Alalia

obowiązkowe

w sali
zdalnie

Realizacja przedmiotu ma zapewnić poznanie objawów językowych i pozajęzykowych charakterystycznych dla zaburzeń mowy rejestrowanych u dzieci, u których zaburzenia mowy uwarunkowane są uszkodzeniami i/lub dysfunkcją OUN. Studenci poznają podstawowe metody diagnozowania i i sposoby usprawniania języka i mowy

Na zajęciach realizowane są następujące zagadnienia: definicje

i klasyfikacje zaburzeń korowych u dzieci, charakterystyczne językowe i pozajęzykowe objawy zaburzeń, metody diagnozowania zaburzeń, czynniki determinujące proces usprawniania mowy, postępowanie usprawniające- logopedyczne - wybór metod i materiału językowego.

Dilling – Ostrowska E. (1982) ”Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego”. [w:] red.J.Szumska „Zaburzenia mowy u dzieci”, Warszawa.

Emiluta – Rozya D. (2002) „Projekt „Badania mowy” Ireny Styczek jako pierwowzór logopedycznego postępowania diagnostycznego”, Szkoła Specjalna nr 3.

Herzyk A. (1992) „Afazja i mutyzm dziecięcy”, Lublin.

Herzyk A. (1993) „Mózgowa organizacja języka

w ontogenezie. Ujęcie neuropsychologiczne”, Audiofonologia T.V., Warszawa-Lublin.

Kaczmarek B. (1986) „Z zagadnień kształtowania mowy

u dzieci z dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”. „Zagadnienia wychowawcze a zdrowie psychiczne”. Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej nr 2-3, Warszawa.

Kaczmarek B. ( 1993) „Mowa a kształtowanie się asymetrii mózgowej”. [w:] Scholasticus 4-5, Linea, Wrocław-Lublin.

Kordyl Z. ( 1969) „Psychologiczne problemy afazji dziecięcej”, PWN, Warszawa.

Leonard L. (2005) „SLI- Specyficzne zaburzenia komunikacji językowej”, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Kurowska M. (2012) „Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego w świetle materiału badawczego”, "Poradnik Językowy", z.10, s 60-76.

Kurowska M. (2015) „Rokowania dotyczące rozwoju mowy i języka u dzieci

z zaburzeniami uwarunkowanymi uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, "Poradnik Językowy", z.5, s. 18-31.

Kurowska M. (2015) „Studium przypadku pacjenta z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego”, Neurolingwistyka praktyczna, nr1, s.104-124.

Kurowska M. (2016) „Kształtowanie się zachowań komunikacyjnych u dzieci z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego”, Elipsa, Warszawa.

Kurowska M. (2017) „Opóźnienia w rozwoju mowy a afazja rozwojowa w praktyce logopedycznej”, „Poradnik Językowy”, z.6, s. 15-26.

Kurowska M. (2017) „Funkcjonowanie słuchu fonematycznego i kinestezji artykulacyjnej w eksperymentalno-klinicznym badaniu dzieci z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami mózgowymi”. [w:] D. Pluta-Wojciechowska, B. Sambor (red.) Współczesne tendencje w diagnozie i terapii logopedycznej, Gdańsk: Harmonia Universalis, s.215-224.

Kurowska M. (2018) „Sposoby aktualizowania prawidłowej struktury znaczeniowej, brzmieniowo-artykulacyjnej i gramatycznej wyrazów u dzieci z zaburzeniami mowy i języka uwarunkowanymi korowo”, „Poradnik Językowy”, z.5, s. 68-77.

Kurowska M. (2018) „Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami rozwoju mowy i języka pochodzenia korowego. Opis Przypadków”, [w:] Metody terapii logopedycznej Domagała A., Mirecka U. Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 759-779.

Kurowska M. (2018) „Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami rozwoju mowy i języka pochodzenia korowego. Logopeda w placówkach oświatowych – rozwiązania systemowe”, [w:] Metody terapii logopedycznej Domagała A., Mirecka U. Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 1003-1023.

Maryniak A. (2000) „Rozwój dzieci z guzami mózgu”, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa

Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2003) „Afa-Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego?”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

Parol U.Z. (1989) „ Dziecko z niedokształceniem mowy”, WSiP, Warszawa.

Parol U.Z. (1998) „Diagnostyka logopedyczna

w przypadkach alalii (niedokształcenia mowy o typie afazji”. Szkoła Specjalna nr 3.

Przybysz- Piwkowa M. (1993) „Jak pomóc dziecku z trudnościami w komunikacji werbalnej w poznawaniu morfologii języka”, Uniwersytet Gdański

Sovak M. „Alalia”, Logopedia 10, Lublin.

Stecko E. (1994) „Badanie słuchu odróżniające alalię sensoryczną od niedosłuchu”. w: „Zaburzenia mowy u dzieci – wczesne rozpoznawanie i postępowanie logopedyczne”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Szeląg E. (1996) „ Różnice indywidualne a mózgowe mechanizmy mowy. Przegląd badań własnych.”, Logopedia nr 23, Lublin.

Zaleski T.(1992) „Opóźniony rozwój mowy u dzieci”, PZWL, Warszawa

WIEDZA

 zna treść i zakres użycia terminów: afazja, alalia, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, dyzartria,

 zna różne klasyfikacje mózgowych zaburzeń mowy

 zna przyczyny, patomechanizm mózgowych zaburzeń mowy i języka

 zna objawy językowe i pozajęzykowe mózgowych zaburzeń mowy

 zna różne metody diagnozowania i usprawniania dzieci z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego

UMIEJĘTNOŚCI

 potrafi samodzielnie opisywać, analizować objawy językowe i pozajęzykowe niedokształcenia mowy pochodzenia korowego

 potrafi diagnozować dzieci z zaburzeniami mózgowymi

 potrafi opracować plan terapii uwzględniając potrzeby i możliwości pacjenta

 potrafi prowadzić terapię z pacjentem

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- posiada umiejętność rozumienia sytuacji emocjonalno-społecznej pacjenta z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego i jego rodziny

- potrafi współpracować z innymi specjalistami w celu tworzenia skutecznego procesu usprawniania pacjenta z dysfunkcjami mózgowymi

Wykład kontrolowany