Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Chrześcijaństwo w kulturze polskiej i europejskiej doby wczesnonowożytnej. Wybrane zagadnienia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3700-CS2-SEM-CKP-22
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Chrześcijaństwo w kulturze polskiej i europejskiej doby wczesnonowożytnej. Wybrane zagadnienia
Jednostka: Wydział "Artes Liberales"
Grupy: Przedmioty dla I roku: Kulturoznawstwo - cywilizacja śródziemnomorska, studia II stopnia
Przedmioty dla II roku: Kulturoznawstwo - cywilizacja śródziemnomorska, studia II stopnia
Przedmioty: Kulturoznawstwo - cywilizacja śródziemnomorska, studia II stopnia
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

seminaria magisterskie

Założenia (opisowo):

Uczestnictwo w zajęciach wymaga zasadniczo wiedzy z zakresu studiów humanistycznych I stopnia, niezależnie od dyscypliny.

Ze względu na fakultatywny charakter zajęć istnieje możliwość uczestniczenia zainteresowanych studentów I stopnia, a także doktorantów.

Wiedza rudymentarna dotycząca kultury chrześcijańskiej w zakresach dogmatycznym, kultowym, historycznym, literacko-artystycznym, obrzędowym.



Skrócony opis:

Przedmiotem seminarium jest kultura chrześcijańska Polski i Europy XV-XVII wieku, ujmowana w perspektywach tradycji antycznej i wczesnochrześcijańskiej oraz dialogu między Wschodem i Zachodem. Wybrane zgodnie z zainteresowaniami uczestników zagadnienia dotyczyć będą piśmiennictwa (traktaty, apokryfy, kazania, poezja), sztuki i muzyki sakralnej, obrzędowości w sferze kultury popularnej (pieśni, widowiska teatralno-muzyczne). Proponujemy również dyskusje nad wybranymi nurtami duchowości chrześcijańskiej (ignacjanizm i jezuityzm, szkoła karmelitańska) oraz nad przesileniami kulturowymi (dialog z antykiem pogańskim w pierwszych stuleciach i stopniowe wygasanie tradycji humanistycznej; sobór trydencki i wyłaniająca się z niego wizja kultury). W spektrum rozważań pojawią się również zjawiska graniczne lub wykraczające poza ramy doktryny Kościoła rzymskiego (teizm, libertynizm, jansenizm, kwietyzm). Do udziału w seminarium zapraszamy wybitnych uczonych.

Pełny opis:

Celem proponowanych zajęć seminaryjnych jest prześledzenie wybranych nurtów i zjawisk kultury chrześcijańskiej w Pierwszej Rzeczypospolitej:

- koncepcji teologicznych, filozoficznych i eklezjalnych uczonych Akademii Krakowskiej XV wieku (arystotelizm w wersjach via moderna, via antiqua, via communis; koncyliaryzm, mariologia, problematyka penitencjarna)

- transmisji wiedzy teologicznej w sferę społeczną (obserwacja dyskursów naukowego i retorycznego w kazaniach)

- dialogu formacji średniowiecznej z humanizmem w drugiej poł. XV i XVI wieku

- kształtowania się potrydenckiej wizji kultury Rzeczypospolitej

- spotkania chrześcijaństwa Wschodu i Zachodu w Rzeczypospolitej Obojga Narodów

- relacji między teologią i nauką w literaturze XVII wieku

- formowania się kultury popularnej (ludowej) w apokryfach, pieśniach, obrzędowości przejawiającej cechy synkretyczne.

- pluralizmu kultury religijnej wieku XVII-XVIII (duchowość zakonów żebrzących, ignacjańska, karmelitańska,

- oddziaływania teizmu, jansenizmu, libertynizmu.

Problematyka kultury Rzeczypospolitej zostanie ujęta w perspektywie tradycji wczesnochrześcijańskiej, ze szczególnym uwzględnieniem elementów antycznych.

 Ze względu na interdyscyplinarny charakter programu przewidziany jest udział specjalistów z zakresu filozofii, teologii, historii sztuki, muzyki.

 Zamierzamy kontynuować seminarium w kolejnym roku akademickim, stąd większa liczba tematów niż przewidywana ilość zajęć – 30 spotkań co tydzień.

 Seminaria będą się odbywać we wtorki w godz. 15-17.30 stacjonarnie, lecz z możliwością udziału on-line. Sala konferencyjna na ul. Dobrej.

