Warsztat humanistyczny (technologie informacyjno-komunikacyjne)

obowiązkowe

w sali

Celem warsztatów uzupełniających przedmiot Antropologia kultury jest przygotowanie studentów do samodzielnego praktykowania wiedzy antropologicznej, a więc prowadzenia badań oraz formułowania ich rezultatów w postaci prac naukowych. Warsztat nie ma charakteru wykładu teoretycznego, lecz wspólnej pracy nad powstającymi pracami rocznymi. Konkretne zagadnienia techniczne wprowadzane są w oparciu o problemy, jakie stają przed uczestnikami podczas tworzenia ich własnych prac rocznych.

Warsztat stanowi oryginalne połączenie zajęć praktycznych, kursu typu academic writing oraz wybranych zagadnień zagadnień z zakresu metodologii nauk czy nauk pomocniczych.

Poruszane zagadnienia:

1. Specyfika języka i tekstu naukowego:

- dlaczego jedne prace odwołują się do innych? Do czego w ogóle służy bibliografia i przypisy?

- techniki cytowania i sporządzania przypisów

- porządek prezentacji materiału, konstrukcja i logika tekstu naukowego

- kryteria oceny dobrej pracy naukowej

- specyfika „prac rocznych”

2. Specyfika badań kulturoznawczych

- formułowanie problemów badawczych (nauka „myślenia pytaniami” a nie materiałem)

- dobór metody; czym w ogóle jest metoda w badaniach kulturoznawczych?

- badania synchroniczne a diachroniczne

- wykorzystanie kategorii etic i emic

3. Specyfika „zjawisk kulturowych” jako przedmiotu badań

- docenianie i rozumienie specyfiki medium

- współczynnik humanistyczny

- kultura jako rzeczywistość historyczna (wymiar diachroniczny, doceniania kontekstu)

- interpretacja jako „odkrywanie treści ukrytej”

4. Prezentacja „kanonicznych interpretacji” – zestawienie własnych prób z inspirującymi „tekstami Mistrzów”

M. Bogucki, P. Kubkowski, Ł Zaremba, A. Zborowska, Przewodnik bibliograficzny dla osób studiujących na kierunkach kulturoznawstwo - wiedza o kulturze i sztuki społeczne, Warszawa 2022

U. Eco, Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów, Warszawa 2007

P. Pioterek, B. Zieleniecka, Technika pisania prac dyplomowych, Poznań 2004

E. Wolańska et al., Jak pisać i redagować? Poradnik redaktora. Wzory tekstów użytkowych, Warszawa 2022

R. Zenderowski, Technika pisania prac magisterskich i licencjackich, Warszawa 2022

Lektury nie będą czytane w całości, mają stanowić przede wszystkim inspirację i pomoc praktyczną do ćwiczeń warsztatowych.

Wiedza: student zna i rozumie

- strategie poznawcze i stosowane metody badawcze nauk o kulturze;

-podstawową terminologię nauk o kulturze.

- kategorie metodologiczne i odróżnia je od kategorii wyprowadzonych z analizowanego materiału, zna podejścia etic i emic

- znaczenie otwartości wiedzy naukowej i reguły rządzące jej dystrybucją;

- pojęcie plagiatu i kryteria odróżniania pracy samodzielnej od niesamodzielnej;

Umiejętności: student potrafi:

- sformułować problem badawczy oraz dobrać do niego właściwy materiał i metodę badawczą;

- samodzielnie zgromadzić szeroką i reprezentatywną bibliografię danego zagadnienia;

- posługiwać się źródłami bibliograficznymi takimi jak polskie i światowe bazy bibliografii adnotowanych w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych, najważniejsze polskie i światowe słowniki bibliograficzne, bibliografie zamieszczone w tekstach opisujących dany przedmiot, w szczególności w encyklopediach specjalistycznych, słownikach dziedzinowych itp.

- odnaleźć poszukiwane teksty korzystając z bibliotek, pełnotekstowych baz czasopism, innych źródeł internetowych;

- samodzielnie sporządzać przypisy zgodnie z najbardziej rozpowszechnionymi standardami (przypisy dolne, przypisy amerykańskie);

- opracować samodzielnie strukturę tekstu naukowego z uwzględnieniem hipotezy, jej weryfikacji, dowodzenia;

- potrafi jasno przedstawiać swój wywód stosując środki takie jak podział na akapity, wyróżnienie podstawowych myśli, podział na rozdziały i podrozdziały;

Kompetencje społeczne: student jest gotów do:

- krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści;

- przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk i ich reprezentantów

- postawy szacunku i uczciwości wobec źródeł badawczych

- zasięgania opinii ekspertów;

- dostrzegania wagi refleksji kulturoznawczej.

Podstawowym warunkiem zaliczenia warsztatu jest uczestniczenie w zajęciach. Nieobecności należy usprawiedliwiać u osoby prowadzącej. Osoba studiująca ma prawo do dwóch usprawiedliwionych lub nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze. Osoba mająca od trzech do pięciu nieobecności w semestrze musi nadrobić je w sposób określony przez osobę prowadzącą. Nieobecności (nawet usprawiedliwione!) na więcej niż pięciu zajęciach (30%) w semestrze skutkują niedopuszczeniem do zaliczenia zajęć. Jedynie osoby z przyznaną Indywidualną Organizacją Studiów w oparciu o opinię BON mogą mieć zwiększony limit nieobecności, jednak nie więcej niż do 50% w semestrze.

Na ocenę warsztatu składają się aktywność na zajęciach (20%) i realizacja zadań zlecanych przez prowadzącego (80%). Są to opracowanie konspektu pracy, przygotowanie bibliografii (te dwa obligatoryjnie) oraz inne zadania, według uznania prowadzącego (np. przedstawienie fragmentu tekstu z przypisami, zrobienie notatki z obserwacji itp.). O tych innych zadaniach prowadzący informują studentów na początku zajęć.

Szacunkowy nakład pracy osoby uczestniczącej w zajęciach: udział w zajęciach 30h (1 ECTS), realizacja zadań i projektów zleconych przez osobę prowadzącą zajęcia 30h (1 ECTS). Łącznie 60h (2 ECTS).

Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach pisemnych i prezentacjach zaliczeniowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 roku. W związku z tym, że jedną z podstawowych umiejętności zdobywanych na kierunkach studiów organizowanych na Wydziale Polonistyki jest sprawne i profesjonalne posługiwanie się polszczyzną pisaną, a w szczególności stylem naukowym, zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do przygotowania, korekty i redakcji tekstów, opracowywania bibliografii oraz przygotowywania notatek, raportów lub prezentacji.