Język koptyjski dla początkujących

uzupełniające

Ze względu na to, że podręcznik używany na zajęciach jest po angielsku, wymagana jest podstawowa znajomość tego języka.

Studenci powinni również znać podstawową terminologię z zakresu gramatyki języka polskiego (nazwy części mowy, części zdania, przypadków etc.).

w sali

Zajęcia są kursem języka koptyjskiego przeznaczonym dla studentów archeologii. Kurs na poziomie podstawowym ma na celu zaznajomienie studentów z najważniejszymi zagadnieniami z zakresu gramatyki i leksyki koptyjskiej w stopniu umożliwiającym samodzielne tłumaczenie prostych tekstów literackich. Stosowaną metodą jest wykład gramatyki ilustrowany przykładami; studenci podczas lektoratu wykonują ćwiczenia gramatyczne oraz tłumaczą teksty oryginalne o zwiększającym się stopniu trudności.

Zajęcia są kursem dialektu saidzkiego języka koptyjskiego przeznaczonym dla studentów archeologii oraz innych kierunków. Język koptyjski był ostatnim etapem rozwoju języka egipskiego i używano go na terenie doliny Nilu od III do XI wieku n.e. Pisarze koptyjscy pozostawili bogatą spuściznę w postaci zarówno tekstów literackich jak i różnego typu dokumentów. Bazę źródłową dla niniejszego kursu stanowią fragmenty pochodzące z ksiąg Nowego Testamentu, a ich poziom trudności dopasowany jest do kolejnych etapów kursu.

Kurs na poziomie podstawowym ma na celu zaznajomienie studentów z najważniejszymi zagadnieniami z zakresu gramatyki i leksyki koptyjskiej. Pierwszym etapem jest oswojenie się ze specyfiką języka, jego szczególną pisownią i fonetyką, a także z zasadami korzystania ze słowników. Stopniowo studenci poznają podstawowe pojęcia gramatyczne typowe dla języka koptyjskiego, podział na części mowy i zdania, typy zdań głównych i podrzędnych oraz strukturę czasów. Wprowadzanie kolejnych zagadnień odbywa się na zasadzie wykładu z gramatyki, wzbogaconego o przykłady użycia poszczególnych konstrukcji w tekstach oryginalnych. Wykładowi towarzyszą ćwiczenia gramatyczne i translatorskie mające na celu utrwalenie zdobytej wiedzy, wykonywane zarówno podczas zajęć jak i w domu. Typowo gramatyczny charakter zajęć jest wzbogacany o podstawowe informacje na temat kultury Egiptu „koptyjskiego“ i kontekstu, w jakim powstawały koptyjskie źródła pisane.

Zaliczenie przedmiotu wymaga pewnej liczby godzin przeznaczonej na pracę własną. Przygotowanie do zajęć (odrabianie zadań domowych i powtórzenie materiału) umożliwiające aktywne w nich uczestnictwo powinno wynosić nie mniej niż 2,5 godziny pracy własnej tygodniowo.

Obowiązkowa:

B. Layton, Coptic in 20 Lessons, Leuven – Paris – Dudley 2007

Uzupełniająca:

B. Layton, A Coptic Grammar, Wiesbaden 2004

W. Myszor, Język koptyjski, Warszawa 1998

Słowniki:

A. Dembska, W. Myszor, Podręczny słownik koptyjsko-polski, Warszawa 1996

W. E. Crum, A Coptic Dictionary, Oxford 1939 (i późniejsze wydania)

Podstawą wiedzy nabytej przez studenta podczas kursu jest znajomość alfabetu koptyjskiego, a co za tym idzie umiejętność zidentyfikowania i przeczytania tekstu napisanego tym alfabetem. Student z niniejszych zajęć wynosi znajomość podstawowych zagadnień gramatycznych i słowotwórczych tego języka i potrafi wykorzystać tę wiedzę do rozpoznawania różnych typów tekstów. Student posiada również umiejętności warsztatowe (posługiwanie się słownikami i gramatykami) umożliwiające kontynuowanie samodzielnej pracy w zakresie tłumaczenia, rozumienia i interpretacji źródeł koptyjskich. Natomiast znajomość podstaw metodologii analizy tekstów umożliwia studentowi wykorzystywanie tych źródeł w pracy archeologa. Dodatkowo, poznając kontekst kulturowy źródeł koptyjskich docenia ich znaczenie dla naszej wiedzy o historii i kulturze Egiptu od III do XI wieku.

Na ocenę końcową składają się wyniki dwóch sprawdzianów pisemnych cząstkowych po każdym semestrze (70%) oraz ocena prac domowych i aktywności na zajęciach (30%). Sprawdzian w semestrze zimowym obejmuje ćwiczenia gramatyczne, w semestrze letnim – samodzielne tłumaczenie krótkiego tekstu oryginalnego o niedużym stopniu trudności.

Dopuszczalne są trzy nieobecności w ciągu semestru. Każda następna nieobecność powoduje konieczność ustnego zaliczenia odpowiedniej partii materiału.