Historia sztuki nowożytnej powszechnej

obowiązkowe

Wykład prezentuje wybrane zjawiska w nowożytnej

sztuce europejskiej, koncentrując się na tych obszarach,

okresach i tendencjach, które najbardziej zaważyły na

rozwoju sztuki od początku XV w. Największa uwaga

poświęcona jest sztuce włoskiej, z zaakcentowaniem

zagadnień przełomowych i mających największe

konsekwencje dla sztuki europejskiej. Prezentowane są

również wybrane zjawiska ze sztuki innych krajów i

regionów.

Do zagadnień prezentowanych w czasie wykładu należą:

Początki i rozwój sztuki renesansowej w XV-wiecznej

Florencji, przemiany w architekturze sakralnej i świeckiej,

malarstwie i rzeźbie (m.in. Ghiberti, Donatello, Masaccio,

Brunelleschi, Alberti). Sztuka dojrzałego renesansu (m.in.

Leonardo, Michał Anioł, Rafael, Bramante). Malarstwo

weneckie końca XV i XVI w. (Bellini, Giorgione, Tycjan,

Veronese, Tintoretto). Architektura, malarstwo i rzeźba

XVI w. (m.in. Parmigianino, Rosso Fiorentino, Pontormo,

Cellini, Giambologna, Vignola, Palladio). Przemiany w

architekturze rzymskiej na przełomie XVI i XVII w.

(Giacomo Della Porta, Domenico Fontana, Carlo

Maderno). Malarstwo włoskie XVII w.: malarstwo

rzymskie i bolońskie pocz. XVII w. (Carracci,

Domenichino, Guido Reni, Guercino); Caravaggio i

caravaggioniści w Italii i na północy Europy; Pietro da

Cortona, Andrea Sacchi, Nicolas Poussin i in. Rzeźba

rzymska XVII w. (m.in. Bernini, Algardi, Duquesnoy).

Architektura XVII w. (Bernini, Borromini, Guarini, Pietro

da Cortona, Carlo Rainaldi, Carlo Fontana). Przemiany w

sztuce rzymskiej pod koniec XVII i na początku XVIII w.

(m.in.: Carlo Maratta, Andrea Pozzo, Pierre Le Gros,

Camillo Rusconi).

Omawiane będą również zagadnienia dotyczące innych

krajów i regionów, np. malarstwo niderlandzkie XV w.;

sztuka we Francji, zwłaszcza w epoce Franciszka I i tzw.

szkoły Fontainebleau oraz epoce Ludwika XIV; sztuka w

kręgu dworu Rudolfa II w Pradze.

W trakcie zajęć omawiane są także wybrane zagadnienia

dotyczące mecenatu, kolekcjonerstwa, rynku sztuki i jej

różnorodnych funkcji (dewocyjnych, komemoratywnych,

propagandowych itp.).

Metody prowadzenia zajęć:

wykład

Przykładowa literatura:

Bastek G., Warsztaty weneckie w drugiej połowie XV i

XVI wieku. Bellini, Giorgione, Tycjan, Tintoretto,

Warszawa 2010

Białostocki J., Sztuka XV wieku od Parlerów do Dürera,

Warszawa 2010

Blažicek O., Barockkunst in Böhmen, Praha 1967

Blunt A., Art and Architecture in France 1500 to 1700,

Harmondsworth 1953 [i kolejne wydania]

Chastel A., Sztuka włoska, T. 1-2, Warszawa 1978

Die Kunst des Barock in Österreich, hrsg. G. Brucher,

Salzburg 1994

Freedberg S.J., Painting in Italy 1500 to 1600,

Harmondsworth 1975

Genaille R., Sztuka flamandzka i belgijska, tłum. H.

