Międzynarodowe prawo zobowiązań Unii Europejskiej

fakultatywne

Uczestnicy kursu znają i rozumieją podstawowe pojęcia prawa cywilnego i handlowego, takie jak np. podmiot prawa, osoba prawna i ułomna osoba prawna, spółka handlowa, przedsiębiorca, przedsiębiorstwo, majątek, aktywa i pasywa. zobowiązanie, umowa, czyn niedozwolony. Potrafią odnieść je do kontekstu konkretnych zdarzeń prawnych, jakie mogą mieć miejsce w praktyce. Zapoznali się, lub będą się zapoznawali równolegle, z podstawowymi pojęciami prawa prywatnego międzynarodowego: funkcją i budową norm kolizyjnych, rozróżnieniem prawa kolizyjnego i merytorycznego, najważniejszymi rodzajami łączników. Zaliczyli podstawowy kurs prawa Unii Europejskiej, znają strukturę systemu prawnego UE i charakter prawny rozporządzeń, oraz są świadomi oddziaływania prawa europejskiego, w tym orzecznictwa TS, na prawo krajowe państw członkowskich.

w sali

Zajęcia można podzielić na następujące główne bloki tematyczne.

Blok pierwszy: Wprowadzenie do unijnej regulacji międzynarodowego prawa zobowiązań (10 h)

Blok drugi: Prawo właściwe dla zobowiązań umownych (8 h)

Blok trzeci: Prawo właściwe dla zobowiązań pozaumownych (8 h)

Blok czwarty: Zagadnienia ogólne związane ze stosowaniem unijnych norm kolizyjnych pierwszego stopnia (4 h)

Wykład ma na celu przedstawienie unijnej regulacji kolizyjnej z zakresu prawa zobowiązań (międzynarodowe prawo zobowiązań UE, stanowiące część szerszej całości, jaką jest prawo prywatne międzynarodowe Unii Europejskiej). Przepisy unijne stanowią w obecnym stanie prawnym część polskiego prawa prywatnego międzynarodowego i w znacznym zakresie zastępują normy pochodzenia krajowego w regulacji stosunków międzynarodowego obrotu, w szczególności handlowego. Znajomość tych przepisów stanowi więc ważny element wykształcenia współczesnego prawnika. Wykład ma zapoznać studentów z zasadami stosowania i szczegółową treścią międzynarodowego prawa zobowiązań UE.

Blok pierwszy:

1) Pojęcie i funkcja prawa prywatnego międzynarodowego

2) Źródła unijnej regulacji kolizyjnej w zakresie zobowiązań umownych

3) Źródła unijnej regulacji kolizyjnej w zakresie zobowiązań pozaumownych

4) Wykładnia i stosowanie unijnych norm kolizyjnych; ich miejsce w regulacji międzynarodowych stosunków zobowiązaniowych

5) Funkcja i znaczenie swobody wyboru prawa właściwego w unijny prawie zobowiązań oraz jej ograniczenia

Blok drugi:

6) Zakres przedmiotowy rozporządzenia Rzym I

7) Prawo właściwe dla zobowiązań umownych w braku wyboru prawa – zasady ogólne

8) Przepisy szczególne dla niektórych zobowiązań umownych – część I

9) Przepisy szczególne dla niektórych zobowiązań umownych – część II

Blok trzeci:

10) Zakres przedmiotowy rozporządzenia Rzym II. Szkoda jako centralne pojęcie prawa zobowiązań pozaumownych

11) Łączniki obiektywne w zakresie zobowiązań z czynów niedozwolonych – zasady ogólne

12) Szczególna regulacja niektórych rodzajów deliktów

13) Pozostałe rodzaje zobowiązań pozaumownych

Blok czwarty:

14) Zagadnienia tzw. kolizji II stopnia w prawie unijnym

15) Pozostałe zagadnienia ogólne związane ze stosowaniem przepisów unijnego prawa kolizyjnego

1) M. Pazdan, Prawo prywatne międzynarodowe, wyd. 16, Warszawa 2017

2) J. Poczobut (red.), Prawo prywatne międzynarodowe. Komentarz, Warszawa 2017

3) M. Pazdan (red.), Prawo prywatne międzynarodowe. Komentarz, Warszawa 2018

4) M. Pazdan (red.), System Prawa Cywilnego t. 20B, Prawo prywatne międzynarodowe. Komentarz, Warszawa 2018 rozdziały VII i XII

5) M. Czepelak, Autonomia woli w prawie prywatnym międzynarodowym Unii Europejskiej, Warszawa 2015

Wykład powinien umożliwić studentowi:

1) w zakresie wiedzy:

a) zrozumienie podstawowych zasad funkcjonowania regulacji stosunków zobowiązaniowych w obrocie międzynarodowym;

b) znajomość treści i zakresu stosowania unijnego prawa kolizyjnego w zakresie zobowiązań.

2) w zakresie umiejętności:

a) umiejętność odszukania właściwej regulacji kolizyjnej i merytorycznej stosunku zobowiązaniowego z elementem międzynarodowym;

b) umiejętność właściwego zastosowania norm kolizyjnych prawa unijnego w razie stwierdzenia ich miarodajności.

3) w zakresie postawy:

Otwarcie na funkcjonalną interpretację szczegółowych norm prawnych z uwzględnieniem praktyki obrotu oraz porównawczej analizy rozwiązań stosowanych w innych systemach prawnych

Uczestnictwo w zajęciach i aktywność podczas prowadzonej dyskusji.