego i dzieła plastycznego

- rozwijania umiejętności dostrzegania, analizowania i precyzyjnego określania różnych rodzajów relacji zachodzących między sztukami.

Zaliczenie na podstawie pisemnego testu kontrolnego.

Dozwolone są dwie nieobecności na wykładzie oraz dwie nieobecności na ćwiczeniach. Nadprogramowe nieobecności muszą zostać odpracowane w sposób ustalony z prowadzącym zajęcia.

Szacowany nakład pracy studenta:

- udział w wykładzie: 30 godzin (1 ECTS)

- przygotowanie do testu zaliczeniowego: 15 godzin (0,5 ECTS)

Jeśli student chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:

a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,

b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi

sztucznej inteligencji.

2. Student nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.

3. Jeśli student wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:

a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub

b. w sposób z nią nieuzgodniony,

osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.