Kompetencje komunikacyjne u dzieci

seminaria licencjackie

w sali

Celem seminarium jest metodologiczne i merytoryczne przygotowanie prac licencjackich z zakresu komunikacji i kompetencji komunikacyjnych dzieci. Studenci będą mieli możliwość zapoznać się z aparatem pojęciowym używanym do opisu sprawności komunikacyjnych u dzieci. W trakcie spotkań studenci będą mieli możliwość prezentacji fragmentów przygotowywanych prac oraz przeczytanych lektur.

Uczestnicy seminarium będą mieli okazję zapoznania się z poszczególnymi etapami postępowania diagnostycznego oraz terapeutycznego w przypadku np. niedostatecznego wykształcenia się kompetencji komunikacyjnych u dziecka. Studenci uczestniczący w seminarium nabędą umiejętność analizy charakterystycznych cech mowy dzieci. Podczas trwania seminarium uczestnicy z wykorzystaniem technik informacyjno-komunikacyjnych prowadzą swoje badania w obrębie zagadnień związanych z kompetencjami komunikacyjnymi oraz dyslalią. W czasie trwania seminarium przewidziane są prezentacje otrzymanych wyników oraz dyskusje.

Emiluta-Rozya, Danuta, 2007, Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy, „Poradnik językowy”, nr 8, s. 54-65.

Grabias, Stanisław, 1997, Mowa i jej zaburzenia [w:] „Audiologia” t. X, s. 9 – 36.

Grabias, Stanisław, 2001, Język w zachowaniach społecznych, Lublin, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Kaczorowska-Bray, Katarzyna, 2012, Zaburzenia komunikacji językowej w grupie osób z niepełnosprawnością intelektualną [w:] Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną, red. J. J. Błeszyński, K. Kaczorowska-Bray, Gdańsk, Wydawnictwo Harmonia Universalis.

Kuszak, Kinga, 2011, Kompetencja komunikacyjna dzieci w okresie późnego dzieciństwa w aspekcie rozwojowym, Poznań, Wydawnictwo Uniwersytetu Adama Mickiewicza.

Porayski-Pomsta, Józef, 1993, Umiejętności komunikacyjne i językowe dzieci w wieku przedszkolnym, Warszawa.

Porayski-Pomsta, Józef, 2007, Mowa dziecka jako przedmiot badań, „Poradnik Językowy”, 8, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, s. 3-25.

Porayski-Pomsta, Józef, 2015, O rozwoju mowy dziecka dwa studia, Warszawa, Dom Wydawniczy Elipsa.

Sadowska Elżbieta, 2020, Zachowania komunikacyjne dzieci z autyzmem. Wpływ deficytów kompetencji komunikacyjnej na sposób porozumiewania się dzieci z autyzmem, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

Wiedza:

Student:

- posiada podstawową wiedzę na temat etiologii zaburzeń psychicznych u dzieci, w tym w szczególności autyzmu wczesnodziecięcego, ADHD, zaburzeń zachowania i innych zaburzeń wieku rozwojowego; zna kryteria diagnozowania zaburzeń psychicznych u dzieci;

Umiejętności:

- umie wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, psycholingwistyki, psychologii, pedagogiki i logopedii oraz medycyny do formułowania ocen i sądów dotyczących mowy, poziomu jej rozwoju i zaburzeń, programowania postępowania terapeutycznego itp.; umie samodzielnie zdobywać informacje i rozwijać umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w języku polskim i językach obcych) oraz nowoczesnych technologii;

- umie samodzielnie pogłębiać wiedzę i rozwijać umiejętności, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego;

- umie zaprezentować własne wątpliwości, sugestie, pomysły, interpretacje, popierając je merytoryczną argumentacją z wykorzystaniem wybranych ujęć teoretycznych i poglądów różnych autorów;

Kompetencje społeczne:

- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ich uzupełniania i doskonalenia i potrafi to robić; dokonuje samooceny własnych umiejętności i kompetencji;

- dostrzega, poprawnie rozpoznaje i rozstrzyga problemy związane z lingwistycznymi aspektami zaburzeń mowy;

Obecność na zajęciach (dopuszczalne są 2 nieobecności), aktywność na zajęciach, przygotowywanie wystąpień, przygotowanie konspektu pracy, przygotowanie i prezentacja fragmentów pracy.