Kanon literatury polskiej - dzieje konwencji artystycznych [3007-S1A1KL] Semestr zimowy 2022/23
Wykład, grupa nr 1

Balcerzan E., Poezja polska w latach 1918-1939, Warszawa 1996.

Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław 1980.

Bolecki E., Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym. Witkacy, Gombrowicz, Schulz i inni: studium z poetyki historycznej, Kraków 1996.

Czapliński P., Śliwiński P., Literatura polska 1976–1998. Przewodnik po prozie i poezji, Kraków 2000.

Derlatka P., Poeci piosenki 1956–1989. Agnieszka Osiecka, Jeremi Przybora, Wojciech Młynarski i Jonasz Kofta, Poznań 2012.

Dramat i teatr romantyczny, red. D. Ratajczakowa, Wrocław 1992.

Europejski kanon literacki. Dylematy XXI wieku, red. E. Wichrowska, Warszawa 2012.

Gazda G., Słownik europejskich kierunków i grup literackich XX wieku, Warszawa 2000.

Głębicka E., Grupy literackie w Polsce 1945–1989. Leksykon, wyd. drugie poszerzone, Warszawa 2000.

Głowiński M., Powieść młodopolska. Studium z poetyki historycznej, Kraków 1997.

Guillory J., Cultural Capital. The Problem of Literary Canon Formation, Chicago and London 1993.

Ihnatowicz E., Bohaterowie polskiej prozy współczesnej 1864-1918. Artyści, twórcy, Warszawa 1999.

Jarniewicz J., Tłumacz jako twórca kanonu [w:] Przekład – Język – Kultura, red. R. Lewicki. Lublin 2002.

Jarosiński J., Literatura lat 1945–1975, Warszawa 1996.

Komza M., Żywe obrazy. Między sceną, obrazem i książką, Wrocław 1995.

Kostkiewiczowa T., Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko. Szkice o prądach literackich polskiego Oświecenia, Warszawa 1975.

Kostkiewiczowa T., Oda w poezji polskiej. Antologia, Wrocław 2009.

Kowalczykowa A., Teatr i dramat romantyczny, Warszawa 1997.

Krzyżanowski J., Barok na tle prądów romantycznych [w:] tegoż, Od średniowiecza do baroku, Warszawa 1938.

Krzyżanowski J., Dzieje literatury polskiej, Warszawa 1972.

Łossowska I., Tradycja i nowoczesność dydaktycznej powieści Oświecenia w Polsce, Warszawa 2002.

Markowski M.P., Polska literatura nowoczesna. Leśmian, Schulz, Witkacy, Kraków 2007.

Martuszewska A., Prawda w powieści, Gdańsk 2010.

Nasiłowska A., Historia literatury polskiej, Warszawa 2019.

Nasiłowska A., Literatura okresu przejściowego 1975–1996, Warszawa 2006.

Nowe odsłony klasyki w szkole. Literatura XIX wieku, red. E. Jaskółowa i K. Jędrych, Katowice 2013.

Prokop J., Kanon literacki i pamięć zbiorowa, Kraków 1998.

Realiści, realizm, realność. W stulecie śmierci Bolesława Prusa, red. E. Paczoska, B. Szleszyński i D. M. Osiński, Warszawa 2013.

Sawicki S., Początki syntezy historycznoliterackiej w Polsce. O sposobach syntetycznego ujmowania literatury w 1. połowie w. XIX, Warszawa 1969.

Słownik literatury polskiego Oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Wrocław 1977 lub wyd. późniejsze.

Słownik literatury polskiej XIX wieku, pod red. J. Bachórza i A. Kowalczykowej, Wrocław 2009.

Słownik literatury polskiej XX wieku, red. A. Brodzka, M. Puchalska, M. Semczuk, A. Sobolewska, E. Szary-Matywiecka, Wrocław 1992.

Słownik literatury popularnej, red. T. Żabski, Wrocław 1994.

Słownik literatury staropolskiej, red. T. Michałowska, E. Sarnowska-Temeriusz, B. Otwinowska, Wrocław 1990.

Słownik polskiej krytyki literackiej 1764–1918. Pojęcia – terminy – zjawiska – przekroje, t. 1: A–M, t. 2: N–Z, red. J. Bachórz, G. Borkowska, T. Kostkiewiczowa, M. Rudkowska i M. Strzyżewski, Toruń–Warszawa 2016.

Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 2005.

Wilczek P., Kanon literatury polskiej jako wyzwanie dla zagranicznego polonisty. Problem przekładu [w:] Polonistyka bez granic, red. R. Nycz, W. Miodunka, T. Kunz, Kraków 2010, t. I.

Wilczek P., Kanon tradycji uniwersalnej a zadania narodowej historii literatury [w:] Polonistyka w przebudowie. Zjazd Polonistów, Kraków 22-25 września 2004, red. M. Czermińska i in., Kraków 2005, t. II.

Wójcik T., Literatura polska XX wieku. Terminy i zagadnienia, Warszawa 1996.

Zieliński J., Leksykon polskiej literatury emigracyjnej, wyd. drugie poprawione i poszerzone, Lublin 1990.

11. Zajęcia organizacyjne. Zarys problematyki, metody badawcze, modele periodyzacyjne, kluczowe pojęcia. Co to jest kanon i kto go ustala.

2. Kanon - rejestr, typowanie, rankingowość.

3-5. Analiza ankiet kanonu literatury stulecia, kanonu "niepodległości", kanonu literatury światowej i polskiej po 1989, kanonu literatury najważniejszych dzieł literatury polskiej / światowej, kanonu najważniejszych dziesięciu / stu książek.

6-7. Przemiany romansu i powieści. Polski kanon XVII i XVIII wieku. Powieść XIX i XX wieku – kłopoty z formą, „przeklęte” problemy i wielkie tematy literatury. Kanon powieści XXI wieku – prawidła formy i języka. Od „powieści flądry” do sagi niemożliwej i powieści rzeki.

8-9. Proteuszowa natura dramatu romantycznego. Przemiany dramatu w literaturze drugiej połowy XIX wieku. Modernistyczne odmiany. Kanon nietypowych dzieł. Powidoki i przemiany dramatu w XX i XXI wieku. Dramatyzacja jako zadanie.

10. Małe formy prozatorskie – przemiany noweli, szkicu, obrazka i opowiadania. Od szkicu do reportażu. Niefikcjonalność kanonu literackiego. Od reporteryj do reportażu.

11. Tren i psalm, hymn, modlitwa na przestrzeni wieków. Wbrew „długiemu trwaniu”.

12. Balladowość polskiej literatury – kanon nieutrwalony. Powroty do sonetu – nieujarzmione zadanie.

13. Skrzydlate słowa i idiomatyczność kultury narodowej. Aforyz(m)owanie w literaturze – na styku poezji i prozy.

14. Pieśń, piosenka i piosenka literacka – zmiana dominanty estetycznej.

15. Od żywych obrazów do happeningu i performansu – kanon instalacji artystycznych jako tworzywo mówienia o historii i współczesności.

Wykład.

Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych) nie ma możliwości zaliczenia zajęć.

Obecność, aktywność na ćwiczeniach, zaliczony test w formie pytań otwartych sprawdzający znajomość utworów analizowanych na zajęciach, dopuszczają studenta do egzaminu ustnego. Ocena z egzaminu ustnego jest końcową oceną z przedmiotu. Zakres egzaminu określa zalecana bibliografia (realizowana w trakcie wykładu) oraz lista lektur obowiązująca na ćwiczeniach.

Do uczestnictwa w zajęciach zdalnych wymagany jest komputer z działającymi kamerą i mikrofonem.