Warsztat humanisty

obowiązkowe

w sali

Celem warsztatów uzupełniających przedmiot Antropologia kultury jest przygotowanie studentów do samodzielnego praktykowania wiedzy antropologicznej, a więc prowadzenia badań oraz formułowania ich rezultatów w postaci prac naukowych. Warsztat nie ma charakteru wykładu teoretycznego, lecz wspólnej pracy nad powstającymi pracami rocznymi. Konkretne zagadnienia techniczne wprowadzane są w oparciu o problemy, jakie stają przed uczestnikami podczas tworzenia ich własnych prac rocznych.

Warsztat stanowi oryginalne połączenie zajęć praktycznych, kursu typu academic writing oraz wybranych zagadnień zagadnień z zakresu metodologii nauk czy nauk pomocniczych.

Po ukończeniu zajęć student potrafi samodzielnie przygotować i przeprowadzić poprawne metodologicznie badanie wybranych zjawisk kultury oraz przedstawić jego rezultaty w postaci tekstu; zna zaplecze pracy naukowej związane z kompletowaniem bibliografii, technikami pozyskiwania i lektury tekstów naukowych; rozumie, jak pisać teksty naukowe poprawne pod kątem formy i treści.

Poruszane zagadnienia:

1. Specyfika języka i tekstu naukowego:

- dlaczego jedne prace odwołują się do innych? Do czego w ogóle służy bibliografia i przypisy?

- techniki cytowania i sporządzania przypisów

- porządek prezentacji materiału, konstrukcja i logika tekstu naukowego

- kryteria oceny dobrej pracy naukowej

- specyfika „prac rocznych”

2. Specyfika badań kulturoznawczych

- formułowanie problemów badawczych (nauka „myślenia pytaniami” a nie materiałem)

- dobór metody; czym w ogóle jest metoda w badaniach kulturoznawczych?

- badania synchroniczne a diachroniczne

- wykorzystanie kategorii etic i emic

3. Specyfika „zjawisk kulturowych” jako przedmiotu badań

- docenianie i rozumienie specyfiki medium

- współczynnik humanistyczny

- kultura jako rzeczywistość historyczna (wymiar diachroniczny, doceniania kontekstu)

- interpretacja jako „odkrywanie treści ukrytej”

4. Prezentacja „kanonicznych interpretacji” – zestawienie własnych prób z inspirującymi „tekstami Mistrzów”

M. Bogucki, P. Kubkowski, Ł Zaremba, A. Zborowska, Przewodnik bibliograficzny dla osób studiujących na kierunkach kulturoznawstwo - wiedza o kulturze i sztuki społeczne, Warszawa 2022

U. Eco, Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, Warszawa 2007

P. Pioterek, B. Zieleniecka, Technika pisania prac dyplomowych, Poznań 2004

E. Wolańska et al., Jak pisać i redagować? Poradnik redaktora. Wzory tekstów użytkowych, Warszawa 2022

R. Zenderowski, Technika pisania prac magisterskich i licencjackich, Warszawa 2022

Po ukończeniu zajęć student:

1. Rozumie strukturę i specyfikę badań naukowych nad kulturą.

- potrafi sformułować problem badawczy oraz dobrać do niego właściwy materiał i metodę badawczą

2. Potrafi samodzielnie zgromadzić szeroką i reprezentatywną bibliografię danego zagadnienia, w szczególności

- potrafi przełożyć rozróżnienie między badanym materiałem a stosowaną metodą na rozumienie różnicy pomiędzy literaturą przedmiotową i podmiotową;

- potrafi wskazać najważniejsze teksty traktujące o danym przedmiocie i odróżnić je od tekstów wtórnych, aplikujących daną metodologię, kierując się między innymi takimi kryteriami, jak: wzajemne inspiracje szkół i badaczy (analiza genealogiczna), cytowanie w innych tekstach.

3. Potrafi posługiwać się źródłami bibliograficznymi takimi jak:

- polskie i światowe bazy bibliografii adnotowanych w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych;

- najważniejsze polskie i światowe słowniki bibliograficzne;

- bibliografie zamieszczone w tekstach opisujących dany przedmiot, w szczególności w encyklopediach specjalistycznych, słownikach dziedzinowych itp.

4. Potrafi odnaleźć poszukiwane teksty korzystając z

- bibliotek;

- pełnotekstowych baz czasopism (JSTOR, Elsevier itp.);

- innych źródeł internetowych.

5. Rozumie specyfikę lektury tekstu naukowego – potrafi czytać go szybko i ze zrozumieniem w poszukiwaniu najważniejszych myśli i struktur, w szczególności:

- zdolny jest do krytycznej analizy i odrzucenia tekstów nieprzydatny, ich dla prowadzonych badań;

- potrafi sporządzać notatki i fiszki (także w wersji elektronicznej), w celu późniejszego wykorzystania w pracy badawczej.

6. Potrafi samodzielnie pisać teksty naukowe, w szczególności

- zna i rozumie specyfikę stylu naukowego:

- odróżnia podstawowe gatunki wypowiedzi naukowej (esej, rozprawa, traktat, monografia);

- potrafi jasno przedstawiać swój wywód stosując środki takie jak podział na akapity, wyróżnienie podstawowych myśli, podział na rozdziały i podrozdziały;

- potrafi posługiwać się w stopniu podstawowym terminologią właściwą dla danej dziedziny i stosować pojęcia wyprowadzone z analizowanych tekstów, a także odróżniać kategorie metodologiczne od wyprowadzonych z analizowanego materiału (przeciwstawienie etic-emic)

7. Potrafi cytować i powoływać się na literaturę naukową, w tym:

- rozumie pojęcie plagiatu i potrafi odróżnić pracę samodzielną od niesamodzielnej;

- potrafi samodzielnie sporządzać przypisy zgodnie z najbardziej rozpowszechnionymi standardami (przypisy dolne, przypisy amerykańskie);

- potrafi przy użyciu najbardziej rozpowszechnionych edytorów tekstu wykonać w praktyce wszystkie powyższe działania.

8. Rozumie znaczenie otwartości wiedzy naukowej i reguły rządzące jej dystrybucją.

9. Rozumie i potrafi opracować samodzielnie strukturę tekstu naukowego z uwzględnieniem hipotezy, jej weryfikacji, dowodzenia.

Na ocenę warsztatu składają się aktywność na zajęciach i realizacja zadań zlecanych przez prowadzącego. Są to opracowanie konspektu pracy, przygotowanie bibliografii (te dwa obligatoryjnie) oraz inne zadania, według uznania prowadzącego (np. przedstawienie fragmentu tekstu z przypisami, zrobienie notatki z obserwacji itp.). O tych innych zadaniach prowadzący informują studentów na początku zajęć. Obecność na zajęciach jest obowiązkowa, dopuszczalne są dwie nieobecności.