Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Optometria I

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1100-2BO12
Kod Erasmus / ISCED: 13.202 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0533) Fizyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Optometria I
Jednostka: Wydział Fizyki
Grupy: ESOO - Europejskie Studia Optyki Okularowej i Optometrii dla II roku
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Założenia (opisowo):

Zaliczony pierwszy rok studiów wyższych na kierunku Europejskie studia optyki okularowej i optometrii

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Wykład z podstaw optometrii z elementami optometrii klinicznej oparty na klasycznych podręcznikach optometrii i przeznaczony dla studentów 2. roku kierunku Europejskie studia optyki okularowej i optometrii.

Pełny opis:

Celem wykładu jest poszerzenie i pogłębienie wiedzy zdobytej na wykładzie i w laboratorium optyki fizjologicznej oraz zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi na których oparte są procedury badania optometrycznego.

Specjaliści ochrony wzroku w Polsce.

Zagadnienia związane z zawodem optometrysty- jego rola, prawa i obowiązki, ścieżki kształcenia, możliwości rozwoju, miejsca pracy, aktualna sytuacja prawna w Polsce, organizacje branżowe, konferencje

Innych zawody związane z ochroną wzroku i ich relacja zawodowa z optometrystami- lekarz okulista, ortoptystka, optyk okularowy, pielęgniarka, technik medyczny, asystent sprzedaży w salonie optycznym, lekarze innych specjalności.

Wywiad w badaniu optometrycznym i komunikacja z pacjentem.

Podstawowe zasady i metody przyjaznej komunikacji z pacjentem.

Pytania, które powinny znajdować się w wywiadzie optometrycznym. Historia korekcji pacjenta, dane demograficzne, stosowana korekcja, choroby oczu i choroby ogólne, środowisko pracy, hobby, skarga główna.

Rodzaje optotypów.

Zdolność rozdzielcza ludzkiego oka, sposoby zapisywania ostrości wzroku (ułamek Snellena, ułamek dziesiętny, LogMAR, zapis u osób z obniżoną ostrością), rodzaje optotypów i tablic optotypów.

Gabinet optometrysty.

Główne zasady urządzania gabinetu optometrycznego, omówienie zastosowań przyrządów, które zazwyczaj znajdują się w gabinecie.

Przedmiotowe badanie refrakcji:

Skiaskopia statyczna

Skiaskopia dynamiczna

Autorefraktometria

Aberrometria

Procedury optometryczne:

Dominacja oczna (motoryczna i sensoryczna) i sposoby jej badania.

Niefarmakologiczne metody rozluźniania akomodacji i wyznaczania ekwiwalentu sferycznego- metoda Dondersa i test czerwono-zielony, badanie w warunkach widzenia obuocznego.

Farmakologiczne metody rozluźniania akomodacji.

Badanie astygmatyzmu z użyciem tarczy Greena, badanie z wykorzystaniem Cylindra Skrzyżowanego Jacksona.

Równoważenie bodźca do akomodacji. Wykonywanie balansu obuocznego z użyciem różnego typu dysocjacji oraz obiektów testowych.

Obuoczny punkt końcowy.

Badanie amplitudy akomodacji- push-up, push-down, minus do nieostrości.

Wstępny dodatek do bliży- test Wilmsa.

Plus i minus do nieostrości.

Zakresy ostrego widzenia.

Sprawdzenie finalnej korekcji.

Badania dodatkowe i badania przesiewowe:

Badania możliwe do wykonania w niektórych gabinetach optometrycznych, oraz takie, z wynikami których pacjent może zgłosić się do gabinetu. Topografia i tomografia rogówki, OCT przedniego i tylnego odcinka oka, Angio OCT, Funcus Camera, Angiografia fluoresceinowa i indocyjaninowa, Biometria oka, Tonometria, Perymetria, Aberrometria, Mikroskopia konfokalna, Mikroskopia spekulana, USG gałki ocznej, Egzoftalmometria, Widzenie barwne, Czułość kontrastowa.

Charakterystyka badań przesiewowych, wybór testów dla poszczególnych grup wiekowych, planowanie badania przesiewowego.

Sposoby korygowania wad wzroku- okulary, soczewki kontaktowe, chirurgia refrakcyjna

Rozwój oka w życiu płodowym, zmiany parametrów oka zachodzące w dzieciństwie, zmiany widzenia u dzieci (ostrość wzroku, rozpoznawanie barw, pole widzenia, czułość kontrastowa), metody badania wzroku u niemowlaków.

Emmetropizacja- rozkład wad wzroku w społeczeństwie w zależności od wieku, powody niepowodzenia emmetropizacji.

Zmiany parametrów oka i jakości widzenia zachodzące u osób starszych.

Epidemiologia i etiologia wad refrakcji:

Krótkowzroczność- klasyfikacja, epidemiologia, czynniki ryzyka, profilaktyka, epidemia krótkowzrczności.

Nadwzroczność- klasyfikacja, epidemiologia, czynniki ryzyka, nadwzroczność ukryta

Astygmatyzm- klasyfikacja, epidemiologia, czynniki ryzyka, zmiany astygmatyzmu zachodzące wraz z wiekiem

Ewolucja oka

Normy widzenia dla różnych grup zawodowych

Dynamiczna ostrość wzroku

Sport Vison

Mity związane z korekcją wzroku

Wysiłek akomodacyjny w zależności od wady i rodzaju korekcji

Matematyczny zapis działania Cylindra Skrzyżowanego Jacksona

Literatura:

[1] A. Styszyński, Korekcja wad wzroku - procedury badania refrakcji, Alfa Medica Press, 2019.

[2] T. Grosvenor, red. wyd. pol. T. Tokarzewski, M. Ożóg, Optometria , Edra Urban & Partner, 2011

[3] B. Bowling. Kanski okulistyka kliniczna. Wrocław: Edra Urban & Partner, 2017

Efekty uczenia się:

Student zna w zaawansowanym stopniu i rozumie podstawowe koncepcje, teorie i zasady postępowania wykorzystywane w badaniu optometrycznym, korekcji okularowej i badaniach obrazowych

Metody i kryteria oceniania:

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z pisemnego egzaminu.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 30 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Małgorzata Patrzykont, Jacek Pniewski
Prowadzący grup: Małgorzata Patrzykont
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
ul. Banacha 2
02-097 Warszawa
tel: +48 22 55 44 214 https://www.mimuw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-2b06adb1e (2024-03-27)