Prasa kobieca w XIX w.

obowiązkowe

Zasadniczym materiałem źródłowym, na którym pracować będą uczestnicy

konwersatorium jest prasa kobieca. Skupimy się na niemal wszystkich jej

odmianach i typach. Prasa kobieca jest widocznym świadectwem pozycji

społecznej, oczekiwań i stereotypów, którym były poddawane kobiety w

stale przeobrażającym się „długim wieku dziewiętnastym”.

1. Zajęcia organizacyjne

2. Zajęcia wprowadzające. Podstawowe informacje o prasie i czasopismach

3. Przegląd wybranych tytułów (3 zajęcia)

4. Strona wizualna periodyków

5. Publicystyka

6. Literatura popularna

7. Poradnictwo z zakresu zdrowia i higieny

8. Poradnictwo z zakresu prowadzenia gospodarstwa domowego

9. Życiorysy pośmiertne

10. Literatura historyczna

11. Reklama prasowa

12. Ogłoszenia matrymonialne

13. Zajęcia podsumowujące

J. Franke, Polska prasa kobieca w latach 1820-1918: w kręgu ofiary

i poświęcenia, Warszawa 1999.

 J. Franke, Wokół buntu i pokory: warszawskie czasopisma kobiece

w latach 1905-1918, Warszawa 2000.

 A. Janiak-Jasińska, Aby wpadło w oko: o reklamie handlowej w

Królestwie Polskim w początkach XX wieku na podstawie ogłoszeń

prasowych, Warszawa 1998.

 D. Fleming, Warszawianka w kąpieli, Warszawa 2008.

 Kobieta i społeczeństwo na ziemiach polskich w XIX w., pod red. A.

Żarnowskiej i A. Szwarca, (t. 1), Warszawa 1990.

 Kobieta i kultura życia codziennego. Wiek XIX i XX, pod red. A.

Żarnowskiej i A. Szwarca, t. 5, Warszawa 1997.

 Kobieta i kultura czasu wolnego, pod red. A. Żarnowskiej i A.

Szwarca, t. 7, Warszawa 2001.

 Kobieta i małżeństwo. Społeczno kulturowe aspekty seksualności.

Wiek XIX i XX., pod red. A. Żarnowskiej i A. Szwarca, t. 8,

Warszawa 2004.

K_W06 ma wiedzę o dawnych instytucjach kultury i orientację w życiu

kulturalnym szczególnie w zakresie roli społecznej kobiet w XIX stuleciu

K_W14 posiada podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i

najważniejszych osiągnięciach w zakresie nauki o kulturze oraz

pokrewnych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych

K_W15 ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i

najważniejszych koncepcjach filozoficznych w XIX i na początku XX w.

K_U05 potrafi krytycznie analizować teksty z obszaru mediów, socjologii i

filozofii kultury

K_U07 posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z

wykorzystaniem poglądów różnych badaczy historii sztuki i historii

kultury, w tym historii prasy oraz umiejętność wyciągania wniosków

K_K02 ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie światowego i

krajowego dziedzictwa kulturowego, standardów upowszechniania,

bezpieczeństwa i ochrony dzieł sztuki

K_K04 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z

wykonywaniem zawodu (muzealnika, kuratora, edukatora historii sztuki,

animatora kultury, recenzenta wystaw)

1. Frekwencja – dopuszczalne są dwie nieobecności.

2. Przygotowanie do zajęć i aktywny udział w dyskusji. Opcjonalnie

wygłoszenie referatu.