Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Wykład monograficzny: Tradycje romantyczne w sztuce i literaturze

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3007-S1A1W1-2
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0232) Literatura i językoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Wykład monograficzny: Tradycje romantyczne w sztuce i literaturze
Jednostka: Instytut Polonistyki Stosowanej
Grupy: Sztuka pisania - stacjonarne 1. stopnia - obowiązkowe przedmioty do wyboru - 1 r.
Sztuka pisania - stacjonarne 1. stopnia - przedmioty obowiązkowe - 1 r.
Sztuka pisania - wszystkie przedmioty
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

monograficzne
obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Celem wykładu jest opis i analiza roli tradycji romantycznej w kulturze polskiej.

Tryb prowadzenia:

mieszany: w sali i zdalnie
w sali

Skrócony opis:

Wykład ma zapoznać studentów z reprezentatywnymi prądami, konwencjami i dziełami polskiej literatury romantycznej i ich oddziaływaniem na szeroko pojętą kulturę II połowy wieku XIX, XX i początku XXI.

Pełny opis:

Celem wykładu jest prezentacja najważniejszych zjawisk literatury i sztuki polskiego romantyzmu oraz prześledzenie recepcji tradycji romantycznej w szeroko pojętej kulturze II połowy XIX, XX i początku XXI wieku. Chronologiczny porządek wykładu służy uświadomieniu słuchaczom, jakim fluktuacjom i przekształceniom podlegała tradycja romantyczna w kolejnych formacjach kulturowych i jakie strategie dialogu z romantyzmem podejmowano na przestrzeni niemalże dwustu lat. Przegląd tych strategii, rozpiętych między negacją i afirmacją, służy zarówno dowiedzeniu że paradygmat romantyczny do dzisiejszego dnia pozostaje najsilniejszym polskim kodem tożsamościowym, jak i tego, że wiąże się z nim najwięcej nieporozumień interpretacyjnych. W strukturze wykładu rolę leitmotivu będzie odgrywała Dziadów cz. III Adama Mickiewicza – modelowy dramat polskiego romantyzmu, traktowany, na prawach pars pro toto, jako jego emblemat. Wykład podsumuje refleksja nad funkcjonowaniem romantyzmu w dyskursach politycznych i publicznej logosferze po 1989 roku.

Literatura:

Literatura (wybór)

A. Jackiewicz, „Niebezpieczne związki literatury i filmu”, Warszawa 1977.

M. Janion, „Gorączka romantyczna”, Warszawa 1975.

M. Janion, „Do Europy - tak, ale razem z naszymi umarłymi”, Warszawa 2000.

K. Kopczyński, „Paradygmat polskiego romantyzmu w uniwersum filmowym”, Kraków 2021.

D. Kosiński, „Polski teatr przemiany”, Wrocław 2007.

D. Kosiński, „Teatra polskie. Rok katastrofy”, Warszawa 2013.

J. Krakowska, „Wspólnota niepotrzebna”, „Dialog” 2018, nr 2.

Z. Majchrowski, „Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza”, Gdańsk 1999.

Z. Majchrowski, „Krypta Gustawa”, Warszawa 2021.

M. Masłowski, „Gest, symbol i rytuały polskiego teatru romantycznego”, Warszawa 1998.

„Romantyzm w lustrze postmodernizmu”, red. M. Kuziak, Warszawa 2014.

M. Piwińska, „Legenda romantyczna i szydercy”, Warszawa 1973.

T. Plata, „Pośmiertne życie romantyzmu”, Warszawa 2017.

J. Skuczyński, „«Gdy idą między żywych duchy..»: Dziady i «Dziady» w dramacie polskim XIX i XX wieku”, Toruń 2005.

Efekty uczenia się:

Wiedza dotycząca najważniejszych utworów, prądów i konwencji polskiego romantyzmu, tradycji romantycznej i jej recepcji w kulturze kolejnych epok.

