Chrześcijaństwo w kulturze polskiej i europejskiej doby wczesnonowożytnej. Wybrane zagadnienia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3700-CS2-SEM-CKP-22 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Chrześcijaństwo w kulturze polskiej i europejskiej doby wczesnonowożytnej. Wybrane zagadnienia |
Jednostka: | Wydział "Artes Liberales" |
Grupy: |
Przedmioty dla I roku: Kulturoznawstwo - cywilizacja śródziemnomorska, studia II stopnia Przedmioty dla II roku: Kulturoznawstwo - cywilizacja śródziemnomorska, studia II stopnia Przedmioty: Kulturoznawstwo - cywilizacja śródziemnomorska, studia II stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | seminaria magisterskie |
Założenia (opisowo): | Uczestnictwo w zajęciach wymaga zasadniczo wiedzy z zakresu studiów humanistycznych I stopnia, niezależnie od dyscypliny. Ze względu na fakultatywny charakter zajęć istnieje możliwość uczestniczenia zainteresowanych studentów I stopnia, a także doktorantów. Wiedza rudymentarna dotycząca kultury chrześcijańskiej w zakresach dogmatycznym, kultowym, historycznym, literacko-artystycznym, obrzędowym. |
Skrócony opis: |
Przedmiotem seminarium jest kultura chrześcijańska Polski i Europy XV-XVII wieku, ujmowana w perspektywach tradycji antycznej i wczesnochrześcijańskiej oraz dialogu między Wschodem i Zachodem. Wybrane zgodnie z zainteresowaniami uczestników zagadnienia dotyczyć będą piśmiennictwa (traktaty, apokryfy, kazania, poezja), sztuki i muzyki sakralnej, obrzędowości w sferze kultury popularnej (pieśni, widowiska teatralno-muzyczne). Proponujemy również dyskusje nad wybranymi nurtami duchowości chrześcijańskiej (ignacjanizm i jezuityzm, szkoła karmelitańska) oraz nad przesileniami kulturowymi (dialog z antykiem pogańskim w pierwszych stuleciach i stopniowe wygasanie tradycji humanistycznej; sobór trydencki i wyłaniająca się z niego wizja kultury). W spektrum rozważań pojawią się również zjawiska graniczne lub wykraczające poza ramy doktryny Kościoła rzymskiego (teizm, libertynizm, jansenizm, kwietyzm). Do udziału w seminarium zapraszamy wybitnych uczonych. |
Pełny opis: |
Celem proponowanych zajęć seminaryjnych jest prześledzenie wybranych nurtów i zjawisk kultury chrześcijańskiej w Pierwszej Rzeczypospolitej: - koncepcji teologicznych, filozoficznych i eklezjalnych uczonych Akademii Krakowskiej XV wieku (arystotelizm w wersjach via moderna, via antiqua, via communis; koncyliaryzm, mariologia, problematyka penitencjarna) - transmisji wiedzy teologicznej w sferę społeczną (obserwacja dyskursów naukowego i retorycznego w kazaniach) - dialogu formacji średniowiecznej z humanizmem w drugiej poł. XV i XVI wieku - kształtowania się potrydenckiej wizji kultury Rzeczypospolitej - spotkania chrześcijaństwa Wschodu i Zachodu w Rzeczypospolitej Obojga Narodów - relacji między teologią i nauką w literaturze XVII wieku - formowania się kultury popularnej (ludowej) w apokryfach, pieśniach, obrzędowości przejawiającej cechy synkretyczne. - pluralizmu kultury religijnej wieku XVII-XVIII (duchowość zakonów żebrzących, ignacjańska, karmelitańska, - oddziaływania teizmu, jansenizmu, libertynizmu. Problematyka kultury Rzeczypospolitej zostanie ujęta w perspektywie tradycji wczesnochrześcijańskiej, ze szczególnym uwzględnieniem elementów antycznych. Ze względu na interdyscyplinarny charakter programu