Praktyczna nauka języka czeskiego (2M)

języki obce
obowiązkowe

Wymagany jest egzamin po I roku studiów magisterskich z przedmiotu Praktyczna nauka jezyka czeskiego

w sali

Na lektoracie języka czeskiego na II roku studiów magisterskich studenci będą sie koncentrować na pracy z autentycznymi tekstami (publicystycznymi, artystycznymi, specjalistycznymi i oficjalnymi), które będą punktem wyjścia dla dyskusji i konwersacji oraz własnych pisemnych prac studentów (esej, opowiadanie). Jednocześnie studenci będą uzupełniać swoją wiedzę przy pomocy ćwiczeń morfologicznych, syntaktycznych i leksykalnych (z naciskiem na semantykę). Słuchacze będą się także zajmować tłumaczeniami z języka polskiego na czeski. Analiza wykonanych tłumaczeń obejmuje nie tylko identyfikacje błędów przekładowych, ale także analizę elementów charakterystycznych dla mowy oraz poprawności języka docelowego. Docelowy poziom znajomości języka: C2 według ESOKJ.

W trakcie zajęć studenci pracują z autentycznymi tekstami publicystycznymi, artystycznymi, naukowymi oraz specjalistycznymi, w tym: teksty literackie, teksty prasowe (reportaże, komentarze, felietony, wywiady, recenzje), teksty informacyjne (dot. kultury, edukacji, turystyki itd.), teksty reklamowe, wzory korespondencji służbowej, dokumenty i formularze, artykuły popularno-naukowe, referaty i prezentacje naukowe. Omawiane teksty będą podstawą do morfologicznych, syntaktycznych, słowotwórczych, leksykalnych ćwiczeń i tłumaczeń. Studenci pracują również z fragmentami filmów fabularnych, dokumentalnych i seriali, oraz wiadomościami, komentarzami i reportażami telewizyjnymi i radiowymi.

Materiały przygotowane przez lektora

Slovník spisovné češtiny pro školu a veřejnost, Praha 2001

Slovník spisovného jazyka českého I - VIII, Praha 1989

Pala, K. - Všianský, J.: Slovník českých synonym, Praha 1994

Svozilová, N. - Prouzová, H. - Jirsová, A.: Slovník českých slovesných, substantivních a adjektivních vazeb a spojení, Praha 2005

Slovník cizích slov, Praha 1998

Nová slova v češtině/Slovník neologizmů 1, Praha 1998

Nová slova v češtině/Slovník neologizmů 2, Praha 2004

Slovník české frazeologie a idiomatiky 1-5, Praha 2009-2023

Slovník nespisovné češtiny, Praha 2006

Klégr, A.: Tezaurus jazyka českého, Praha 2007

Pravidla českého pravopisu (Školní vydání včetně Dodatku), Praha 1993

Pravdová, M. - Svobodová, I. (ed.): Akademická příručka českého jazyka, Praha 2014

Havránek, B. - Jedlička, A.: Stručná mluvnice česká, Praha 1998

Příruční mluvnice češtiny

Sgall, P. - Hronek, J.: Čeština bez příkras, Praha 1992

Student/ka zna i rozumie:

- szeroki zasób słownictwa w różnych dziedzinach

- bardzo dobrze realia społeczne Czech

- funkcjonowanie systemu językowego języka czeskiego

- szeroki zakres trudnych, dłuższych tekstów (publicystycznych, artystycznych oraz naukowych) dotyczących współczesnych problemów, których autorzy przedstawiają szczegółowe opinie i argumenty

- współczesną prozę literacką

- rozumie bez problemu treść języka mówionego, niezależnie od warunków wymawiania

Student/ka potrafi:

- posługiwać się językiem czeskim w stopniu zbliżonym do rodzimych użytkowników języka i umie porozumieć się w języku czeskim w dowolnej sytuacji komunikacyjnej

- wyczerpująco wyrazić swoje myśli w przejrzystym i poprawnie zbudowanym tekście (minimum 500 słów) zawierającym jasno sformułowane tezy

- redagować teksty pisane w języku czeskim

-formułować jasne, dobrze zbudowane, szczegółowe, dotyczące złożonych problemów wypowiedzi ustne, wypowiadać się płynnie i spontanicznie, bez zastanowienia i bez widocznego trudu dobierając słownictwo

- prowadzić uargumentowaną dyskusję z wykorzystaniem merytorycznej argumentacji w języku czeskim, jest równorzędnym partnerem dla rozmówców

- wymawiać głoski i mówi z intonacją i akcentem w sposób zbliżony do rodzimych użytkowników języka czeskiego

- wykorzystać kompetencje lingwistyczne w pracy translatorskiej

Student/ka jest gotowa/gotów do:

- nawiązywania kontaktów z przedstawicielami czeskich instytucji kulturalnych i naukowych

- popularyzowania kultury czeskiej w Polsce

Egzamin końcowy, do którego student jest dopuszczony pod warunkiem terminowego zaliczenia przez niego ćwiczeń.

Warunki uzyskania zaliczenia semestralnego:

zaliczenie wszystkich krótkich sprawdzianów pisemnych i ustnych

aktywność na zajęciach;

bieżące przygotowanie do zajęć

zaliczenie testu semestralnego

Egzamin składa się z części pisemnej i ustnej. W części pisemnej sprawdzane są: wiedza z zakresu form i konstrukcji gramatycznych, opanowanie leksyki, rozumienie tekstu pisanego i słyszanego, pisanie. W części ustnej sprawdzane są: umiejętność wypowiadania się na znany temat, sprawność komunikacyjna

Na zaliczenie końcowe składają się: oceny uzyskiwane podczas regularnej pracy na lektoracie oraz wynik egzaminu końcowego.

Student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze, każda kolejna nieobecność musi być zaliczona w sposób wcześniej uzgodniony z prowadzącym. Nieobecność ogółem na więcej niż 50 % zajęć wyklucza uzyskanie zaliczenia. Nieobecność nie zwalnia z obowiązku nadrobienia znajomości materiału.

Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach pisemnych i prezentacjach zaliczeniowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 roku. W związku z tym, że jedną z podstawowych umiejętności zdobywanych na lektoratach języków obcych jest sprawne posługiwanie językiem obcym (użycie właściwej leksyki, struktur gramatycznych i składniowych), zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do przygotowania, korekty i redakcji prac powstających na zajęciach, prac domowych a także testów cząstkowych i egzaminów. Studenci mogą posługiwać się narzędziami SI tylko w sytuacjach, w których prowadzący dopuszcza ich użycie.

Rozkład pracy studenta:

uczestniczenie w zajęciach: 120 h – 4 ECTS

przygotowanie bieżące do zajęć: 75-90 h – 3 ECTS

przygotowanie do testów śródsemestralnych i do egzaminu: 75-90 h – 3 ECTS

łącznie: 10 ECTS