Historia sztuki średniowiecznej w Polsce

obowiązkowe

Wykład poświęcony sztuce w Polsce X – pocz. XVI wieku, ukazujący specyfikę polskiego średniowiecza

Wykład poświęcony sztuce w Polsce X – pocz. XVI wieku, ukazujący specyfikę polskiego średniowiecza. W jego trakcie zostaną przedstawione najważniejsze zjawiska zachodzące w architekturze, malarstwie, rzeźbie, a także rzemiośle artystycznym tego okresu. Przemiany formalne oraz treściowe sztuki średniowiecznej omawiane będą w powiązaniu z rozmaitymi aspektami kultury religijnej i duchowej tego czasu, jak też w kontekście wydarzeń społeczno-politycznych. Wykład ma charakter przeglądowy, niemniej jednak wybrane, szczególnie istotne dla kultury polskiej zabytki zostaną poddane szczegółowej analizie.

Podstawowa bibliografia:

- A. Grzybkowski, Gotycka Architektura murowana w Polsce, Warszawa 2014

- M. Jakubek-Raczkowska, Tu ergo flecte genua tua. Sztuka a praktyka religijna świeckich w diecezjach pruskich państwa zakonu krzyżackiego do połowy XV wieku, Pelplin 2014

- Sz. Skibiński, K. Zalewska-Lorkiewicz, Sztuka Polska. Gotyk, Arkady, Warszawa 2010

- P. Skubiszewski, Polska sztuka średniowieczna czy sztuka średniowieczna w Polsce, „Kwartalnik Historyczny”, nr 86, 1979, s. 891-916

- Z. Świechowski (przy udziale E. Świechowskiej), Sztuka polska. Romanizm, Arkady, Warszawa 2006

- Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński, Warszawa 1995

- R. Kaczmarek, Rzeźba architektoniczna XIV wieku we Wrocławiu, Wrocław 1999

- M. Walczak, Rzeźba architektoniczna w Małopolsce za czasów Kazimierza Wielkiego, Kraków 2006

Student ma uporządkowaną wiedzę ogólną obejmującą dzieje, teorię, terminologię i metodologię historii sztuki

ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu historii sztuki

potrafi rozpoznać różne rodzaje obiektów sztuki oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym

Zaliczenie na podstawie testu pytań otwartych i kolokwium wizualnego (15 obiektów do rozpoznania, zadatowania i określenia autorstwa/środowiska artystycznego).