przewidziany jest udział specjalistów z zakresu filozofii, teologii, historii sztuki, muzyki. Zamierzamy kontynuować seminarium w kolejnym roku akademickim, stąd większa liczba tematów niż przewidywana ilość zajęć – 30 spotkań co tydzień. Seminaria będą się odbywać we wtorki w godz. 15-17.30 stacjonarnie, lecz z możliwością udziału on-line. Sala konferencyjna na ul. Dobrej. I. ZAJĘCIA WSTĘPNE 1. Wykład wprowadzający: koncepcja i metodologia (Prof. Alina Nowicka-Jeżowa) 2. Rozmowa wstępna: Kreacyjna i profetyczna moc tekstów 3. Organizacja zajęć II. Eposy fundujące kulturę europejską Homer [Prof. dr hab. Robert Sucharski] Wergiliusz [Prof. dr hab. Jerzy Axer] III. OD AJSCHYLOSA DO DZIADÓW 1.Wykład: Tragedia grecka. Przekaz ideowy: tragizm jako kategoria ontologiczna, antropologiczna, etyczna i estetyczna. Teatr – doświadczenie katarktyczne [Prof. dr hab. Malgorzata Borowska]. 2. Na drogach nowożytności - Widowiska średniowieczne: misteria i spektakle komiczne [Prof. Maciej Abramowicz] - Humanistyczne próby rekonstrukcji tragedii greckiej [Gian Giorgio Trissino, Sofonisba, Andrea Palladio, Teatro Olimpico w Vicenzie, Camerata florencka; Jan Kochanowski, Odprawa posłów greckich, tragedia senecjańska prof. A. Nowicka-Jeżowa z udziałem studentów] - Tragedia Szekspirowska i jej romantyczne kontynuacje [Prof. dr hab. Malgorzata Grzegorzewska]. - Mickiewicz w Teatro Olimpico [Prof. dr hab., Maria Kalinowska] IV. BIBLIA 1. Wykład: Księga Eklezjastesa [Mgr Tadeusz Rubik] 2. Z dziejów egzegezy i reinterpretacji - Średniowieczne medytacje: vanitas vanitatum et omnia vanitas; Ubi sunt qui ante nos fuere…. Na przykładzie Wielkiego Testamentu F. Villona (Prof. Abramowicz) - W kręgu baroku. Komentarze do Księgi Eklezjastesa Corneliusa a Lapide; Stanisław Herakliusz Lubomirski, Ecclesiastes po hebrajsku nazwany Coheleth, De vanitate consiliorum [Tadeusz Rubik]. - Lektura libertynów XVII-XVIII w. V. RYCERZE NIEZŁOMNI 1.Wykład: Pieśń o Rolandzie [Prof. Maciej Abramowicz] 2.Bohaterowie Iliady jako przodkowie Rolanda 3.Potomkowie Rolanda VI. EPIKA ŚREDNIOWIECZNA 1. Wykład: Percewal Chretiena de Troyes jako tekst fundujący tradycję poszukiwań Św. Graala [Prof. Maciej Abramowicz] 2. Kontynuacje VII. W KRĘGU CANZONIERE PETRARKI. HISTORIA ZDRAD TWÓRCZYCH 1.Wykład: Canzoniere – tajemnica nieśmiertelności dzieła [Prof. Alina Nowicka-Jeżowa] 2.Między marzeniem a konwencją - Konwencje średniowieczne: poezja trubadurów dolce stil nuovo (ktoś ze studentów) - Petrarkizm renesansowy: Pierre de Ronsard, Jan Kochanowski - Marinizm jako kontynuacja i kontestacja petrarkizmu - Petrarka Mickiewicza w spojrzeniu Zofii Stefanowskiej VIII. KSIĄŻKA O DWORZANINIE BALDASSARA CASTIGLIONEGO 1. Wykład: Homo rhetoricus – projekt elity [prof. Alina Nowicka- Jeżowa] 2. Odsłony historyczne – Cyceron – kodyfikator obywatelskiej humanitas (De oratore). - Paideia chrześcijańska - W kręgu elit średniowiecznych. Świecki model dworu – miejsca kultury elitarnej - kawalerowie i damy XVII i XVIII wieku czyli Cyceron w buduarze (Honoré d’Urfé, Astrea) IVIII. MISTRZOWIE BAROKOWI W NURCIE DŁUGIEGO TRWANIA 1.Wykład: Mit o Amorze i Psyche (prof. Alina Nowicka-Jeżowa i prof. Hieronim Grala) 2. Długie trwanie mitu w literaturze i sztuce: Apulejusz – Giambattista Marino – nonim, tłumacz Adona – Jan Andrzej Morsztyn – Alessandro Gaspare Scarlatti – Virgilio