Bursztyniarstwo w pradziejach
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2800-DK-BURSZ |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.4
|
Nazwa przedmiotu: | Bursztyniarstwo w pradziejach |
Jednostka: | Wydział Archeologii |
Grupy: |
Profile tematyczne dla II roku I stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | uzupełniające |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
W trakcie zajęć, które będą prowadzone przy współudziale specjalistów z PAN Muzeum Ziemi w Warszawie zostanie zaprezentowana problematyka zastosowania bursztynu jako surowca do wykonywania szeroko rozumianych przedmiotów prestiżowych w europejskich społecznościach pradziejowych. Między innymi będą omówione zagadnienia dotyczące: różnorodności żywic kopalnych, ich właściwości, występowanie i dostępność, techniki pozyskania i obróbki surowca oraz przewodnie typy i klasy pradziejowych zabytków wykonywanych z bursztynu. Uczestnicy zajęć będą mogli zapoznać się z różnorodnymi żywicami kopalnymi oraz odmianami sukcynitu czyli tzw. bursztynu bałtyckiego, jak też zabytkami pochodzącymi z pracowni bursztyniarskich, a ich obserwacja będzie możliwa także pod mikroskopem. |
Pełny opis: |
Zajęcia będą się odbywały w PAN Muzeum Ziemi w Warszawie, dlatego też zaczną się one od szkolenia z zasad obowiązujących w Muzeum, w tym z zasad BHP, poznania dróg ewakuacyjnych itp. Przewidziane jest również oprowadzenie studentów po wystawach muzealnych, ze szczególnym uwzględnieniem części poświęconej bursztynowi i dziejom Ziemi. Zajęcia kursowe będą poświęcone następującym zagadnieniom: 1) Historia badań nad bursztynem jako minerałem. Rodzaje żywic kopalnych, ich charakterystyka, sposób powstawania oraz środowisko, w którym rosły prahistoryczne rośliny żywicujące. Inkluzje w żywicach kopalnych i ich znaczenie w odtwarzaniu środowiska tzw. lasu żywicującego. 2) Występowanie żywic kopalnych, w tym bursztynu bałtyckiego. 3) Historia badań nad bursztynem archeologicznym i historycznym. 4) Bursztyn w mitach i wierzeniach. 5) Wykorzystanie bursztynu przez człowieka od epoki kamienia po współczesność. 6) Kryteria doboru surowca przez społeczności pradziejowe i stosowane przez nie techniki obróbki bursztynu w epoce kamienia, brązu i żelaza (okres halsztacki, lateński, wpływów rzymskich, średniowiecze, nowożytność i współczesność). 7) Poza prelekcjami także prace laboratoryjne z wykorzystaniem mikroskopu: oglądanie i identyfikacja inkluzji organicznych oraz śladów obróbki). 8) Nauka poprawnej dokumentacji (opis, rysunek, fotografia). Ostatnie spotkanie związane będzie z procesem zaliczeniowym zajęć Bursztyniarstwo pradziejowe |
Literatura: |
Butrimas, A., (red.). 2001. Baltic Amber. Proceedings of the International Interdisciplinary Conference: Baltic Amber in Natural Sciences, Archaeology and Applied Arts 13-18 September 2001, Vilnius, Palanga, Nida. Vilnius Academy of Fine Arts Press. Vilnius. Gula, M., Kwiatkowska, K., 1994. Bursztyn w archeologii (1874-1993). (W:) B. Kosmowska-Ceranowicz (red.). Bursztyn Bałtycki i inne żywice kopalne. Piśmiennictwo polskie oraz prace autorów polskich w literaturze światowej. Bibliografia komentowana 1534-1993, cz. 2. Muzeum Ziemi Opracowania Dokumentacyjne 13. Oficyna Wydawnicza „Sadyba”. Warszawa. Kosmowska-Ceranowicz, B., (red.), 2002. Znaleziska i dawne kopalnie bursztynu w Polsce. Od Bałtyku przez Kurpie do Karpat. Biblioteka Kurpiowska im. Stacha Konwy 2. Towarzystwo Kultury Kurpiowskiej „Kierec”, Polska Akademia Nauk – Muzeum Ziemi. Łomża. Kosmowska-Ceranowicz, B., Gontarska, W., (red.), 2012. Bursztyn nie tylko nad Bałtykiem. Międzynarodowe Centrum Targowe. Warszawa. Kosmowska-Ceranowicz, B., 2017. Bursztyn w Polsce i na świecie/ Amber in Poland and the World. Wydanie drugie. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. Warszawa. Mazurowski, R.F., 1983. Bursztyn w epoce kamienia na ziemiach polskich. Materiały Starożytne i Wczesnośredniowieczne V. PMA Warszawa. Warszawa, 7-134. Mazurowski, R.F., 1983. Bursztyn. (W:) J.K. Kozłowski, S.K. Kozłowski (red.). Człowiek i środowisko w pradziejach. PWN. Warszawa, 177-188. Mazurowski, R.F., 2014. Prahistoryczne bursztyniarstwo na Żuławach Wiślanych. Późnoneolityczne centrum pozyskiwania i obróbki bursztynu w niedźwiedzióweckim mikroregionie osadniczym (3300-2400 l. p.n.e.). Muzeum Zamkowe w Malborku. Malbork. Paner, H., Kosmowska-Ceranowicz, B., (red.), 2003. Z bursztynem przez tysiąclecia. Muzeum Archeologiczne w Gdańsku. Gdańsk. Pietrzak, T., Różycka, T., 1993. Bursztyn w przyrodzie, kulturze i sztuce (1534-1993). (W:) B. Kosmowska-Ceranowicz (red.). Bursztyn Bałtycki i inne żywice kopalne. Piśmiennictwo polskie oraz prace autorów polskich w literaturze światowej. Bibliografia komentowana 1534-1993, cz. 2. Muzeum Ziemi Opracowania Dokumentacyjne 13. Oficyna Wydawnicza „Sadyba”. Warszawa. Popiołek, J., 2006. Bursztyn w dawnej Polsce. Antologia 1534-1900. Wybór i opracowanie. Wydawnictwo „Marpress”. Gdańsk. Świerzowska, A., 2003. Bursztyn, koral, gagat. Symbolika religijna i magiczna. Zakład Wydawniczy „NOMOS”. Kraków. |
Efekty uczenia się: |
Umiejętność rozpoznawania odmian bursztynu i identyfikacji pradziejowych technik obróbki tego surowca Znajomość rodzajów żywic kopalnych i obszarów ich występowania Znajomość przewodnich typów i klas pradziejowych artefaktów bursztynowych Zasób wiedzy na temat doboru odmian surowca bursztynowego oraz stosowaniu technik jego obróbki przez społeczności pradziejowe. |
Metody i kryteria oceniania: |
Umiejętność rozpoznawania odmian bursztynu i identyfikacji pradziejowych technik obróbki tego surowca Umiejętność rozpoznawania przewodnich typów i klas pradziejowych artefaktów bursztynowych Zasób wiedzy faktograficznej z zakresu wykorzystania bursztynu przez człowieka w pradziejach i czasach historycznych |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-19 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin, 7 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Dariusz Manasterski | |
Prowadzący grup: | Dariusz Manasterski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Uwagi: |
Muzeum Ziemi - środa 13:15 |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.