Proza polska po roku 1989 w perspektywie wybranych podejść badawczych

obowiązkowe

By uczestniczyć w konwersatorium, należy skończyć studia pierwszego poziomu kształcenia i dysponować wiedzą literaturoznawczą oraz historyczną dotyczącą XX wieku właściwą dla licencjata.

Student powinien zaliczyć przedmioty umożliwiające orientację w problematyce literaturoznawczej, kulturowej i społeczno-politycznej dwudziestowiecznej współczesności.

w sali

Konwersatorium koncentruje uwagę na prozie polskiej powstającej po roku 1989 oraz sposobach jej interpretacji przy użyciu instrumentów podsuwanych przez wybrane podejścia badawcze.

Dyskusje konwersatoryjne poświęcone będą zarówno analizie wybranych utworów okresu jak i omawianiu podejść badawczych do prozy, uwzględniających m.in. studia nad (post)pamięcią zbiorową i jednostkową, politykę historyczną, krytykę postkolonialną i studia postzależnościowe. Przyjrzymy się literackim i pozaliterackim praktykom modelującym to, co miało być aktualizowane w świadomości odbiorcy opowieści.

Konwersatorium koncentruje uwagę na prozie polskiej powstającej po roku 1989 oraz sposobach jej interpretacji przy użyciu instrumentów podsuwanych przez wybrane podejścia badawcze.

Dyskusje konwersatoryjne poświęcone będą zarówno analizie wybranych utworów okresu jak i omawianiu podejść badawczych do prozy, uwzględniających m.in. studia nad (post)pamięcią zbiorową i jednostkową, politykę historyczną, krytykę postkolonialną i studia postzależnościowe. Przyjrzymy się literackim i pozaliterackim praktykom modelującym to, co miało być aktualizowane w świadomości odbiorcy opowieści.

W omówieniach wybranych utworów zajmiemy się literackimi diagnozami stanu polskiej wspólnoty, obserwacją śladów kondycji byłego subalterna, jego stosunku do przeszłości i teraźniejszości wyrażonego w prozie.

Szczegółowy terminarz dyskusji nad poszczególnymi utworami oraz bibliografia tekstów pomocniczych zostaną podane na pierwszym spotkaniu konwersatoryjnym.

S. Chwin, Krótka historia pewnego żartu

M. Tulli W czerwieni

I. Filipiak Absolutna amnezja

M. Witkowski Lubiewo,

M. Gretkowska, Kabaret metafizyczny;

M. Abramowicz, Każdy przyniósł, co miał najlepszego

D. Foks, Z. Libera, Co robi łączniczka

D. Masłowska, Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną

J. Hugo Bader, Dzienniki kołymskie

WIEDZA:

Po zaliczeniu konwersatorium student powinien rozumieć:

— specjalistyczną terminologię literaturoznawczą związaną z problematyką omawianą podczas zajęć oraz w stopniu pogłębionym metody naukowe pozwalające na prowadzenie badań nad literaturą XX i XXI wieku;

— dynamikę rozwoju procesu historycznoliterackiego;

— a przede wszystkim wpływ dzieł literackich na tożsamość kulturową oraz ich rolę w rozpoznawaniu sytuacji społeczeństwa polskiego w kontekście wydarzeń politycznych i przemian cywilizacyjno-społecznych w kraju w latach istnienia Polski Ludowej oraz III RP.

UMIEJĘTNOŚCI:

Po zaliczeniu konwersatorium student powinien umieć:

— sformułować dłuższą spójną wypowiedź naukową

opartą na precyzyjnie sformułowanej wyjściowej tezie i wyrazistych pytaniach badawczych;

— poprawną pod względem metodologicznym;

— popartą zgromadzonym materiałem dowodowym;

— składającą się z argumentów logicznie prowadzących do konkluzji;

— poprawną pod względem językowym, także w zakresie korzystania ze stylu naukowego;

Uczestnicząc w konwersatorium, student zyskuje też umiejętność używania technik komunikacyjno-informacyjnych niezbędnych w warsztacie pracy badawczej literaturoznawcy.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

Uczestnicząc w konwersatorium student nabywa kompetencji do:

- pracy w grupie;

- zrozumienia skomplikowanych relacji: literatura-polityka, literatura-historia zapisanych w dziele literackim;

- brania odpowiedzialności za trafność przekazywanej wiedzy i kierowania się rzetelnością naukową;

- doceniania różnorodności i wielości opinii.

- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) - 25% (udział w ocenie końcowej),

- kontrola obecności - 25% (udział w ocenie końcowej),

- Projekt: przygotowanie wprowadzenia do dyskusji całej grupy w formie indywidualnej problematyzacji zagadnienia - 50% (udział w ocenie końcowej).