Schematy narracyjne (storytelling)

obowiązkowe

w sali

Zajęcia warsztatowe wprowadzające w różne wymiary praktyki opowiadania - zarówno tradycyjne, związane ze źródłami ustnymi oraz współczesne strategie posługiwania się narracją, w szczególności w obszarze żywego słowa.

Kolejne spotkania poświęcone będą różnym formom, stylom i praktykom narracyjnym. Szczegółowy program dostosowany będzie do potrzeb grupy. Wśród proponowanych zagadnień znajdą się:

- tradycyjne praktyki narracyjne: baśń, bajka, opowieść z życia, gawęda, epos- struktury opowieści oraz zagadnienia ich społecznego funkcjonowania;

- postać opowiadacza/opowiadaczki: warsztat, umiejętności, doświadczenie, zadania: od "strażników pamięci zbiorowej" do jej kontestatorów;

- wspólnototwórczy charakter praktyk opowiadania;

- narracja a społeczne zaangażowania: jak/na ile praktyki narracyjne otwierają przestrzeń niewystarczająco słyszalnym głosom; emancypacyjny, demokratyczny charakter opowieści;

- perspektywy: genderowa, środowiskowa, nieantropocentryczna w tradycyjnych i współczesnych narracjach;

- miejsce opowiadania jako formy literackiej i jako praktyki artystycznej na współczesnej mapie kulturalnej: festiwale, projekty społeczno-kulturalne i edukacyjne.

Lista zawiera wybrane pozycje, szczegółowy zestaw lektur zostanie dostosowany do potrzeb i zainteresowań grupy:

Angelou Maya, Wiem, dlaczego w klatce śpiewa ptak, przeł. Elżbieta Janota, Warszawa 2022.

Antropologia słowa, oprac. Grzegorz Godlewski, Andrzej Mencwel, Roch Sulima, wstęp i red. Grzegorz Godlewski, Warszawa 2003.

Bal Mieke, Narratologia. Wprowadzenie do teorii narracji, przekład zespołowy pod redakcją Ewy Kraskowskiej i Ewy Rajewskiej, Kraków 2012.

Butler Judith, Walczące słowa. Mowa nienawiści i polityka performatywu, przeł. Adam Ostolski, Warszawa 2010.

Czapliński Przemysław (red.), Literatura ustna, Gdańsk 2010.

Kaim Agnieszka Aysen, Meddah – turecki teatr jednego aktora. Spotkanie kultury ustnej z kulturą widowiskową, Warszawa 2020.

Myśliwski Wiesław, W środku jesteśmy baśnią, Kraków 2022.

Ong Walter, Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, przeł. Józef Japola, Warszawa 2011.

Rushdie Salman, Języki prawdy. Eseje z lat 2003-2020, przeł. Katarzyna Karłowska i Jerzy Kozłowski, Poznań 2023.

Tammet Daniel, Słowa są jak ptaki, które uczymy śpiewać, przeł. Tadeusz Chawziuk, Warszawa 2022.

Absolwentka/Absolwent zna i rozumie:

- sposoby wykorzystywania schematów narracyjnych w literaturze i poza nią – w szczególności w praktykach opowiadania właściwych kulturom tradycyjnym ;

- zasady tworzenia i rozwoju form przedsiębiorczości mających znaczenie dla działalności literackiej w powiązaniu z kulturą żywego słowa;

- formy i uwarunkowania literackiej działalności zawodowej, w tym zasady ochrony własności intelektualnej i przemysłowej, także w odniesieniu do twórczości ustnej.

Absolwentka/Absolwent potrafi:

- wykorzystywać technikę storytellingu we własnej twórczości literackiej i szerzej rozumianej aktywności twórczej;

- komunikować się ze zróżnicowanymi kręgami odbiorców literatury (również własnej twórczości literackiej), w tym literatury ustnej;

- prowadzić debatę i formułować wypowiedzi krytyczne o charakterze naukowym i artystycznym na temat wybranych zagadnień literatury współczesnej i jej społecznego funkcjonowania;

- inicjować, współdziałać z innymi osobami i kierować pracami w ramach zespołu badawczego i przedsięwzięcia artystycznego (również wykorzystując zaawansowane techniki informacyjno-komunikacyjne)

Jest gotów do

- krytycznej oceny posiadanej wiedzy, a także własnej działalności artystycznej i zawodowej oraz ich wpływu na otoczenie

- odpowiedzialnego i świadomego organizowania własnego warsztatu pisarskiego i badawczego oraz planowania ścieżki kariery zawodowej – również w odniesieniu do sztuki opowiadania i różnych form narracyjnych funkcjonujących na mapie współczesnego życia kulturalnego w Polsce i zagranicą.

Podstawowym warunkiem zaliczenia semestru jest uczestniczenie w zajęciach. Osoba studiująca ma prawo do dwóch nieobecności w semestrze (z dowolnej przyczyny). Osoba mająca od trzech do pięciu nieobecności w semestrze musi nadrobić je w sposób określony przez osobę prowadzącą zajęcia. Nieobecności na więcej niż pięciu zajęciach skutkują niedopuszczeniem do zaliczenia zajęć - jedynie osoby z przyznaną Indywidualną Organizacją Studiów w oparciu o opinię BON mogą mieć zwiększony limit nieobecności, jednak nie więcej niż do 50%”.

Podstawą zaliczenia na stopień jest ocena aktywności (udział w dyskusjach i działaniach praktycznych), przygotowania do zajęć (w tym - przygotowanie wprowadzenia do wybranej lektury) oraz prezentacja końcowa o charakterze praktycznym.

Nakład pracy: uczestnictwo w zajęciach - 30h, bieżące przygotowanie do zajęć i opracowanie jednego wprowadzenia - 60 h, przygotowanie prezentacji na zaliczenie - 30 h, łącznie 120h=4ECTS.

Nie dotyczy.