I. ZAJĘCIA WSTĘPNE

1. Wykład wprowadzający: koncepcja i metodologia (Prof. Alina

Nowicka-Jeżowa)

2. Rozmowa wstępna: Kreacyjna i profetyczna moc tekstów

3. Organizacja zajęć

II. Eposy fundujące kulturę europejską

Homer [Prof. dr hab. Robert Sucharski]

Wergiliusz [Prof. dr hab. Jerzy Axer]

III. OD AJSCHYLOSA DO DZIADÓW

1.Wykład: Tragedia grecka. Przekaz ideowy: tragizm jako

kategoria ontologiczna, antropologiczna, etyczna i estetyczna.

Teatr – doświadczenie katarktyczne [Prof. dr hab. Malgorzata

Borowska].

2. Na drogach nowożytności

- Widowiska średniowieczne: misteria i spektakle komiczne [Prof.

Maciej Abramowicz]

- Humanistyczne próby rekonstrukcji tragedii greckiej [Gian

Giorgio Trissino, Sofonisba, Andrea Palladio, Teatro Olimpico w

Vicenzie, Camerata florencka; Jan Kochanowski, Odprawa posłów

greckich, tragedia senecjańska prof. A. Nowicka-Jeżowa z

udziałem studentów]

- Tragedia Szekspirowska i jej romantyczne kontynuacje [Prof. dr

hab. Malgorzata Grzegorzewska].

- Mickiewicz w Teatro Olimpico [Prof. dr hab., Maria Kalinowska]

IV. BIBLIA

1. Wykład: Księga Eklezjastesa [Mgr Tadeusz Rubik]

2. Z dziejów egzegezy i reinterpretacji

- Średniowieczne medytacje: vanitas vanitatum et omnia vanitas;

Ubi sunt qui ante nos fuere…. Na przykładzie Wielkiego

Testamentu F. Villona (Prof. Abramowicz)

- W kręgu baroku. Komentarze do Księgi Eklezjastesa Corneliusa a

Lapide; Stanisław Herakliusz Lubomirski, Ecclesiastes po

hebrajsku nazwany Coheleth, De vanitate consiliorum [Tadeusz

Rubik].

- Lektura libertynów XVII-XVIII w.

V. RYCERZE NIEZŁOMNI

1.Wykład: Pieśń o Rolandzie [Prof. Maciej Abramowicz]

2.Bohaterowie Iliady jako przodkowie Rolanda

3.Potomkowie Rolanda

VI. EPIKA ŚREDNIOWIECZNA

1. Wykład: Percewal Chretiena de Troyes jako tekst fundujący

tradycję poszukiwań Św. Graala [Prof. Maciej Abramowicz]

2. Kontynuacje

VII. W KRĘGU CANZONIERE PETRARKI. HISTORIA

ZDRAD TWÓRCZYCH

1.Wykład: Canzoniere – tajemnica nieśmiertelności dzieła [Prof.

Alina Nowicka-Jeżowa]

2.Między marzeniem a konwencją

- Konwencje średniowieczne: poezja trubadurów dolce stil nuovo

(ktoś ze studentów)

- Petrarkizm renesansowy: Pierre de Ronsard, Jan Kochanowski

- Marinizm jako kontynuacja i kontestacja petrarkizmu

- Petrarka Mickiewicza w spojrzeniu Zofii Stefanowskiej

VIII. KSIĄŻKA O DWORZANINIE BALDASSARA

CASTIGLIONEGO

1. Wykład: Homo rhetoricus – projekt elity [prof. Alina Nowicka-

Jeżowa]

2. Odsłony historyczne

– Cyceron – kodyfikator obywatelskiej humanitas (De oratore).

