Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Podstawy wiedzy o komunikowaniu publicznym

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2102-BW-L-D5PWKP-KZB
Kod Erasmus / ISCED: 14.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0312) Politologia i wiedza o społeczeństwie Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Podstawy wiedzy o komunikowaniu publicznym
Jednostka: Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Grupy: BEZPIECZEŃSTWO WEWNĘTRZNE - DZIENNE I STOPNIA 5 semestr 3 rok - przedmioty obowiązkowe
Punkty ECTS i inne: 2.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Student powinien znać podstawowe pojęcia związane z funkcjonowaniem człowieka w społeczeństwie oraz strukturą i rolą administracji publicznej w demokratycznym państwie prawa.

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Podczas kursu studenci poznają pojęcie i definicje komunikowania publicznego, jego funkcje i aktorów. Dowiadują się o narzędziach komunikacyjnych wykorzystywanych w tym obszarze oraz diagnozują, jak radzą sobie z komunikowaniem wybrane instytucje publiczne.

Pełny opis:

1. Komunikowanie i komunikologia. Główne ujęcia teoretyczne.

2. Komunikowanie społeczne a komunikowanie publiczne. Komunikowanie masowe.

3. Cele komunikowania publicznego.

4. Kampanie wyborcze i ich specyfika.

5. Polityka komunikacyjna. Przykład polityki komunikacyjnej Unii Europejskiej.

6. Organizacja komunikacji publicznej i jej znaczenie dla obywateli.

7. Informacja w administracji publicznej.

8. Narzędzia komunikacji publicznej.

9. Media masowe i ich rola w komunikowaniu publicznym.

10. Rola Internetu w komunikowania publicznym.

11. Problemy i wyzwania politycznej komunikacji w mediach społecznościowych

12. Podsumowanie zajęć oraz prezentacje studentów

13. Prezentacje studentów – ciąg dalszy I wystawienie ocen

Literatura:

B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego. Podstawowe orientacje, Wrocław 2002

B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Wrocław 2018

B. Dobek-Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2007

B. Dobek-Ostrowska, P. Baranowski, Witryny internetowe partii politycznych jako narzędzie komunikowania wyborczego w kampanii parlamentarnej w 2011 roku, Studia Politologiczne 24, dostępne na stronie: http://www.studiapolitologiczne.pl/images/abook_file/sp24-st104-dobek-baranowski.pdf

E. M. Marciniak, Relacyjna teoria komunikacji a marketing relacji w polityce, Studia Politologiczne Vol. 24, dostępne na stronie: http://www.studiapolitologiczne.pl/images/abook_file/sp24-087-marciniak.pdf

B. Kudra, E. Olejniczak, Komunikowanie publiczne Zagadnienia wybrane, Łódź 2014

R. Mieńkowska-Norkiene, E. Stasiak-Jazukiewicz, M. Jas-Koziarkiewicz, A Vision of the European Union: A Study of Media Coverage of Polish Election Campaigns for the 2019 European Parliament Elections (co-authorship), Politologija 2/2020, DOI 10.15388/Polit.2020.98.4

R. Mieńkowska-Norkiene, Komunikowanie Unii Europejskiej w warunkach kryzysowych w świetle teorii podażowo-popytowej – przykład polskiej prezydencji w Radzie UE, w: Z. Czachór, A. Jaskulski, Polska polityka europejska. Wyzwania krajowe I międzynarodowe, Poznań 2019

T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 1999

A. Mattelart, M. Mattelart, Teorie komunikacji, Warszawa – Kraków 2001

E. Griffin, Podstawy komunikacji, Warszawa 2004

S. Stewart (red.), Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi, Warszawa 2000

M. Golka, Bariery w komunikowaniu się ludzi, Poznań 2000

M. Mrozowski, Media masowe, Warszawa 1998

Efekty uczenia się:

K_W01

Posiada wiedzę o najważniejszych pojęciach związanych z komunikowaniem w sferze publicznej, potrafi wskazać obowiązki związane z przekazem informacji w różnych strukturach władzy politycznej, między instytucjami a obywatelami, a także w społeczeństwie, potrafi także wskazać zależność sposobów komunikowania od uwarunkowań kulturowych i społecznych

K_W03

Posiada wiedzę o źródłach informacji w społeczeństwie, o roli informacji w działaniach władzy politycznej, o formie i treści informacji w odniesieniu do różnego celu jej tworzenia

K_W10

Posiada wiedzę o celach i sposobach prawnej ochrony własności intelektualnej

K_U04

Posiada umiejętność analizowania komunikatów o charakterze politycznymi dotyczących bezpieczeństwa, potrafi sformułować komunikat w zakresie bezpieczeństwa i polityczny adekwatny do grupy odbiorców i celu

