Diwy i kompozytorzy. Muzyka klasyczna w filmie
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3002-KON2023K14 |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.7
|
Nazwa przedmiotu: | Diwy i kompozytorzy. Muzyka klasyczna w filmie |
Jednostka: | Instytut Kultury Polskiej |
Grupy: |
Konwersatoria fakultatywne IKP |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | bierna znajomość języka angielskiego |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest przyjrzenie się, w jaki sposób muzyka klasyczna jest prezentowana w filmie, zwłaszcza w kinie artystycznym. Będą nas interesowały dzieła, które w ciekawy sposób problematyzują temat muzyki poważnej w kontekście kultury współczesnej. |
Pełny opis: |
Celem zajęć jest przyjrzenie się, w jaki sposób muzyka klasyczna jest prezentowana w filmie, zwłaszcza w kinie artystycznym. Będą nas interesowały dzieła, które w ciekawy sposób problematyzują temat muzyki poważnej w kontekście kultury współczesnej. Zajęcia skupione będą wokół pojawiających się często w twórczości filmowej dwóch figur: śpiewaczki oraz kompozytora. Tematy: - muzyka klasyczna w filmie i kulturze współczesnej - opera jako przestrzeń eksperymentu: Aria (film nowelowy) - opera a kolonializm: Fitzcarraldo Wernera Herzoga Śpiewaczki - opera – między opresją a emancypacją kobiet: Terror at the Opera Dario Argento, Medea Piera Paola Pasoliniego - opera a relacje rodzinne: Księżyc Bernardo Bertolucciego - blaski i cienie gwiazdorstwa: Boska Florence Stephena Frearsa Kompozytorzy - Ludwig van Beethoven – życie uczuciowe kompozytora: Wieczna miłość Bernarda Rose’a - Fryderyk Chopin – artysta romantyczny: Błękitna nuta Andrzeja Żuławskiego - Franz Liszt – muzyka klasyczna a kultura popularna: Lisztomania Kena Russella - Gustav Mahler – kompozytor przełomu: Mahler Kena Russella |
Literatura: |
Wybrane lektury: Marcia J. Citron, When Opera Meets Film, Cambridge–New York 2010; Catherine Clément, Dead Women, w: tejże, Opera, or the Undoing of Women, transl. by Betsy Wing, foreword by Susan McClary, Minneapolis 1988, s. 43-59; Nicholas Cook, Muzyka, przeł. Mateusz Łuczak, Warszawa 2000; L. Andrew Cooper, Dario Argento, Champaign 2012; Tia DeNora, Beethoven and Social Identity, w: tejże, Beethoven and the Construction of Genius: Musical Politics in Vienna 1792-1803, Berkeley – Los Angeles 1997; Ronald H. Dolkart, Civilization’s Aria: Filma as Lore and Opera as Metaphor in Werner Herzog’s „Fitzcarraldo”, „Journal of Latin American Lore” 1985, vol. 11, no. 2; Jens Malte Fischer, What Did Mahler Look Like An Attempt at a Description, w: tegoż, Gustav Mahler, przeł. Stewart Spencer, New Haven - London 2011; Alicja Helman, Ekscentryczne biografie Kena Russella, w: Muzykolog wobec dzieła muzycznego. Zbiór prac dedykowanych Elżbiecie Dziębowskiej w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, Kraków 1999; Piotr Kletowski, Oblicza Medei, „Ruch Muzyczny” 2015, nr 8; T. Jefferson Kline, “…Perforce to Dream”: Oneiric Projection and Protection in „Luna”, w: tegoż, Bertolucci’s Dream Loom: A Psychoanalytic Study in Cinema, Amherst 1987, s. 147-16 Jeongwon Joe, Opera as Soundtrack, Farnham–Burlington 2003; Richard Leppert, Opera, Aesthetic Violence, and the Imposition of Modernity: „Fitzcarraldo”, w: Beyond the Soundtrack: Representing Music in Cinema, ed. by Daniel Goldmark, Lawrence Kramer, Richard Leppert, Berkley 2007; Anotine Lilti, The Invention of Celebrity, tłum. Lynn Jeffress, Cambridge 2017; Ralph P. Locke, Musicology and/as Social Concern: Imagining the Relevant Musicologist, w: Rethinking Music, ed. by Nicholas Cook, Mark Everist, Oxford – New York 2001. Lewis Lockwood, Film Biography as Travesty: Immortal Beloved and Beethoven, „The Musical Quarterly” 1997, vol. 81, no. 2; Eftychia Papanikolaou, Trauma as Memory in Ken Russell's "Mahler", w: After Mahler's Death, red. Gerold Gruber, Morten Solvik, Jan Vičar, Olomouc 2013; David Schroeder, Surrogate Voice: Maria Callas as Medea, w: tegoż, Cinema’s Illusions, Opera’s Allure: The Operatic Impulse in Film, London 2016; Iwona Sowińska, Chopin idzie do kina, Kraków 2013; Violetta Szostak, Najgorsza śpiewaczka, w: Kobiety, które igrały z bogami, Warszawa 2010. |
Efekty uczenia się: |
K_W08 metody analizy oraz interpretacji praktyk i tekstów kultury absolwent_ka potrafi: K_U01 wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych K_U02 interpretować zgromadzony materiał uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny K_U03 określać znaczenie medialnego charakteru praktyk i przekazów kulturowych dla ich treści i funkcji K_U05 pisać rozprawy, samodzielnie dobierając literaturę oraz zaprezentować ustnie wyniki swych dociekań badawczych, a także wygłosić referat będący rezultatem samodzielnej analizy literatury przedmiotu; w swych wypowiedziach pisemnych i ustnych stosuje w sposób poprawny terminologię z zakresu nauk o kulturze absolwent_ka jest gotów_owa do: K_K01 krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści K_K02 przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów K_K03 dostrzegania wagi refleksji kulturoznawczej dla życia społecznego i dostrzegania konieczność jej rozwoju |
Metody i kryteria oceniania: |
obecność i aktywność na zajęciach, esej lub prezentacja końcowa. Możliwe 2 nieusprawiedliwione nieobecności. Nieobecności przekraczające 1/3 liczby zajęć są podstawą niezaliczenia. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
Przejdź do planu
PN WT KON
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marcin Bogucki | |
Prowadzący grup: | Marcin Bogucki | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.