- Paideia chrześcijańska

- W kręgu elit średniowiecznych. Świecki model dworu – miejsca

kultury elitarnej

- kawalerowie i damy XVII i XVIII wieku czyli Cyceron w

buduarze (Honoré d’Urfé,  Astrea)

IVIII. MISTRZOWIE BAROKOWI W NURCIE DŁUGIEGO

TRWANIA

1.Wykład: Mit o Amorze i Psyche (prof. Alina Nowicka-Jeżowa i

prof. Hieronim Grala)

2. Długie trwanie mitu w literaturze i sztuce: Apulejusz –

Giambattista Marino – nonim, tłumacz Adona – Jan Andrzej

Morsztyn – Alessandro Gaspare Scarlatti – Virgilio Puccitelli-

Ludomir Różycki

IX. OPERA BAROKOWA – SYNTEZA SZTUK I WIELKA

METAFORA

1. Wykład: L’Orfeo Claudia Monteverdiego i L’Euridice Jacopa

Periego (Prof. Hieronim Grala)

2. Mit orfejski – wiecznie żywy

- Metamorfozy Owidiusza

- Orfeusz poetów renesansowych

- Orfeusz i Eurydyka w dramacie muzycznym i operze XVII wieku

- Teatr muzyczny Wazów

X. DZIADY CZĘŚĆ III – MISTERIUM WILEŃSKIE

1. Wykład: Przestrzeń historyczna i metafizyczna Wilna

w Dziadach części III Mickiewicza [Prof. Maria Kalinowska]

2. Semiotyka miasta

Przedmiotem zajęć będzie semantyka przestrzeni Wilna, w którym

rozgrywa się większość wydarzeń III części Dziadów. Analizy

dotyczyć będą także struktury czasu dramatu, związanej z

przywoływanymi przez Mickiewicza wydarzeniami. Wilno

Mickiewicza zajmuje wyjątkowe miejsce w romantycznej i

poromantycznej świadomości i wyobraźni narodowej, łączy

porządki: historyczny i metafizyczny oraz narodowy i

ponadnarodowy. Punktem wyjścia analiz będzie Mickiewiczowska

koncepcja misteryjności dramatu oraz idea dziadów. Podczas zajęć

spróbujemy wykorzystać współczesną refleksję nad semiotyką

miasta.

XI. DZIADY VERSUS KORDIAN

Wykład: Kordian – dramat misteryjny czy antymisteryjny?

[Prof. Maria Kalinowska]

Tradycyjne odczytania Kordiana zaliczają ten utwór Słowackiego

do tego samego typu dramatu, co Dziady III Mickiewicza, tzw.

"polskiego dramatu romantycznego". Wskazuje się przy tym na

liczne strukturalne podobieństwa do arcydramatu Mickiewicza,

akcentując także polemiczność Słowackiego wobec koncepcji

światopoglądowych i ideowych Dziadów.  Elementom misteryjnym

Dziadów III Mickiewicza odpowiadają w strukturze Kordiana

elementy antymisteryjne, co tworzy szczególne napięcie między

oboma utworami.

Dalsze zajęcia według inicjatywy studentów. Proponujemy

wstępnie:

Wizje eschatologiczne w literaturze i sztuce

Horacjanizm w literaturze europejskiej

Mit Narcyza (lub inny, np. Akteona)

Literatura:

Teksty

 Fragmenty tekstów poddane bezpośrednio dyskusji

zostaną określone i udostępnione studentom

- Ajschylos, Sofokles, Eurypides, Antologia poezji greckiej, oprac.

S. Stabryła, przekł. S. Srebrny, K. Morawski, J. Łanowski, wyd. 2,

Wydawnictwo Literackie, Kraków 1989.

- Apulejusz, Metamorfozy albo Złoty osioł. [Fragm.. Baśń o

Amorze i psyche, IV 28-VI 24], Prószyński i S-ka, Warszawa 1999

lub: Tower Press, Gdańsk 2000.

Wersja on-line: Przeł. B. Stankiewicz, Lwów-Złoczów,

- Cornelius Cornelii a Lapide, Commentarii in Ecclesiasten,

Anvterpia 1657 [fragmenty przełożone przez prowadzącego].

- Homer, Iliada, przeł. K. Jeżewska, oprac. J. Łanowski, Prószyński

i S-ka, Warszawa 1999 lub tenże, Iliada, przeł. I. Wieniewski –

dowolne wydanie.

- Jan Kochanowski, Odprawa posłów greckich, oprac. T. Ulewicz,

wyd. 11, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław Warszawa

Kraków, BN I 3.

- Stanisław Herakliusz Lubomirski, Eklezjastes, w: tegoż, Poezje

zebrane, oprac. A. Karpiński, t.1, Wydawnictwo Naukowe

„Semper”, Warszawa 1995.

- Giambattista Marino, Adon, przeł. Anonim, oprac. L. Marinelli, K.

