The canon of Polish literature - the history of artistic conventions [3007-S1A1KL]
Winter semester 2022/23
Lecture,
group no.1
Course: | The canon of Polish literature - the history of artistic conventions [3007-S1A1KL] |
Class: |
Winter semester 2022/23 [2022Z]
(past)
Lecture [WYK], group no.1 [other groups] |
Time and location:
|
|
Nearest dates:
|
All classes in this group have already taken place - show all dates. |
Number of students: | 42 |
Places available: | 44 |
Lecturer: | Dawid Osiński |
Bibliography: |
(in Polish) Balcerzan E., Poezja polska w latach 1918-1939, Warszawa 1996. Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław 1980. Bolecki E., Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym. Witkacy, Gombrowicz, Schulz i inni: studium z poetyki historycznej, Kraków 1996. Czapliński P., Śliwiński P., Literatura polska 1976–1998. Przewodnik po prozie i poezji, Kraków 2000. Derlatka P., Poeci piosenki 1956–1989. Agnieszka Osiecka, Jeremi Przybora, Wojciech Młynarski i Jonasz Kofta, Poznań 2012. Dramat i teatr romantyczny, red. D. Ratajczakowa, Wrocław 1992. Europejski kanon literacki. Dylematy XXI wieku, red. E. Wichrowska, Warszawa 2012. Gazda G., Słownik europejskich kierunków i grup literackich XX wieku, Warszawa 2000. Głębicka E., Grupy literackie w Polsce 1945–1989. Leksykon, wyd. drugie poszerzone, Warszawa 2000. Głowiński M., Powieść młodopolska. Studium z poetyki historycznej, Kraków 1997. Guillory J., Cultural Capital. The Problem of Literary Canon Formation, Chicago and London 1993. Ihnatowicz E., Bohaterowie polskiej prozy współczesnej 1864-1918. Artyści, twórcy, Warszawa 1999. Jarniewicz J., Tłumacz jako twórca kanonu [w:] Przekład – Język – Kultura, red. R. Lewicki. Lublin 2002. Jarosiński J., Literatura lat 1945–1975, Warszawa 1996. Komza M., Żywe obrazy. Między sceną, obrazem i książką, Wrocław 1995. Kostkiewiczowa T., Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko. Szkice o prądach literackich polskiego Oświecenia, Warszawa 1975. Kostkiewiczowa T., Oda w poezji polskiej. Antologia, Wrocław 2009. Kowalczykowa A., Teatr i dramat romantyczny, Warszawa 1997. Krzyżanowski J., Barok na tle prądów romantycznych [w:] tegoż, Od średniowiecza do baroku, Warszawa 1938. Krzyżanowski J., Dzieje literatury polskiej, Warszawa 1972. Łossowska I., Tradycja i nowoczesność dydaktycznej powieści Oświecenia w Polsce, Warszawa 2002. Markowski M.P., Polska literatura nowoczesna. Leśmian, Schulz, Witkacy, Kraków 2007. Martuszewska A., Prawda w powieści, Gdańsk 2010. Nasiłowska A., Historia literatury polskiej, Warszawa 2019. Nasiłowska A., Literatura okresu przejściowego 1975–1996, Warszawa 2006. Nowe odsłony klasyki w szkole. Literatura XIX wieku, red. E. Jaskółowa i K. Jędrych, Katowice 2013. Prokop J., Kanon literacki i pamięć zbiorowa, Kraków 1998. Realiści, realizm, realność. W stulecie śmierci Bolesława Prusa, red. E. Paczoska, B. Szleszyński i D. M. Osiński, Warszawa 2013. Sawicki S., Początki syntezy historycznoliterackiej w Polsce. O sposobach syntetycznego ujmowania literatury w 1. połowie w. XIX, Warszawa 1969. Słownik literatury polskiego Oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Wrocław 1977 lub wyd. późniejsze. Słownik literatury polskiej XIX wieku, pod red. J. Bachórza i A. Kowalczykowej, Wrocław 2009. Słownik literatury polskiej XX wieku, red. A. Brodzka, M. Puchalska, M. Semczuk, A. Sobolewska, E. Szary-Matywiecka, Wrocław 1992. Słownik literatury popularnej, red. T. Żabski, Wrocław 1994. Słownik literatury staropolskiej, red. T. Michałowska, E. Sarnowska-Temeriusz, B. Otwinowska, Wrocław 1990. Słownik polskiej krytyki literackiej 1764–1918. Pojęcia – terminy – zjawiska – przekroje, t. 1: A–M, t. 2: N–Z, red. J. Bachórz, G. Borkowska, T. Kostkiewiczowa, M. Rudkowska i M. Strzyżewski, Toruń–Warszawa 2016. Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 2005. Wilczek P., Kanon literatury polskiej jako wyzwanie dla zagranicznego polonisty. Problem przekładu [w:] Polonistyka bez granic, red. R. Nycz, W. Miodunka, T. Kunz, Kraków 2010, t. I. Wilczek P., Kanon tradycji uniwersalnej a zadania narodowej historii literatury [w:] Polonistyka w przebudowie. Zjazd Polonistów, Kraków 22-25 września 2004, red. M. Czermińska i in., Kraków 2005, t. II. Wójcik T., Literatura polska XX wieku. Terminy i zagadnienia, Warszawa 1996. Zieliński J., Leksykon polskiej literatury emigracyjnej, wyd. drugie poprawione i poszerzone, Lublin 1990. |
List of topics: |
(in Polish) 11. Zajęcia organizacyjne. Zarys problematyki, metody badawcze, modele periodyzacyjne, kluczowe pojęcia. Co to jest kanon i kto go ustala. 2. Kanon - rejestr, typowanie, rankingowość. 3-5. Analiza ankiet kanonu literatury stulecia, kanonu "niepodległości", kanonu literatury światowej i polskiej po 1989, kanonu literatury najważniejszych dzieł literatury polskiej / światowej, kanonu najważniejszych dziesięciu / stu książek. 6-7. Przemiany romansu i powieści. Polski kanon XVII i XVIII wieku. Powieść XIX i XX wieku – kłopoty z formą, „przeklęte” problemy i wielkie tematy literatury. Kanon powieści XXI wieku – prawidła formy i języka. Od „powieści flądry” do sagi niemożliwej i powieści rzeki. 8-9. Proteuszowa natura dramatu romantycznego. Przemiany dramatu w literaturze drugiej połowy XIX wieku. Modernistyczne odmiany. Kanon nietypowych dzieł. Powidoki i przemiany dramatu w XX i XXI wieku. Dramatyzacja jako zadanie. 10. Małe formy prozatorskie – przemiany noweli, szkicu, obrazka i opowiadania. Od szkicu do reportażu. Niefikcjonalność kanonu literackiego. Od reporteryj do reportażu. 11. Tren i psalm, hymn, modlitwa na przestrzeni wieków. Wbrew „długiemu trwaniu”. 12. Balladowość polskiej literatury – kanon nieutrwalony. Powroty do sonetu – nieujarzmione zadanie. 13. Skrzydlate słowa i idiomatyczność kultury narodowej. Aforyz(m)owanie w literaturze – na styku poezji i prozy. 14. Pieśń, piosenka i piosenka literacka – zmiana dominanty estetycznej. 15. Od żywych obrazów do happeningu i performansu – kanon instalacji artystycznych jako tworzywo mówienia o historii i współczesności. |
Teaching methods: |
(in Polish) Wykład. |
Assessment methods and assessment criteria: |
(in Polish) Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych) nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Obecność, aktywność na ćwiczeniach, zaliczony test w formie pytań otwartych sprawdzający znajomość utworów analizowanych na zajęciach, dopuszczają studenta do egzaminu ustnego. Ocena z egzaminu ustnego jest końcową oceną z przedmiotu. Zakres egzaminu określa zalecana bibliografia (realizowana w trakcie wykładu) oraz lista lektur obowiązująca na ćwiczeniach. Do uczestnictwa w zajęciach zdalnych wymagany jest komputer z działającymi kamerą i mikrofonem. |
Copyright by University of Warsaw.