Sejsmologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1103-4`Sejsm |
Kod Erasmus / ISCED: |
13.204
|
Nazwa przedmiotu: | Sejsmologia |
Jednostka: | Wydział Fizyki |
Grupy: |
Fizyka, II stopień; przedmioty do wyboru Fizyka, II stopień; przedmioty specjalności Geofizyka Przedmioty do wyboru dla doktorantów; Przedmioty obieralne na studiach drugiego stopnia na kierunku bioinformatyka |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Wykład przedstawia problematykę trzęsień ziemi I sejsmiczności Ziemi. Fale sejsmiczne wykorzystywane są jako narzędzie w badaniu wnętrza Ziemi. |
Pełny opis: |
1. Sejsmiczność Ziemi Zjawisko trzęsienia ziemi; przestrzenny rozkład ognisk trzęsień ziemi; sejsmometria; stacje sejsmologiczne; magnituda i energia trzęsienia ziemi; skala Mercallego i Richtera. 2. Własności sprężyste skał Parametry sprężyste; gęstość i porowatość skał; anizotropia prędkości sejsmicznych; własności sprężyste skał w wysokich ciśnieniach i temperaturach. 3. Fale sejsmiczne Podstawy teoretyczne; równanie ośrodka sprężystego; fale objętościowe P i S; fale powierzchniowe; metoda promieniowa w ośrodkach wielowarstwowych; hodografy teoretyczne, amplitudy i sejsmogramy syntetyczne. 4. Modele źródła sejsmicznego, prekursory i prognozowanie trzęsień ziemi Siła pojedyńcza, para sił i podwójna para sił; promieniowanie fal P i S; sekwencje trzęsień ziemi; prekursory; prognozowanie trzęsień ziemi. 5. Sejsmologia i budowa wnętrza Ziemi Równanie promienia sejsmicznego w sferyczno-symetrycznej Ziemi; równanie parametryczne hodografu fal; metoda Wicherta-Herglotza; hodograf Jeffreysa-Bullena; fale sejsmiczne w Ziemi; struktura wnętrza Ziemi - płaszcz, jądro zewnętrzne i jądro wewnętrzne. 6. Sejsmologia strukturalna Struktura skorupy i górnego płaszcza Ziemi; metoda refleksyjna i refrakcyjna; głębokie sondowania sejsmiczne; sejsmologia eksplozyjna; wielkie eksperymenty sejsmiczne; tomografia sejsmiczna. 7. Sejsmologia i tektonika globalna Brzegi płyt litosferycznych; komórka konwekcyjna; strumień cieplny, prądy wznoszące i zstępujące; kontynentalna i oceaniczna skorupa ziemska; ruch płyt; dryf kontynentów. Szacunkowa, całkowita liczba godzin, które student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się (biorąc pod uwagę godziny zorganizowane, sposób zaliczenia, pracę samodzielną studenta) – adekwatna do zdolności, chęci i zaangażowania studenta lub studentki. Zalecane wcześniejsze zaliczenie przedmiotu z elementami mechaniki ośrodka ciągłego. Przed rozpoczęciem nauki przedmiotu student powinien posiadać podstawy mechaniki ośrodka ciągłego oraz umiejętność prostego różniczkowania i całkowania. Resztę usłyszy na wykładzie. |
Literatura: |
W wykładzie przedstawiane są najnowsze osiągnięcia nauk o Ziemi, zwykle niedostępne w podręcznikach akademickich. Dlatego szczególnie zalecane jest świadome uczestnictwo w wykładach. Literatura wymagana lub zalecana do ostatecznego zaliczenia przedmiotu dotyczy zagadnień "klasycznych" i może pomóc w powtórzeniu materiału wykładu. Ponieważ przedmiot kończy się egzaminem, jest to również zalecana literatura do egzaminu. D. Gubbins (1990), Seismology and Plate Tectonics K. Aki & P.G. Richards (2005), Quantitative Seismology: Theory and Methods E. Stenz & M. Mackiewicz (1964), Geofizyka Ogólna F.D. Stacey (1969), Physics of the Earth G. Schubert (Ed.) (2007), Treatise on Geophysics, vol. 1-11 M.H.P. Bott (1971), The Interior of the Earth M. Grad (2005), Trzęsienia ziemi i tsunami, Przegląd Geofizyczny, 50(1-2), 47-58 M. Grad (2009), Chorwackie trzęsienie ziemi 8 października 1909 roku, Andrija Mohorovičić i granica Moho, Przegląd Geofizyczny, 54(1-2), 53-67 |
Efekty uczenia się: |
Zakładanym efektem uczenia się jest uzyskanie wiedzy o sejsmologii – w aspekcie trzęsień ziemi oraz wykorzystaniu fal sejsmicznych do badania głębokiego Ziemi. Umiejętności i inne kompetencje, które student nabywa poprzez realizację danego przedmiotu to głównie możliwość samodzielnej oceny otaczających nas zjawisk związanych z twardą litosferą, takich jak trzęsienia ziemi, fale tsunami. Zgodnie z zaleceniami efekty uczenia się opisuję za pomocą czasowników. Po ukończeniu wykładu student analizuje, rozpoznaje i wyjaśnia zjawiska z punktu widzenia fizycznego. |
Metody i kryteria oceniania: |
Weryfikacja i ocena osiągniętych przez studenta efektów uczenia się określonych dla przedmiotu jako całości następuje w wyniku procesu egzaminacyjnego dotyczącego każdego studenta lub studentki uczestniczących w powyższym przedmiocie dydaktycznym. Zaliczenie na ocenę następuje w procesie egzaminacyjnym realizowanym w postaci egzaminu pisemnego. |
Praktyki zawodowe: |
Nie są przewidziane żadne praktyki zawodowe związane z tym przedmiotem. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.