Mrowcewiz, t. I-II, La Fenice, Roma-Warszawa 1993.

- Giambattista Marino/Anonimo, La novelletta / Bajka, a cura di L/

Marinelli, „Archivio Barocco, Univ. di Parma” 1992.

- Adam Mickiewicz, Dziady cz. III;

https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/dziady-dziady-poema-

dziady-czesc-iii.pdf

- Adam Mickiewicz, Lekcja XVI;

- Jan Andrzej Morsztyn, Utwory zebrane, oprac. L. Kukulski,

Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971.

- Francesco Petrarca, Drobne wiersze włoskie. Rerum vulgarium

fragmenta, wstęp P. Salwy, wybór przekładów J. Mikołajewski,

słowo/obraz/terytoria, Gdańsk2005.

- Opowieści Okrągłego Stołu / oprac. Jacques Boulenger ; przeł.

Krystyna Dolatowska, Tadeusz Komendant ; wstępem i przypisami

opatrzyła Ewa Dorota Żółkiewska, Warszawa 1987, Państwowy

Instytut Wydawniczy.

- Percewal z Walii, Arcydzieła francuskiego średniowiecza, Wybór

M. Żurowskiego, Wstępy i przypisy Z. Czernego. Pod red.

naukową Zygmunta Czernego, Państwowy Instytut Wydawniczy,

Warszawa 1968.

- Pieśń o Rolandzie, wiele wydań. Optymalne: Pieśń o Rolandzie,

tłum. T Żeleński (Boy), opr. A. Drzewicka, Ossolineum, Wrocław-

Warszawa-Kraków 1991, Biblioteka Narodowa,

- Pierre de Ronsard: [utwory poetyckie w:] Antologia poezji

francuskiej, oprac. J. Lisowski, Czytelnik, Warszawa 1966.

https://www.scribd.com/doc/245533934/Antologia-Poezji-

Francuskiej-4-Jerzy-Lisowski

- Juliusz Słowacki, Kordian,

https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/kordian.pdf

- Francois Villon, Wielki Testament, wiele wydań. Optymalne:

Arcydzieła francuskiego średniowiecza, Wybór M. Żurowskiego,

Wstępy i przypisy Z. Czernego. Pod red. naukową Zygmunta

Czernego, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1968.

Nagrania/rejestracje DVD:

C. Monteverdi, L’Orfeo, wersja Jordi Savalla z Liceo:

https://www.youtube.com/watch?v=jUep3sqe35o

Jacopo Peri – https://www.youtube.com/watch?v=WHMJgGE5Doc

Caccini - https://www.youtube.com/watch?v=pEKjGv1rkG4

Christoph Wilibald Gluck – wersja kompletna

https://www.youtube.com/watch?v=vuFA5_Kq7Tg – dyr. E.

Gardiner, świetne M.Kozena i P. Petibon

Lub fragment:

https://www.youtube.com/watch?v=Z8dIevs0VlU

Literatura przedmiotu

 Literatura przedmiotu fakultatywna. Niektóre

(najważniejsze) rozprawy zostaną udostępnione studentom

- Claude Backvis, „Osobność” jako temat w twórczości i

osobowości Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, w: Stanisław

Herakliusz Lubomirski. Pisarz – polityk – mecenas, red. W.

Roszkowska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1982.

- Tadeusz Brzegowy, Jakiż pożytek odniesie człowiek z całego

swego trudu? (Księga Eklezjastesa [Koheleta]), w: Wprowadzenie

w myśl i wezwanie ksiąg biblijnych. 6. Mądrość

starotestamentowego Izraela, red. S. Potocki, J. Warzecka, T.

Brzegowy, B. Poniży, Warszawa 1999.

- Robert H. F. Carver, The Protean Ass: The ‘Metamorphoses’ of

Apuleius from Antiquity to the Renaissance (Oxford: Oxford

University Press, 2007).

- Maria Cytowska, Hanna Szelest: Literatura rzymska. Okres

Cesarstwa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

1992. 

- Justyna Dąbkowska-Kujko, Theatrum Stanisława Herakliusza

Lubomirskiego, w: Drogi duchowe katolicyzmu polskiego w XVII

w., red. A. Nowicka-Jeżowa, Warszawa 2016.

