„Najważniejsza ze sztuk”. Kino w polityce historycznej ZSRR i Rosji
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 4018-KONW160 |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.0
|
Nazwa przedmiotu: | „Najważniejsza ze sztuk”. Kino w polityce historycznej ZSRR i Rosji |
Jednostka: | Wydział "Artes Liberales" |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Kinematografia radziecka i rosyjska w kontekście państwowej polityki historycznej. Zajęcia wymagające samodzielnego przeglądu wskazanych dzieł filmowych – możliwość wykorzystania następujących baz online: http://www.ivi.ru/; http://cinema.mosfilm.ru/ http://ruskino.ru/; https://www.mtstv.ru/ ; http://kinopod.org/about.html |
Pełny opis: |
Przegląd dziejów kinematografii historycznej ZSRR i FR w kontekście polityki historycznej; w powiązaniu z oficjalną propagandą i historiografią. Ukazane zostaną okoliczności powstawania poszczególnych dzieł, związek fabuły z oficjalną wykładnią, a także udział kinematografii w kreowaniu świadomości historycznej społeczeństwa. Osobne miejsce zajmie kwestia funkcji edukacyjnych, w powiązaniu z innym dyscyplinami artystycznymi. Wskazane zostaną również przypadki kolizji między wizją artystyczną i oficjalną wykładnią dziejów. Analizą zostaną objęte klasyczne filmy fabularne oraz wybrane filmy dokumentalne. 1. Zorza rewolucji: „Pancernik Potiomkin” i „Burza nad Azją” 2. W poszukiwaniu proletariackiego bohatera: „Czapajew”, „’Szczors”, Kotowski”; 3. „Aleksander Newski” – arcydzieło nie w porę; 4. Spory o „Iwana Groźnego” – Eisenstein, Stalin i … historycy; 5. Wielcy buntownicy: Riazin i Pugaczow 6. Porachunki z „pańską Polską”: „Bogdan Chmielnicki” i „Taras Bulba” 7. W kręgu Smuty: „Minin i Pożarski” i „1612” 8. Mit Dzikiego Wschodu: „Trzynastu” i „Białe słońce pustyni” 9. Ku chwale specsłużb: „Operacja „Trust” 10. Ewangelia wojenna wg. Jurija Ozierowa: „Wyzwolenie”; 11. :Nostalgia po dawnym porządku: „Agonia” (1981) 12. W poszukiwaniu państwowego kultu: „Admirał” 13. Relatywizacja stalinizmu: Nikita Michałkow i jego trylogia; 14. Nowe wraca: „Twierdza brzeska” (2010) 15. Memento dla imperium” „Wizantijskij urok” (2008) Uwaga: poszczególne tematy mogą być omawiane w odmiennym porządku - w zależności od potrzeb dydaktycznych i zainteresowań audytorium. |
Literatura: |
M. Banaszkiewicz, Zapętlenie polityki historycznej – przypadek rosyjski, w: Państwo i Społeczeństwo, VIII, 2008, nr 2 Czernienko M. M. Bliska zagranica : szkice filmowe o Polakach i dla Polaków / pod redakcją Tadeusza Lubelskiego. — Warszawa 2007; R. Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa 1977; Peter Kenez, Cinema and Soviet Society: From the Revolution to the Death of Stalin (London 2001) B. Mucha, Sztuka filmowa w Rosji 1896-1996, Piotrków Trybunalski 2002 Ł. Jasina, Wyzwolenie (1968-1975) Jurija Ozierowa jako prezentacja oficjalnej wersji historii II wojny światowej w kinematografii radzieckiej, Lublin 2007; Propaganda historyczna Rosji w latach 2004–2009, Warszawa: BBN, 16 września 2009 R. Taylor, Film Propaganda: Soviet Russia and Nazi Germany (New York: I.B.Tauris, 1998). J.Wojnicka, Awangarda i tradycja, czyli jak rosyjscy filmowcy stworzyli rewolucję [w:] „Didaskalia" 2008, nr 85-86; J. Wojnicka, Dzieci XX Zjazdu. Film w kulturze sowieckiej lat 1956-1968, Kraków 2012 J. Wojnicka, Kino Rosji carskiej i Związku Sowieckiego, [w:] Historia kina, t.1, Kino nieme, red. - T. Lubelski, I. Sowińska, R. Syska, Kraków 2010 Зоркая Н. История советского кино. -СПб., 2005; История отечественного кино / Отв. ред. Л. В. Будяк. М.2005 Черненко М. М.. Красная звезда, жёлтая звезда: Кинематографическая история еврейства в России, 1919—1999.М.2006. Кино тоталитарной эпохи. Международный симпозиум в рамках XVI ММКФ//ИК. 1990. № 2 Szczegółowa bibliografia do poszczególnych tematów zostanie podana w trybie roboczym. |
Efekty uczenia się: |
Słuchacze uzyskują możliwość prześledzenia – na przykładzie ZSRR i Rosji - procesu budowania oficjalnej narracji historycznej państwa poprzez wykorzystanie kinematografii. Ważnym efektem będzie opanowanie przez studenta podstaw warsztatu w zakresie studiowanej problematyki historycznej i filmoznawczej. Po ukończeniu zajęć student powinien posiadać umiejętność samodzielnej pracy z filmem jako specyficznym typem źródła historycznego, umieć posługiwać się podstawowym instrumentarium NPH dla źródeł artystycznych i dokumentacji mechanicznej. Dodatkowym efektem jest nabycie konkretnej wiedzy merytorycznej w zakresie omawianej problematyki filmoznawczej i rusycystycznej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena z zajęć odbywa się na podstawie osiągnięć studenta podczas zajęć wspólnych (aktywność, stopień przygotowania – erudycyjne opanowanie materiału, inwencja, poziom prezentacji wybranego tematu) oraz pracy pisemnej, poświęconej wybranemu zagadnieniu z zakresu omawianej problematyki. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.