Bioklimatologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1900-1-BKL-WF |
Kod Erasmus / ISCED: |
07.1
|
Nazwa przedmiotu: | Bioklimatologia |
Jednostka: | Wydział Geografii i Studiów Regionalnych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Kierunek podstawowy MISMaP: | geografia |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Założeniem jest przedstawienie podstawowych problemów współczesnej bioklimatologii. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Na zajęciach przedstawione jest szerokie spektrum zagadnień związanych z oddziaływaniem środowiska geograficznego na organizm człowieka. |
Pełny opis: |
Program zajęć obejmuje następujące zagadnienia: Bodźce atmosferyczne Metody oceny intensywności bodźców atmosferycznych. Bilans cieplny i wodny organizmu w różnych warunkach środowiskowych. Klimat a zdrowie; meteorotropizm, wpływ pogody na umieralność i zachorowalność. Wpływ klimatu na warunki pracy i codziennego bytowania w warunkach miejskich i seminaturalnych. Sposoby poprawy bioklimatu obszarów miejskich. Terapeutyczne właściwości klimatu. Bioklimatyczne uwarunkowania turystyki, rekreacji i sportu. Przestrzenne zróżnicowanie warunków bioklimatycznych w Polsce. Część zajęć stanowi przedstawienie przez studentów najnowszych publikacji z zakresu bioklimatologii. |
Literatura: |
Podstawowa: T. Kozłowska-Szczęsna, K. Błażejczyk, B. Krawczyk, Bioklimatologia człowieka, 1997, Monografie IGiPZ PAN, 1 K. Błażejczyk, Bioklimatyczne uwarunkowania rekreacji i turystyki w Polsce, Prace Geograficzne 192, IGiPZ PAN, 2004 T. Kozłowska-Szczęsna, B. Krawczyk, M. Kuchcik, Wpływ środowiska atmosfe-rycznego na zdrowie i samopoczucie człowieka, Monografie IGiPZ PAN, 4, 2004 Uzupełniająca: K. Błażejczyk, Wymiana ciepła pomiędzy człowiekiem a otoczeniem w różnych warunkach środowiska geograficznego, Prace Geograficzne 159 IGiPZ PAN, 1993 Bogucki J. (red), Biometeorologia turystyki i rekreacji. AWF w Poznaniu, 1999. Klonowicz S., Kozłowski S. 1970, Człowiek a środowisko termiczne, PZWL, Warszawa. Kozłowski S., 1986, Granice przystosowania. Wiedza Powsz., Warszawa. Krzymowska-Kostrowicka 1997, Geoekologia turystyki i wypoczynku. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa. Parsons K.C., 1993, Human thermal environments. Taylor & Francis Publ., London. K.Błażejczyk. G.McGregor, Warunki biotermiczne a umieralność w wybranych aglomeracjach europejskich. Przegląd Geograficzny, 2007, 79, 3i4, s. 401-423 |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student: - określa wpływ bodźców atmosferycznych na zdrowie i samopoczucie człowieka oraz wskazuje bioklimatologiczne metody badawcze służące ocenie ich intensywności - wskazuje uwarunkowania bioklimatyczne turystyki, rekreacji oraz klimatoterapii - rozróżnia bilans cieplny i wodny organizmu człowieka oraz poprawnie określa ich składowe - właściwie określa wpływ bioklimatu miasta na organizm człowieka - wskazuje najnowsze trendy badawcze w bioklimatologii |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena końcowa jest sumą punktów uzyskanych za prezentację studenta oraz za kolokwium końcowe. Zalicza ponad 50% punktów możliwych do uzyskania. |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.