Andrzejewska, Warszawa 1976

Gerson H., Ter Kuile E.H., Art and Architecture in

Belgium 1600 to 1800, Harmondsworth 1960

Kalnein W., Levey M., Art and Architecture of the

Eighteenth Century in France, Harmondsworth 1972

Kubler G., Soria M., Art and Architecture in Spain and

Portugal and their American Dominions 1500 to 1800,

Harmondsworth 1959

Levey M., Dojrzały renesans, Warszawa 1980

Levey M., Wczesny renesans, Warszawa 1972

Mérot A., French Painting in the 17th Century, New

Haven 1995

Murray P. i L., Sztuka renesansu, tłum. J. Arszyńska, A.

Mosingiewicz, Toruń 1999

Murray P., Architektura włoskiego renesansu, tłum. R.

Depta, Toruń 1999

Nash S., Northern Renaissance Art, Oxford 2008

Osten G. von der, Painting and Sculpture in Germany

and the Netherlands 1500 to 1600, Harmondsworth

1969

Poeschke J., Die Skulptur der Renaissance in Italien, Bd.

1-2, München 1990

Pope-Hennessy J., Italian High Renaissance and Baroque

Sculpture, London 1963 [i kolejne wydania]

Pope-Hennessy J., Italian Renaissance Sculpture,

London 1958 [i kolejne wydania]

Rosenberg J., Slive S., Ter Kuile E.H., Dutch Art and

Architecture 1600-1800, Harmondsworth 1966

Rzepińska M., Malarstwo Cinquecenta, Warszawa 1989

Secomska K., Malarstwo francuskie XVII wieku,

Warszawa 1985

Shearman J., Manieryzm, tłum. M. Skibniewska,

Warszawa 1970

Tomkiewicz W., Rokoko, Warszawa 1988

Waźbiński Z., Malarstwo Quattrocenta, Warszawa 1989

Welch E., Art in Renaissance Italy 1350-1500, Oxford

1997

Wittkower R., Art and Architecture in Italy 1600 to

1750, Harmondsworth 1958 [i kolejne wydania]

Zerner H., Renaissance Art in France. The Invention of

Classicism, Paris 2003

Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500,

T. 1, Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast

niderlandzkich, Warszawa 2008, T. 2, Niderlandzkie

malarstwo tablicowe 1380-1500, Warszawa 2011

Po ukończeniu kursu student:

K_W02 – zna podstawową terminologię historyczno-

artystyczną dotyczącą dzieł sztuki nowożytnej, w

szczególności w zakresie technik, materiałów, funkcji,

datowania, warunków przechowywania

K_W03 – ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu

historii sztuki nowożytnej poza obszarem Polski (i

Rzeczpospolitej), obejmującą dzieje, teorię i metodologię

dyscypliny; ma wiedzę na temat rozwoju i

rozpowszechnienia najważniejszych zjawisk

artystycznych w nowożytnej Europie, ich cech

charakterystycznych oraz znaczenia

K_W04 – ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z

zakresu historii sztuki nowożytnej w ujęciu

chronologicznym, tematycznym i problemowym, w

zakresie najważniejszych artystycznych kierunków,

ruchów, tendencji, środowisk; zna działalność

najważniejszych nowożytnych malarzy, rzeźbiarzy i

architektów; potrafi scharakteryzować znaczenie

centrów artystycznych dla rozpowszechniania się

nurtów i tendencji w sztuce nowożytnej, a także rolę

wybranych ośrodków prowincjonalnych

K_W16 – ma podstawową wiedzę o powiązaniach

historii sztuki z innymi dziedzinami nauki, jak historia,

filozofia, antropologia, wiedza o kulturze, religii i

literaturze; ma podstawową wiedzę o mecenacie

artystycznym, kolekcjonerstwie, funkcjach sztuki oraz o

znaczeniu uwarunkowań politycznych, gospodarczych i

religijnych w epoce wczesnonowożytnej

Forma zaliczenia:

Egzamin pisemny (egzamin składa się z części

ilustracyjnej, sprawdzającej umiejętność rozpoznawania

dzieł, oraz pytań opisowych).

Kryteria oceniania:

Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie min. 60% punktów

z egzaminu pisemnego.