Odręczne pismo niemieckie XVIII-XX wieku – teoria i praktyka czytania i pisania
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3302-OPN-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.0
|
Nazwa przedmiotu: | Odręczne pismo niemieckie XVIII-XX wieku – teoria i praktyka czytania i pisania |
Jednostka: | Instytut Germanistyki |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | niemiecki |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Założenia (opisowo): | Znajomość języka niemieckiego na poziomie B1 |
Tryb prowadzenia: | w sali i w terenie |
Skrócony opis: |
Zajęcia mają na celu zdobycie i/lub rozwinięcie umiejętności pisania i odczytywania dawnego pisma niemieckiego (deutsche Schrift). W krajach kręgu kultury niemieckiej pismo to stało się kontynuacją pisma gotyckiego, stąd nazywane jest powszechnie pismem neogotyckim. W samych Niemczech pismo to było używane aż do 1941 roku, kiedy to rozkazem Martina Bormanna zostało zastąpione antykwą. |
Pełny opis: |
Zajęcia mają na celu zdobycie i/lub rozwinięcie umiejętności pisania i odczytywania dawnego pisma niemieckiego (deutsche Schrift). W krajach kręgu kultury niemieckiej pismo to stało się kontynuacją pisma gotyckiego, stąd nazywane jest powszechnie pismem neogotyckim. W samych Niemczech pismo to było używane aż do 1941 roku, kiedy to rozkazem Martina Bormanna zostało zastąpione antykwą. Rękopiśmienne teksty z XVIII-XX wieku są cennym materiałem źródłowym w różnorodnych pracach badawczych. Problemem w dotarciu do poszukiwanej informacji jest odczytanie dawnego pisma, w którym zostały sporządzone. W polskich archiwach (świeckich i kościelnych) przechowywany jest ogrom niemieckojęzycznych rękopiśmiennych tekstów wszelakiej natury, a wiele z tych archiwaliów - jakże cennych np. dla historyków, filologów, genealogów - wciąż czeka na ich odkrycie. Zajęcia mają charakter warsztatów z nauki pisania i czytania pisma niemieckiego. Wykorzystywane na zajęciach materiały archiwalne pochodzą z zbioru rękopisów dawnej Biblioteki Załuskich przechowywanego w Bibliotece Narodowej oraz ze zbioru Gabinetu Rękopisów Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. |
Literatura: |
- Bobowski, Kazimierz (1994): Skróty w piśmie neogotyckim. Na podstawie materiały śląskiego od początku XVI do połowy XX wieku. Wrocław. - Manfred Braun (2015): Deutsche Schreibschrift - Kurrent und Sütterlin lesen lernen: Handschriftliche Briefe, Urkunde, Rezepte mühelose entziffern - Delbanco, Helmut (2014): Schreibschule der deutschen Schrift. - Harald Süß (2003): Deutsche Schreibschrift |
Efekty uczenia się: |
Student - posiada wiedzę o historii pisma niemieckiego - posiada wiedzę o rodzajach pisma niemieckiego w tekstach rękopiśmiennych z XVIII-XX wieku - zna i rozwiązuje problemy związane z przeczytaniem niemieckojęzycznego rękopisu, przygotowaniem transkrypcji i ewentualnej edycji tekstu - rozumie znaczenie i docenia wartość materiałów archiwalnych sporządzonych odręcznym pismem niemieckim |
Metody i kryteria oceniania: |
- odczytanie rękopiśmiennego dokumentu napisanego pismem niemieckim - napisanie krótkiego tekstu pismem niemieckim |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.