- Adam Karpiński, „Salomon polski” i duchy – historia szczególnej

recepcji Eklezjastesa Stanisława Herakliusza Lubomirskiego,

„Rocznik Biblioteki Narodowej” 2006.

- M. Kalinowska, Profesor Mieczysław Limanowski o Wilnie i

dziedzictwie kulturalnym Wielkiego Księstwa Litewskiego, w: Pod

znakiem Orła i Pogoni, red. I. Fedorowicz, M. Dawlewicz, K.

Geben, Vilnius 2011, s. 328-343.

- M. Kalinowska, Antymisteryjność Kordiana (w kręgu

romantycznej ironiczności), w: Dramat polski. Interpretacje. Część

1: Od wieku XVI do Młodej Polski, red. J. Ciechowicz i Z.

Majchrowski, Terytoria, Gdańsk 2001, s. 191-205.

- P. Kamiński, Tysiąc i jedna opera, Warszawa 2008 (fragmenty

odnoszące się do Monteverdiego i „Orfeusza”, ale także do innych

kompozytorów i ich dzieł, odwołujących się do tegoż mitu – od

Jacopo Peri do Christopha Wilibalda Glucka).

- Tomasz Lebiecki, Od graala do Świętego Graala. Reinterpretacja

procesu chrystianizacji legendy, Wyd. Uniwersytetu Opolskiego,

Opole 2006.A. Drzewicka, Skupienie i zabawa. Twórczość

dramatyczna w średniowiecznej Francji do końca XIII wieku,

Wydawnictwo UJ, Kraków 1998.

- Leonard Lepszy, Leonardo da Vinci: jego artyzm, wynalazki i

przepowiednie wojny światowej, Kraków 1917.

https://rcin.org.pl/dlibra/publication/156777/edition/129614/lepszy-

leonard-1856-1937-leonardo-da-vinci-jego-artyzm-wynalazki-i-

przepowiednie-wojny-swiatowej?language=en

- Grzegorz Markiewicz, Opera w Polsce w latach 1635-1795,

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2019.

- Henryk S. Mościcki, Wilno i Warszawa w "Dziadach"

Mickiewicza, [kilka wydań, m.in. Księgarnia F. Hoesicka,

Warszawa 1922; Rytm 1999.

- E. Newby, A Portrait of the Artist: The Legends of Orpheus and

Their Use in Medieval and Renaissance Aesthetics. New York:

Garland, 1987;

- Alina Nowicka-Jeżowa, Jan Andrzej Morsztyn i Giambattista

Marino. Dialog poetów europejskiego baroku, Warszawa 2000.

- Luigi Marinelli, Polski Adon. O poetyce i retoryce przekładu,

Izabelin 1997.

- Ewa Obniska, Claudio Monteverdi, Gdańsk 1993.

- Leon Schiller, Podróż teatralna Mickiewicza z Odyńcem, fantazja,

Warszawa 1973;

- Bruno Snell, Odkrycie ducha. Studia o greckich korzeniach

europejskiego myślenia, przeł. A. Onysymow, Aletheia, Warszawa

2009.

- Marek Starowieyski, Tradycje biblijne. Biblia w kulturze

europejskiej, Kraków 2011.

- Z. Stefanowska, Petrarka i polscy romantycy, w: tejże, Mapa

romantyzmu polskiego. Pisma z lat 1964-2007, Warszawa 2014, s.

27-38.

- F.W. Sternfeld, The Orpheus myth and the libretto of Orfeo, w:

Claudio Monteverdi: Orfeo. Cambridge, ed. J. Whenham, England:

Cambridge University Press. 1986.

- Michał Szymański: Przedmowa. W: Apulejusz: Metamorfozy albo

złoty osioł. Gdańsk: Tower Press, 2000.

- Tadeusz Ulewicz, Wstęp do J. Kochanowski, Odprawa posłów

greckich, oprac. T. Ulewicz, wyd. 11, Zakład Narodowy im.

Ossolińskich, Wrocław Warszawa Kraków, BN I 3)

- Tomas Venclova, The “Text of Vilnius” and the “Text of

Tallinn”: A Comparison. . . , w: Urban Semiotics. The City as a

Cultural-Historical Phenomenon, red. I. Pilshchikov, Tallin 2015,

s. 39-64.

- Agnieszka Ziołowicz, "Misteria polskie". Z problemów

misteryjności w dramacie romantycznym i młodopolskim, TAiwPN,

Kraków 1996.

