Poetyka twórczości słownej

obowiązkowe

Celem przedmiotu jest wprowadzenie w analizę zjawisk związanych z twórczością słowną kultury kraju specjalności. Kulturoznawczy charakter przedmiotu pozwoli na stworzenie podstaw analizy kulturowej w odniesieniu do praktyk słownych. W trakcie kursu omówione zostaną podstawowe zagadnienia z teorii analizy tekstów, w tym też literackich, oraz komunikacji słownej.

Celem kursu jest wprowadzenie w obszar zagadnień związanych z twórczością słowną kraju kierunkowego. W zakres przedmiotu wchodzą różne przejawy komunikacji i twórczości słownej, w tym również teksty literackie ujmowane jako sztuka słowa. Przedmiot stanowiąc przygotowanie do zajęć kulturoznawczych, przewidzianych w programie studiów w kolejnych latach, jak też do badań nad literatura w kontekście kulturowym.

Celem kursu jest pogłębienie wiedzy studentów/studentek na temat form i praktyk słownych w kulturach specjalności, co z kolei pozwoli na głębsze zrozumienie samych tych kultur w ich kontekstach lokalnych i ponadlokalnych.

W toku zajęć studenci/tki zapoznają się z podstawowymi kategoriami z zakresu poetyki, a także z ważniejszymi koncepcjami tekstologicznymi oraz narzędziami teoretycznymi, które mogą być użyteczne w analizie oraz interpretacji rozmaitych form ekspresji słownej. Na wybranych przykładach uczestnicy/czki kursu doskonalą umiejętność pogłębionej lektury różnego typu tekstów, uczą się ich rozumienia respektującego uwarunkowania kulturowe i specyfikę lokalnej logosfery oraz kontekst przemian środowiska medialnego.

Podstawowa literatura przedmiotu:

Ilustrowany słownik terminów literackich. Historia, anegdota, etymologia, red. Z. Kadłubek, B. Mytych-Forajter, A. Nawarecki, Gdańsk 2019.

M.P. Markowski, Antropologia, humanizm, interpretacja, "Teksty Drugie" 2005, 5, s. 16-25.

Od aforyzmu do zinu. Gatunki twórczości słownej, red. G. Godlewski, A. Karpowicz, M. Rakoczy, P. Rodak, Warszawa 2014.

Antropologia twórczości słownej. Zagadnienia i wybór tekstów, oprac. Katarzyna Hagmajer-Kwiatek, Agnieszka Karpowicz, Justyna Kowalska-Leder. Wstęp i red. Agnieszka Karpowicz, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012.

G. Lakoff, Nie myśl o słoniu! Jak język kształtuje politykę,

Ryszard Koziołek, Dobrze się myśli literaturą, Wołowiec 2016. (fragmenty)

Jonatan Culler, Teoria literatury, przeł. M. Bassaj, Warszawa 1998. (fragmenty).

Stefania Swarczyńska, Pojęcia genologiczne, w: Wiek teorii. Sto lat nowoczesnego literaturoznawstwa polskiego, red. D. Ulicka, Warszawa 2020.

M. Bachtin, Estetyka twórczości słownej, przeł. D. Ulicka, Warszawa 1986.

Stefan Sawicki, Uwagi o analizie utworu literackiego, w: Problemy teorii literatury, Wrocław 1987.

Lucylla Pszczołowska, Semantyka form wierszowych, „Pamiętnik Literacki” 1981, nr 4.

A. Nünning. "Światy - światopoglądy - sposoby tworzenia światów. O wiedzy w

literaturze i o zadaniu literaturoznawstwa, przeł. K. Kuczma, "Teksty Drugie" 3:109-125.

Szczegółowa literatura podawana jest w sylabusach rocznych, zgodnie ze sprofilowaniem grup językowych.

Student/ka zna i rozumie:

- w zaawansowanym stopniu sposoby analizy tekstów kultury pochodzących z różnych sfer praktyk i ich związek z kulturą słowa

- w zaawansowanym stopniu czynniki warunkujące kształtowanie się sfery symbolicznej poprzez słowo w kulturze

- powiązania między sferą twórczości słownej a szerszym kontekstem kultury kraju specjalności

Student/ka umie i potrafi:

- przeprowadzić samodzielną analizę i interpretację wybranego tekstu kultury w sferze twórczości słownej

- tropy i figury retoryczne w tekstach nieliterackich i literackich, jak też odpowiednio je zanalizować;

- umie rozpoznać i zanalizować sposoby tworzenia znaczeń w nieliterackich wytworach kultury słownej.

Ocena aktywności i bieżącego przygotowania do zajęć.

Praca pisemna roczna.

Możliwe dwie nieobecności w semestrze, każda kolejna nieobecność musi być zaliczona w sposób wcześniej uzgodniony z prowadzącym.

Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach pisemnych i prezentacjach zaliczeniowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 roku. Zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do przygotowania, korekty i redakcji prac powstających na zajęciach, prac domowych a także testów cząstkowych i egzaminów. Studenci mogą posługiwać się narzędziami SI tylko w sytuacjach, w których prowadzący dopuszcza ich użycie.

Rozkład pracy studenta:

uczestniczenie w zajęciach: 60 h – 2 ECTS

praca własna studenta: 75 h – 3 ECTS

przygotowanie pracy zaliczeniowej: 25 h - 1 ECTS

łącznie: 6 ECTS