Mikroekonometria w praktyce
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2400-ZEWW753 | Kod Erasmus / ISCED: |
14.3
![]() ![]() |
Nazwa przedmiotu: | Mikroekonometria w praktyce | ||
Jednostka: | Wydział Nauk Ekonomicznych | ||
Grupy: |
Przedmioty kierunkowe do wyboru - studia II stopnia FR - grupa 2 (2*30h) |
||
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski | ||
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
||
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z metodami współczesnej mikroekonometrii i zdobycie umiejętności ich zastosowania w praktyce (wybór modelu i specyfikacji, estymacja, interpretacja wyników, wnioskowanie). Wszystkie zajęcia odbywają się pracowni komputerowej i składają się z omówienia wprowadzanych metod i rozwiązywania odpowiednio przygotowanych zestawów problemowych. W ramach kursu wykorzystywane jest oprogramowanie Stata. Zaliczenie kursu odbywa się na podstawie egzaminu końcowego (waga 70%) i punktów możliwych do zdobycia z prac domowych – zadań praktycznych polegających na zastosowaniu poznanych metod (waga 30%). |
||
Pełny opis: |
Plan kursu: 1. Plan, zasady organizacji i zaliczenia kursu. Wprowadzenie do posługiwania się programem Stata. 2. Założenia Klasycznego Modelu Regresji Liniowej – dlaczego zwykle potrzebujemy innego podejścia ekonometrycznego? 3. Modele uwzględniające heteroskedastyczność. 4. Regresja kwantylowa. Metoda cen hedonicznych. 5. Uwzględnianie efektów nieliniowych, interakcji. Endogeniczność i metoda zmiennych instrumentalnych. 6. Metody symulacyjne – Monte Carlo, Bootstrap, Jackknife. 7. Typy zmiennych objaśnianych. Modele dla zmiennych binarnych. Estymacja Metodą Największej Wiarygodności. 8. Testowanie hipotez w modelach estymowanych MNW. 9. Efekty krańcowe, elastyczności, Model Użyteczności Losowej, metody wyceny nierynkowej. 10. Modele dla wyboru wielomianowego. 11. Modele dla zmiennych uporządkowanych. Modele dla liczności zdarzeń. 12. Dane panelowe w modelach mikroekonometrycznych. Model parametrów losowych. 13. Modele dla zmiennych ocenzurowanych, obciętej próby, selekcji próby. 14. Modele dla trwania, analiza czynnikowa, ocena efektów działań. 15. Przegląd innych zagadnień mikroekonometrii |
||
Literatura: |
Podręczniki - podstawowe Greene, W. H., 2011. Econometric Analysis. 7 Ed., Prentice Hall. Cameron, A. C., and Trivedi, P. K., 2005. Microeconometrics: Methods and Applications. Cambridge University Press. Cameron, A. C., and Trivedi, P. K., 2011. Microeconometrics Using Stata. 2 Ed., Stata Press. Podręczniki - manuale Stata documentation Podręczniki - tematy szczegółowe Train, K. E., 2009. Discrete Choice Methods with Simulation. 2 Ed., Cambridge University Press, New York. Hensher, D. A., Rose, J. M., and Greene, W. H., 2015. Applied Choice Analysis. 2 Ed., Cambridge University Press, Cambridge. Greene, W. H., and Hensher, D. A., 2010. Modeling Ordered Choices: A Primer. Cambridge University Press. Podręczniki - inne Wooldridge, J. M., 2012. Introductory Econometrics: A Modern Approach. 5 Ed., Cengage Learning. Wooldridge, J. M., 2010. Econometric Analysis of Cross Section and Panel Data. 2 Ed., The MIT Press. Gujarati, D., and Porter, D., 2008. Basic Econometrics. 5 Ed., McGraw-Hill/Irwin. Gujarati, D., 2011. Econometrics by Example. Palgrave Macmillan. Durlauf, S. N., and Blume, L. E., 2009. Microeconometrics. Palgrave Macmillan. |
||
Efekty uczenia się: |
Pomyślne ukończenie kursu pozwala na poznanie metod i narzędzi mikroekonometrii – zarówno teoretyczne (założeń, podstaw działania, teorii) jak i praktyczne (wykorzystanie do problemów związanych z analizą danych – konstrukcja modeli, estymacja, interpretacja wyników). Kurs daje podstawę zarówno do wykorzystania tych metod w praktyce jak i dalszego samodzielnego zgłębiania zasygnalizowanych rozszerzeń przedstawionych modeli mikroekonometrycznych. Poznane modele mają zastosowanie w większości obszarów mikroekonomii (analizy działalności przedsiębiorstw, konsumentów, badaniach społecznych, eksperymentalnych itp.) w których standardowa regresja liniowa jest nieadekwatna lub niewystarczająca. SU05, SU06, SK01, SK03, SU04, SU03, SU02, SU01, SW03, SW02, SW01, SW04, SW05, SK02, SK04 |
||
Metody i kryteria oceniania: |
1. Zaliczenie kursu odbywa się na podstawie pisemnego egzaminu końcowego (waga 70%) i punktów możliwych do zdobycia za prace domowe (waga 30%). 2. Ocena końcowa z przedmiotu wyznaczana jest na podstawie następującego algorytmu: i przyznawana według następującej skali: wynik (%) ocena <50-60) 3 <60-70) 3,5 <70-80) 4 <80-90) 4,5 <90-100) 5 100 5! 3. Egzamin składa się z części teoretycznej (test jednokrotnego wyboru) oraz praktycznej (zagadnienia problemowe wymagające przygotowania, estymacji i interpretacji wyników odpowiednich modeli). Część praktyczna odbywa się przy komputerach i ma charakter 'open book'. 4. Punkty możliwe do zdobycia w ramach prac domowych przyznawane są za zadania do przygotowania samodzielnie lub w grupach (zależnie od polecenia). Zadania te są sprawdzane, a typowe błędy omawiane na zajęciach. 5. Obecności nie są warunkiem zaliczenia przedmiotu. 6. Wszystkich studentów obowiązuje wspólny termin egzaminu i egzaminu poprawkowego. Nie przewiduje się innych terminów egzaminów i innych sposobów zaliczenia (taka ewentualność możliwa jest tylko decyzją Dziekana). 7. Nieobecność na egzaminie w dowolnym terminie oznacza jego niezaliczenie (NK). 8. Obowiązuje zasada '0 tolerancji dla ściągania', dotycząca zarówno egzaminu jak i prac domowych |
| |||||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.