Puccitelli- Ludomir Różycki IX. OPERA BAROKOWA – SYNTEZA SZTUK I WIELKA METAFORA 1. Wykład: L’Orfeo Claudia Monteverdiego i L’Euridice Jacopa Periego (Prof. Hieronim Grala) 2. Mit orfejski – wiecznie żywy - Metamorfozy Owidiusza - Orfeusz poetów renesansowych - Orfeusz i Eurydyka w dramacie muzycznym i operze XVII wieku - Teatr muzyczny Wazów X. DZIADY CZĘŚĆ III – MISTERIUM WILEŃSKIE 1. Wykład: Przestrzeń historyczna i metafizyczna Wilna w Dziadach części III Mickiewicza [Prof. Maria Kalinowska] 2. Semiotyka miasta Przedmiotem zajęć będzie semantyka przestrzeni Wilna, w którym rozgrywa się większość wydarzeń III części Dziadów. Analizy dotyczyć będą także struktury czasu dramatu, związanej z przywoływanymi przez Mickiewicza wydarzeniami. Wilno Mickiewicza zajmuje wyjątkowe miejsce w romantycznej i poromantycznej świadomości i wyobraźni narodowej, łączy porządki: historyczny i metafizyczny oraz narodowy i ponadnarodowy. Punktem wyjścia analiz będzie Mickiewiczowska koncepcja misteryjności dramatu oraz idea dziadów. Podczas zajęć spróbujemy wykorzystać współczesną refleksję nad semiotyką miasta. XI. DZIADY VERSUS KORDIAN Wykład: Kordian – dramat misteryjny czy antymisteryjny? [Prof. Maria Kalinowska] Tradycyjne odczytania Kordiana zaliczają ten utwór Słowackiego do tego samego typu dramatu, co Dziady III Mickiewicza, tzw. "polskiego dramatu romantycznego". Wskazuje się przy tym na liczne strukturalne podobieństwa do arcydramatu Mickiewicza, akcentując także polemiczność Słowackiego wobec koncepcji światopoglądowych i ideowych Dziadów. Elementom misteryjnym Dziadów III Mickiewicza odpowiadają w strukturze Kordiana elementy antymisteryjne, co tworzy szczególne napięcie między oboma utworami. Dalsze zajęcia według inicjatywy studentów. Proponujemy wstępnie: Wizje eschatologiczne w literaturze i sztuce Horacjanizm w literaturze europejskiej Mit Narcyza (lub inny, np. Akteona) |
Literatura: |
Teksty Fragmenty tekstów poddane bezpośrednio dyskusji zostaną określone i udostępnione studentom - Ajschylos, Sofokles, Eurypides, Antologia poezji greckiej, oprac. S. Stabryła, przekł. S. Srebrny, K. Morawski, J. Łanowski, wyd. 2, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1989. - Apulejusz, Metamorfozy albo Złoty osioł. [Fragm.. Baśń o Amorze i psyche, IV 28-VI 24], Prószyński i S-ka, Warszawa 1999 lub: Tower Press, Gdańsk 2000. Wersja on-line: Przeł. B. Stankiewicz, Lwów-Złoczów, - Cornelius Cornelii a Lapide, Commentarii in Ecclesiasten, Anvterpia 1657 [fragmenty przełożone przez prowadzącego]. - Homer, Iliada, przeł. K. Jeżewska, oprac. J. Łanowski, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999 lub tenże, Iliada, przeł. I. Wieniewski – dowolne wydanie. - Jan Kochanowski, Odprawa posłów greckich, oprac. T. Ulewicz, wyd. 11, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław Warszawa Kraków, BN I 3. - Stanisław Herakliusz Lubomirski, Eklezjastes, w: tegoż, Poezje zebrane, oprac. A. Karpiński, t.1, Wydawnictwo Naukowe „Semper”, Warszawa 1995. - Giambattista Marino, Adon, przeł. Anonim, oprac. L. Marinelli, K. Mrowcewiz, t. I-II, La Fenice, Roma-Warszawa 1993. - Giambattista Marino/Anonimo, La novelletta / Bajka, a cura di L/ Marinelli, „Archivio Barocco, Univ. di Parma” 1992. - Adam Mickiewicz, Dziady cz. III; https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/dziady-dziady-poema- dziady-czesc-iii.pdf - Adam Mickiewicz, Lekcja XVI; - Jan Andrzej Morsztyn, Utwory zebrane, oprac. L. Kukulski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971. - Francesco Petrarca, Drobne wiersze włoskie. Rerum vulgarium fragmenta, wstęp P. Salwy, wybór przekładów J. Mikołajewski, słowo/obraz/terytoria, Gdańsk2005. - Opowieści Okrągłego Stołu / oprac. Jacques Boulenger ; przeł. Krystyna Dolatowska, Tadeusz Komendant ; wstępem i przypisami opatrzyła Ewa Dorota Żółkiewska, Warszawa 1987, Państwowy Instytut Wydawniczy. - Percewal z Walii, Arcydzieła francuskiego średniowiecza, Wybór M. Żurowskiego, Wstępy i przypisy Z. Czernego. Pod red. naukową Zygmunta Czernego, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1968. - Pieśń o Rolandzie, wiele wydań. Optymalne: Pieśń o Rolandzie, tłum. T Żeleński (Boy), opr. A. Drzewicka, Ossolineum, Wrocław- Warszawa-Kraków 1991, Biblioteka Narodowa, - Pierre de Ronsard: [utwory poetyckie w:] Antologia poezji francuskiej, oprac. J. Lisowski, Czytelnik, Warszawa 1966. https://www.scribd.com/doc/245533934/Antologia-Poezji- Francuskiej-4-Jerzy-Lisowski - Juliusz Słowacki, Kordian, https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/kordian.pdf - Francois Villon, Wielki Testament, wiele wydań. Optymalne: Arcydzieła francuskiego średniowiecza, Wybór M. Żurowskiego, Wstępy i przypisy Z. Czernego. Pod red. naukową Zygmunta Czernego, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1968. Nagrania/rejestracje DVD: C. Monteverdi, L’Orfeo, wersja Jordi Savalla z Liceo: https://www.youtube.com/watch?v=jUep3sqe35o Jacopo Peri – https://www.youtube.com/watch?v=WHMJgGE5Doc Caccini - https://www.youtube.com/watch?v=pEKjGv1rkG4 Christoph Wilibald Gluck – wersja kompletna https://www.youtube.com/watch?v=vuFA5_Kq7Tg – dyr. E. Gardiner, świetne M.Kozena i P. Petibon Lub fragment: https://www.youtube.com/watch?v=Z8dIevs0VlU Literatura przedmiotu Literatura przedmiotu fakultatywna. Niektóre (najważniejsze) rozprawy zostaną udostępnione studentom - Claude Backvis, „Osobność” jako temat w twórczości i osobowości Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, w: Stanisław Herakliusz Lubomirski. Pisarz – polityk – mecenas, red. W. Roszkowska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982. - Tadeusz Brzegowy, Jakiż pożytek odniesie człowiek z całego swego trudu? (Księga Eklezjastesa [Koheleta]), w: Wprowadzenie w myśl i wezwanie ksiąg biblijnych. 6. Mądrość starotestamentowego Izraela, red. S. Potocki, J. Warzecka, T. Brzegowy, B. Poniży, Warszawa 1999. - Robert H. F. Carver, The Protean Ass: The ‘Metamorphoses’ of Apuleius from Antiquity to the Renaissance (Oxford: Oxford University Press, 2007). - Maria Cytowska, Hanna Szelest: Literatura rzymska. Okres Cesarstwa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992. - Justyna Dąbkowska-Kujko, Theatrum Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, w: Drogi duchowe katolicyzmu polskiego w XVII w., red. A. Nowicka-Jeżowa, Warszawa 2016. - Adam Karpiński, „Salomon polski” i duchy – historia szczególnej recepcji Eklezjastesa Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, „Rocznik Biblioteki Narodowej” 2006. - M. Kalinowska, Profesor Mieczysław Limanowski o Wilnie i dziedzictwie kulturalnym Wielkiego Księstwa Litewskiego, w: Pod znakiem Orła i Pogoni, red. I. Fedorowicz, M. Dawlewicz, K. Geben, Vilnius 