K_K03

Potrafi przygotować i przeprowadzić kampanie komunikacyjne w społeczeństwie obywatelskim

K_K04

Potrafi korzystać z nowoczesnych narzędzi w komunikowaniu w obszarze bezpieczeństwa, potrafi przygotować i przeprowadzić kampanie komunikacyjne dla instytucji bezpieczeństwa

K_K05

Potrafi właściwie stosować kodeksy etyczne w zakresie dostępu i przetwarzania informacji, potrafi zarządzać informacją w sposób etyczny

K_K06

Potrafi pogłębiać swoją wiedzę w zakresie przygotowywania komunikatów oraz prowadzenia kampanii, a także wpływu informacji na różne grupy odbiorców

Metody i kryteria oceniania:

Ocena wystawiana jest na podstawie aktywności na zajęciach oraz realizacji projektów i prezentacji.

Praktyki zawodowe:

Nie dotyczy.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Renata Mieńkowska-Norkiene
Prowadzący grup: Renata Mieńkowska-Norkiene
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Tryb prowadzenia:

zdalnie

Skrócony opis:

Podczas kursu studenci poznają pojęcie i definicje komunikowania publicznego, jego funkcje i aktorów. Dowiadują się o narzędziach komunikacyjnych wykorzystywanych w tym obszarze oraz diagnozują, jak radzą sobie z komunikowaniem wybrane instytucje publiczne.

Pełny opis:

1. Komunikowanie i komunikologia. Główne ujęcia teoretyczne.

2. Komunikowanie społeczne a komunikowanie publiczne. Komunikowanie masowe.

3. Cele komunikowania publicznego.

4. Kampanie wyborcze i ich specyfika.

5. Polityka komunikacyjna. Przykład polityki komunikacyjnej Unii Europejskiej.

6. Organizacja komunikacji publicznej i jej znaczenie dla obywateli.

7. Informacja w administracji publicznej.

8. Narzędzia komunikacji publicznej.

9. Media masowe i ich rola w komunikowaniu publicznym.

10. Rola Internetu w komunikowania publicznym.

11. Problemy i wyzwania politycznej komunikacji w mediach społecznościowych

12. Podsumowanie zajęć oraz prezentacje studentów

13. Prezentacje studentów – ciąg dalszy I wystawienie ocen

Literatura:

B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego. Podstawowe orientacje, Wrocław 2002

B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Wrocław 2018

B. Dobek-Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2007

B. Dobek-Ostrowska, P. Baranowski, Witryny internetowe partii politycznych jako narzędzie komunikowania wyborczego w kampanii parlamentarnej w 2011 roku, Studia Politologiczne 24, dostępne na stronie: http://www.studiapolitologiczne.pl/images/abook_file/sp24-st104-dobek-baranowski.pdf

E. M. Marciniak, Relacyjna teoria komunikacji a marketing relacji w polityce, Studia Politologiczne Vol. 24, dostępne na stronie: http://www.studiapolitologiczne.pl/images/abook_file/sp24-087-marciniak.pdf

B. Kudra, E. Olejniczak, Komunikowanie publiczne Zagadnienia wybrane, Łódź 2014

R. Mieńkowska-Norkiene, E. Stasiak-Jazukiewicz, M. Jas-Koziarkiewicz, A Vision of the European Union: A Study of Media Coverage of Polish Election Campaigns for the 2019 European Parliament Elections (co-authorship), Politologija 2/2020, DOI 10.15388/Polit.2020.98.4

R. Mieńkowska-Norkiene, Komunikowanie Unii Europejskiej w warunkach kryzysowych w świetle teorii podażowo-popytowej – przykład polskiej prezydencji w Radzie UE, w: Z. Czachór, A. Jaskulski, Polska polityka europejska. Wyzwania krajowe I międzynarodowe, Poznań 2019

T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 1999

A. Mattelart, M. Mattelart, Teorie komunikacji, Warszawa – Kraków 2001

E. Griffin, Podstawy komunikacji, Warszawa 2004

S. Stewart (red.), Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi, Warszawa 2000

M. Golka, Bariery w komunikowaniu się ludzi, Poznań 2000

M. Mrozowski, Media masowe, Warszawa 1998

R. Gorwa, Comprop Computentional Propaganda in Poland: False Amplifiers and the Digital Public Sphere, Oxford Working Paper No. 4/2017

Uwagi:

-

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
ul. Banacha 2
02-097 Warszawa
tel: +48 22 55 44 214 https://www.mimuw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-2b06adb1e (2024-03-27)