Efekty uczenia się:

Wiedza: absolwent

K_W01, K_W02, K_W03, K_W04, K_W05, K_W06, K_W07, K_W08,

K_W09, K_W10

- ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę o miejscu i roli nauk

humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w kulturze,

- zna i stosuje terminologię nauk humanistycznych, społecznych i

przyrodniczych,

- zna i rozumie zależności pomiędzy dyscyplinami nauk

humanistycznych, społecznych i przyrodniczych,

- zna i stosuje metody analizy i interpretacji tekstów naukowych,

- ma wiedzę o najnowszych metodach badań interdyscyplinarnych w

naukach humanistycznych, społecznych i przyrodniczych,

- zna i stosuje różne metody analizy i interpretacji dzieł artystycznych,

- zna zasady komunikacji naukowej w zakresie nauk

humanistycznych, społecznych i przyrodniczych,

- zna współcześnie stosowane metody interpretacji tekstów kultury,

- ma wiedzę na temat życia kulturalnego w Polsce i na świecie,

- rozumie powiązania między działaniami kulturowymi a dynamiką

zmian społecznych.

Umiejętności: absolwent

K_U01, K_U02, K_U03, K_U04, K_U05, K_U06, K_U07, K_U08,

K_U09, K_U010, K_U011

- potrafi samodzielnie selekcjonować informacje pochodzące z

różnych źródeł naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych i

innych oraz dokonać ich krytycznej oceny,

- potrafi samodzielnie dobrać i zastosować odpowiednie narzędzia

badawcze do analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i

materiałów wizualnych,

- potrafi samodzielnie opracować (z zachowaniem zasad ochrony

własności intelektualnej) i zaprezentować wyniki swojej pracy

naukowej i badawczej,

- potrafi samodzielnie sformułować problem badawczy w zakresie

nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych,

- wykorzystuje interdyscyplinarne metody i narzędzia badawczych do

analizy zjawisk kultury,

- uczestniczy w konferencjach, sympozjach i dyskusjach naukowych,

- potrafi samodzielnie zanalizować tekst naukowy z dziedziny nauk

humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w języku polskim

oraz w wybranym języku obcym,

- potrafi przygotować wystąpienie ustne, uwzględniając potrzeby

odbiorców,

- rozumie i stosuje reguły pracy zespołowej.

Kompetencje społeczne: absolwent

K_K01, K_K02, K_K03, K_K04, K_K05, K_K06, K_K07, K_K08,

K_K09

- jest gotów do kształcenia ustawicznego (lifelong learning),

- jest gotów do dynamicznego rozwoju naukowego w obrębie nauk

humanistycznych, społecznych i przyrodniczych oraz śledzi nowe

metody i paradygmaty badawcze,

- ma kompetencje w zakresie wyboru najwłaściwszych środków

służących do realizacji samodzielnie podjętych zadań,

- podejmuje działania zmierzające do ochrony dziedzictwa

kulturowego i przyrodniczego,

- szanuje zasady tolerancji i wykazuje wrażliwość wobec różnic

kulturowych,

- szanuje dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze,

- ma poszanowanie dla różnorodności kulturowej i przyrodniczej,

- świadomie uczestniczy w życiu kulturalnym i społeczeństwie

obywatelskim,

Metody i kryteria oceniania:

Warunki zaliczenia seminarium:

- systematyczne i aktywne uczestnictwo w seminariach.

Dopuszczalna nieobecność na jednych zajęciach w semestrze (4

godz. zajęć);

- znajomość wskazanych tekstów oraz udział w ich

interpretacji;

- przedstawienie prezentacji dotyczącej wybranego zagadnienia.

Kryteria oceny: znajomość tekstów i literatury przedmiotu,

wartość merytoryczna prezentacji i wypowiedzi w dyskusji,

systematyczność i efektywność pracy.

Oceny są ustalane przez współprowadzących profesorów na

podstawie wartości prezentacji oraz wypowiedzi w dyskusji.

Studenci nie realizujący wszystkich wymogów mają możliwość

zaliczenia przedmiotu podczas indywidualnej rozmowy

zaliczeniowej.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
ul. Banacha 2
02-097 Warszawa
tel: +48 22 55 44 214 https://www.mimuw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-2b06adb1e (2024-03-27)