2011, s. 328-343. - M. Kalinowska, Antymisteryjność Kordiana (w kręgu romantycznej ironiczności), w: Dramat polski. Interpretacje. Część 1: Od wieku XVI do Młodej Polski, red. J. Ciechowicz i Z. Majchrowski, Terytoria, Gdańsk 2001, s. 191-205. - P. Kamiński, Tysiąc i jedna opera, Warszawa 2008 (fragmenty odnoszące się do Monteverdiego i „Orfeusza”, ale także do innych kompozytorów i ich dzieł, odwołujących się do tegoż mitu – od Jacopo Peri do Christopha Wilibalda Glucka). - Tomasz Lebiecki, Od graala do Świętego Graala. Reinterpretacja procesu chrystianizacji legendy, Wyd. Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2006.A. Drzewicka, Skupienie i zabawa. Twórczość dramatyczna w średniowiecznej Francji do końca XIII wieku, Wydawnictwo UJ, Kraków 1998. - Leonard Lepszy, Leonardo da Vinci: jego artyzm, wynalazki i przepowiednie wojny światowej, Kraków 1917. https://rcin.org.pl/dlibra/publication/156777/edition/129614/lepszy- leonard-1856-1937-leonardo-da-vinci-jego-artyzm-wynalazki-i- przepowiednie-wojny-swiatowej?language=en - Grzegorz Markiewicz, Opera w Polsce w latach 1635-1795, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2019. - Henryk S. Mościcki, Wilno i Warszawa w "Dziadach" Mickiewicza, [kilka wydań, m.in. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1922; Rytm 1999. - E. Newby, A Portrait of the Artist: The Legends of Orpheus and Their Use in Medieval and Renaissance Aesthetics. New York: Garland, 1987; - Alina Nowicka-Jeżowa, Jan Andrzej Morsztyn i Giambattista Marino. Dialog poetów europejskiego baroku, Warszawa 2000. - Luigi Marinelli, Polski Adon. O poetyce i retoryce przekładu, Izabelin 1997. - Ewa Obniska, Claudio Monteverdi, Gdańsk 1993. - Leon Schiller, Podróż teatralna Mickiewicza z Odyńcem, fantazja, Warszawa 1973; - Bruno Snell, Odkrycie ducha. Studia o greckich korzeniach europejskiego myślenia, przeł. A. Onysymow, Aletheia, Warszawa 2009. - Marek Starowieyski, Tradycje biblijne. Biblia w kulturze europejskiej, Kraków 2011. - Z. Stefanowska, Petrarka i polscy romantycy, w: tejże, Mapa romantyzmu polskiego. Pisma z lat 1964-2007, Warszawa 2014, s. 27-38. - F.W. Sternfeld, The Orpheus myth and the libretto of Orfeo, w: Claudio Monteverdi: Orfeo. Cambridge, ed. J. Whenham, England: Cambridge University Press. 1986. - Michał Szymański: Przedmowa. W: Apulejusz: Metamorfozy albo złoty osioł. Gdańsk: Tower Press, 2000. - Tadeusz Ulewicz, Wstęp do J. Kochanowski, Odprawa posłów greckich, oprac. T. Ulewicz, wyd. 11, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław Warszawa Kraków, BN I 3) - Tomas Venclova, The “Text of Vilnius” and the “Text of Tallinn”: A Comparison. . . , w: Urban Semiotics. The City as a Cultural-Historical Phenomenon, red. I. Pilshchikov, Tallin 2015, s. 39-64. - Agnieszka Ziołowicz, "Misteria polskie". Z problemów misteryjności w dramacie romantycznym i młodopolskim, TAiwPN, Kraków 1996. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: absolwent K_W01, K_W02, K_W03, K_W04, K_W05, K_W06, K_W07, K_W08, K_W09, K_W10 - ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę o miejscu i roli nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w kulturze, - zna i stosuje terminologię nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych, - zna i rozumie zależności pomiędzy dyscyplinami nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych, - zna i stosuje metody analizy i interpretacji tekstów naukowych, - ma wiedzę o najnowszych metodach badań interdyscyplinarnych w naukach humanistycznych, społecznych i przyrodniczych, - zna i stosuje różne metody analizy i interpretacji dzieł artystycznych, - zna zasady komunikacji naukowej w zakresie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych, - zna współcześnie stosowane metody interpretacji tekstów kultury, - ma wiedzę na temat życia kulturalnego w Polsce i na świecie, - rozumie powiązania między działaniami kulturowymi a dynamiką zmian społecznych. Umiejętności: absolwent K_U01, K_U02, K_U03, K_U04, K_U05, K_U06, K_U07, K_U08, K_U09, K_U010, K_U011 - potrafi samodzielnie selekcjonować informacje pochodzące z różnych źródeł naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych i innych oraz dokonać ich krytycznej oceny, - potrafi samodzielnie dobrać i zastosować odpowiednie narzędzia badawcze do analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów wizualnych, - potrafi samodzielnie opracować (z zachowaniem zasad ochrony własności intelektualnej) i zaprezentować wyniki swojej pracy naukowej i badawczej, - potrafi samodzielnie sformułować problem badawczy w zakresie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych, - wykorzystuje interdyscyplinarne metody i narzędzia badawczych do analizy zjawisk kultury, - uczestniczy w konferencjach, sympozjach i dyskusjach naukowych, - potrafi samodzielnie zanalizować tekst naukowy z dziedziny nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w języku polskim oraz w wybranym języku obcym, - potrafi przygotować wystąpienie ustne, uwzględniając potrzeby odbiorców, - rozumie i stosuje reguły pracy zespołowej. Kompetencje społeczne: absolwent K_K01, K_K02, K_K03, K_K04, K_K05, K_K06, K_K07, K_K08, K_K09 - jest gotów do kształcenia ustawicznego (lifelong learning), - jest gotów do dynamicznego rozwoju naukowego w obrębie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych oraz śledzi nowe metody i paradygmaty badawcze, - ma kompetencje w zakresie wyboru najwłaściwszych środków służących do realizacji samodzielnie podjętych zadań, - podejmuje działania zmierzające do ochrony dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego, - szanuje zasady tolerancji i wykazuje wrażliwość wobec różnic kulturowych, - szanuje dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze, - ma poszanowanie dla różnorodności kulturowej i przyrodniczej, - świadomie uczestniczy w życiu kulturalnym i społeczeństwie obywatelskim, |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunki zaliczenia seminarium: - systematyczne i aktywne uczestnictwo w seminariach. Dopuszczalna nieobecność na jednych zajęciach w semestrze (4 godz. zajęć); - znajomość wskazanych tekstów oraz udział w ich interpretacji; - przedstawienie prezentacji dotyczącej wybranego zagadnienia. Kryteria oceny: znajomość tekstów i literatury przedmiotu, wartość merytoryczna prezentacji i wypowiedzi w dyskusji, systematyczność i efektywność pracy. Oceny są ustalane przez współprowadzących profesorów na podstawie wartości prezentacji oraz wypowiedzi w dyskusji. Studenci nie realizujący wszystkich wymogów mają możliwość zaliczenia przedmiotu podczas indywidualnej rozmowy zaliczeniowej. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.