Wiedza o sztuce Czech

obowiązkowe

Przedmiot prezentujący rolę sztuki powstałej na ziemiach czeskich w formowaniu się kultury czeskiej i sfery symbolicznej obszaru czeskiego. W systematycznej prezentacji poszczególnych okresów i kierunków sztuki od czasów prehistorycznych po współczesność, ukazywane są cechy architektury i sztuk plastycznych, charakterystycznej dla kolejnych epok, omawiane z odwołaniami do przykładów sztuki Czech.

Celem konwersatorium jest przedstawienie istotnych zjawisk sztuki i estetyki w kulturze Czech. Słuchacze zapoznają się z głównymi zagadnieniami historii sztuki, na które złożą się tematy czeskiej ikonografii, malarstwa, architektury, rzeźby, rzemiosła artystycznego, literatury, muzyki. Poruszone zostaną tematy tradycyjnej i współczesnej czeskiej sztuki oraz estetyki od czasów najdawniejszych do współczesności, prezentowane w porządku historycznym i z uwzględnieniem kontekstu kulturowego. Przedstawione zostaną również szczegółowo zagadnienia estetyki wybranych dziedzin kultury czeskiej. Konwersatorium ma także zapewnić uczestnikom praktyczną wiedzę z zakresu posługiwania się podstawowymi narzędziami analizy różnych dzieł sztuki (również analizy ikonologicznej), a ponadto zaznajomić z kanonem artystycznym w kontekście zjawisk kulturowych regionu i Europy.

Literatura obowiązujaca:

1.J.Pavel, Sztuka Czechosłowacji, Warszawa 1986.

2. P.Piotrowski, Awangarda w cieniu Jałty, Poznań 2005.

Niedostatek źródeł w języku polskim oraz specyfika przedmiotu skłania do zalecania studentom korzystania z dostępnych wydań albumowych (osiągalnych w ISZiP) oraz do korzystania ze źródeł internetowych. Dodatkowa literatura rozszerzająca europejski kontekst poruszanej problematyki może być podawana na zajęciach.

Student/ka zna i rozumie:

- terminologię architektoniczną i plastyczną właściwą dla danego kierunku sztuki

- złożoność interpretacji danych epok artystycznych oraz zdaje sobie sprawę z polemiki w tym zakresie toczonej

- wzajemne powiązania między sztuką, literaturą, językiem, polityką oraz ich historyczne konteksty na obszarze czeskim

- związki między kształtowaniem się i aktualnym stanem kultury czeskiej a kulturowym i instytucjonalnym kontekstem europejskim

- sposoby analizy tekstów kultury czeskiej pochodzących z różnych sfer praktyk

- czynniki warunkujące kształtowanie się sfery symbolicznej kultury czeskiej

Student/ka potrafi:

- wskazać najważniejsze zabytki architektury i sztuk plastycznych Czech, charakterystyczne dla poszczególnych epok

- scharakteryzować kolejno najważniejsze cechy kulturowe danej epoki i opisać specyfikę typowych dla niej dzieł artystycznych

- dokonać samodzielnej analizy i interpretacji dzieła sztuk pięknych

- wskazać realizacje stylu artystycznego charakterystycznego dla danej epoki oraz rozszerzyć kontekst jego powstania, określić inspiracje i wpływy zewnętrzne

- analizować najważniejsze zjawiska i ruchy artystyczne Czech w kontekście współczesności, a także w perspektywie diachronicznej

- wykorzystywać różne źródła oraz dzieła sztuk pięknych w celu analizy zjawisk społecznych i kulturowych na gruncie czeskim

Kryteria:

- aktywność na zajęciach; zaliczenie testu pierwszym semestrze i testu w drugim semestrze

Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach pisemnych i prezentacjach zaliczeniowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 roku.

Szacowany rozkład pracy studenta:

uczestniczenie w zajęciach: 60 h – 2 ECTS

praca własna studenta: 120 h – 4 ECTS

łącznie: 6 ECTS

Możliwe dwie nieobecności w semestrze, każda kolejna nieobecność musi być zaliczona w sposób wcześniej uzgodniony z prowadzącym.