Umiejętności analizowania i krytycznej lektury tekstów romantycznych i nawiązań do nich w kulturze II połowy XIX, XX i pierwszych dekadach XXI wieku;

Kompetencje w zakresie definiowania wybranych pojęć z zakresu literatury i kultury romantycznej, rozpoznawania zjawisk i kategorii estetycznych znamionujących literaturę romantyzmu i łączenia ich z odpowiednimi kontekstami kulturowymi.

Metody i kryteria oceniania:

Zaliczenie na podstawie obecności (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności), przygotowania do zajęć i napisania krótkiej pracy (esej) na temat wybranego problemu poruszanego na wykładzie

Praktyki zawodowe:

Nie są przewidziane.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład monograficzny, 30 godzin, 20 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Maria Makaruk, Piotr Sadzik
Prowadzący grup: Maria Makaruk
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Wykład monograficzny - Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:

Wykład ma zapoznać studentów z reprezentatywnymi prądami, konwencjami i dziełami polskiej literatury romantycznej i ich oddziaływaniem na szeroko pojętą kulturę II połowy wieku XIX, XX i początku XXI.

Pełny opis:

Celem wykładu jest prezentacja najważniejszych zjawisk literatury i sztuki polskiego romantyzmu oraz prześledzenie recepcji tradycji romantycznej w szeroko pojętej kulturze II połowy XIX, XX i początku XXI wieku. Chronologiczny porządek wykładu służy uświadomieniu słuchaczom, jakim fluktuacjom i przekształceniom podlegała tradycja romantyczna w kolejnych formacjach kulturowych i jakie strategie dialogu z romantyzmem podejmowano na przestrzeni niemalże dwustu lat. Przegląd tych strategii, rozpiętych między negacją i afirmacją, służy zarówno dowiedzeniu że paradygmat romantyczny do dzisiejszego dnia pozostaje najsilniejszym polskim kodem tożsamościowym, jak i tego, że wiąże się z nim najwięcej nieporozumień interpretacyjnych. W strukturze wykładu rolę leitmotivu będzie odgrywała Dziadów cz. III Adama Mickiewicza – modelowy dramat polskiego romantyzmu, traktowany, na prawach pars pro toto, jako jego emblemat. Wykład podsumuje refleksja nad funkcjonowaniem romantyzmu w dyskursach politycznych i publicznej logosferze po 1989 roku.

Literatura:

Literatura (wybór)

A. Jackiewicz, „Niebezpieczne związki literatury i filmu”, Warszawa 1977.

M. Janion, „Gorączka romantyczna”, Warszawa 1975.

M. Janion, „Do Europy - tak, ale razem z naszymi umarłymi”, Warszawa 2000.

K. Kopczyński, „Paradygmat polskiego romantyzmu w uniwersum filmowym”, Kraków 2021.

D. Kosiński, „Polski teatr przemiany”, Wrocław 2007.

D. Kosiński, „Teatra polskie. Rok katastrofy”, Warszawa 2013.

J. Krakowska, „Wspólnota niepotrzebna”, „Dialog” 2018, nr 2.

Z. Majchrowski, „Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza”, Gdańsk 1999.

Z. Majchrowski, „Krypta Gustawa”, Warszawa 2021.

M. Masłowski, „Gest, symbol i rytuały polskiego teatru romantycznego”, Warszawa 1998.

„Romantyzm w lustrze postmodernizmu”, red. M. Kuziak, Warszawa 2014.

M. Piwińska, „Legenda romantyczna i szydercy”, Warszawa 1973.

T. Plata, „Pośmiertne życie romantyzmu”, Warszawa 2017.

J. Skuczyński, „«Gdy idą między żywych duchy..»: Dziady i «Dziady» w dramacie polskim XIX i XX wieku”, Toruń 2005.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
ul. Banacha 2
02-097 Warszawa
tel: +48 22 55 44 214 https://www.mimuw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-2b06adb1e (2024-03-27)