Warsztat kuratorski

obowiązkowe

UWAGA: zajęcia przeznaczone są dla osób realizujących program pierwszego roku specjalizacji

"Kultura wizualna" na studiach drugiego stopnia.

w sali i w terenie

Warsztat zakłada zapoznanie się z podstawowymi elementami konceptualizacji i produkcji wystaw

artystycznych. Jak taki ma być wprowadzeniem do podjęcia samodzielnych działań wystawienniczych

lub krytyki sztuki. Tematem warsztatu jest przecięcie działalności artystycznej, kuratorskiej

i wystawienniczej z pracą badawczą. Interesują nas momenty, w których sztuka wykorzystywana jest

jako źródło wiedzy, sposób jej wypracowywania, przekazywania i społecznego upowszechniania.

Zagadnienia z różnych porządków – takie jak estetyka śledcza, archiwum, historia nieludzka, historia

ludowa czy antropocen – stanowią przedmiot namysłu w kontekście konkretnych, aktualnych

i historycznych wystaw. Zajęcia odbywają się częściowo w przestrzeniach galeryjnych i zawierają

elementy warsztatu krytyki artystycznej. Dokładny przebieg i program zajęć uzależniony jest

każdorazowo od dostępnych wystaw i wydarzeń artystycznych.

Warsztat przeznaczony dla osób realizujących specjalizację „Kultura Wizualna” uzupełnia zajęcia z

„Historii obrazów” w sposób praktyczny. Jego celem jest rozpoznanie języka wystawienniczego, a

wystaw jest tu traktowana jako zasadnicze medium sztuki. Nacisk kładziemy tym razem na fizyczne

realizacje i konteksty pracy z dziełami.

Warsztat zakłada zapoznanie się z podstawowymi elementami konceptualizacji i produkcji wystaw

artystycznych. Jak taki ma być wprowadzeniem do podjęcia samodzielnych działań wystawienniczych

lub krytyki sztuki przez osoby studiujące specjalizację Kultura Wizualna. Tematem warsztatu jest

przecięcie działalności artystycznej, kuratorskiej i wystawienniczej z pracą badawczą. Interesują nas

momenty, w których sztuka wykorzystywana jest jako źródło wiedzy, sposób jej wypracowywania,

przekazywania i społecznego upowszechniania. Zagadnienia z różnych porządków – takie jak

estetyka śledcza, archiwum, historia nieludzka, historia ludowa czy antropocen – stanowią przedmiot

namysłu w kontekście konkretnych, aktualnych i historycznych wystaw. Zajęcia odbywają się

częściowo w przestrzeniach galeryjnych i zawierają elementy warsztatu krytyki artystycznej. Dokładny

przebieg i program zajęć uzależniony jest każdorazowo od dostępnych wystaw i wydarzeń

artystycznych. W semestrze letnim 2023/2024 odwiedzimy między innymi wystawy w Muzeum Sztuki

Nowoczesnej, Zachęcia, Galerii Studio, BWA, a zatem zarówno w dużych instytucjach publicznych,

jak i w galeriach prywatnych. Przyjrzymy się również Weneckiemu Biennale i polskim pawilonom

ostatnich edycji tej wystawy.

Zajęcia mają charakter warsztatowy, literatura jest każdorazowo dobierana do tematyki i typu wystaw

oglądanych i analizowanych w danym semestrze. Lektury obejmują zarówno prace teoretyczne, jak i

eseje kuratorskie i krytyczne. Przykładowe lektury w tym semestrze to:

- Silvia Federici, Re-Enchanting the World: Feminism and the Politics of the Commons, PM Press

2018.

- Romano Kher. O Romskiej sztuce, estetycie i doświadczeniu, Zachęta, red. M. Weychert, Warszawa

2013.

- wybrane recenzje i teksty przeglądowe ukazujące się w czasopismach kulturalnych, m.in. „Szum”,

„dwutygodnik” itd.

Osoba zna i rozumie:

- swoistość wystawiennictwa, jego języka i relację z innymi formami prezentacji sztuki;

- posiada pogłębione rozumienie procesów i praktyk wystawienniczych, a także rozumie gatunki

ekspozycyjne;

- rozumie badawcze funkcje sztuki i potrafi je zastosować lub wyzyskać we własnej pracy;

- potrafi wykorzystać zdobytą podczas zajęć wiedzę na temat wystaw sztuki współczesnej we

własnych projektach badawczych;

- umie analizować i interpretować wybrane wystawy ze względu na ich swoiste cechy, gatunek i

kontekst;

- potrafi krytycznie oceniać działania wystawiennicze i ze względu na formułę wystawy;

- zyskuje umiejętność wykorzystania zdobytych na zajęciach kompetencji do diagnozowania i

rozwiązywania problemów społecznych;

Podstawowym warunkiem zaliczenia przedmiotu jest regularne uczestnictwo w zajęciach. Osoba

studiująca ma prawo do dwóch nieobecności w każdym semestrze. Osoba mająca od trzech do

pięciu nieobecności w semestrze musi nadrobić je w sposób określony przez osobę prowadzącą.

Nieobecności (nawet usprawiedliwione!) na więcej niż pięciu zajęciach (30%) w semestrze skutkują

niedopuszczeniem do zaliczenia tego semestru, a w konsekwencji niezaliczeniem całych zajęć.

Jedynie osoby z przyznaną Indywidualną Organizacją Studiów w oparciu o opinię BON mogą mieć

zwiększony limit nieobecności, jednak nie więcej niż do 50% w każdym semestrze.

Warunkiem zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach – w tym: przygotowywanie krótkich

zadań własnych i w grupach, uczestniczenie w oprowadzaniach (w ramach godzin zajęć) i zadaniach

realizowanych w galeriach oraz przygotowanie i prezentacja na ostatnich zajęciach finalnego projektu

wystawy na temat „sztuka wizualna wobec ludowej historii polski” w terminie do końca semestru.