Poetyka i analiza dzieła literackiego [3001-11A1PA]
Rok akademicki 2022/23
Ćwiczenia,
grupa nr 1
Przedmiot: | Poetyka i analiza dzieła literackiego [3001-11A1PA] |
Zajęcia: |
Rok akademicki 2022/23 [2022]
(w trakcie)
Ćwiczenia [CW], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
|
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Część spotkań jest ukryta - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
Liczba osób w grupie: | 23 |
Limit miejsc: | 28 |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Prowadzący: | Przemysław Pietrzak, Anna Piniewska |
Literatura: |
Listę lektur z podstawowej części sylabusa (a więc obowiązkowej do egzaminu i uzupełniającej) chciałbym wzbogacić o kilka rozpraw dodatkowych: Dorota Urbańska, "Wiersz wolny. Próba charakterystyki systemowej", Warszawa 1995. Beda Alleman, "O ironii jako kategorii literackiej", w: "Pamiętnik Literacki" 1986, z. 1 Mieczysław Porębski, "Czy metaforę można zobaczyć?", w: "Teksty" 1980, z. 6 |
Zakres tematów: |
Ze względu na wprowadzenie od roku akademickiego 2017/18 wykładu z poetyki ćwiczenia będą miały charakter przede wszystkim analityczny i praktyczny. Wiedzę teoretyczną student zdobywa na wykładzie. I. Pojęcie wiersza (obok pojęcia prozy, a także liryki i poezji), II. Wprowadzenie do systemów wersyfikacyjnych. Sylabizm (wiersz „W mojej ojczyźnie” Czesława Miłosza) III. Sylabotonizm (wiersze „Czemu nie w chórze” C. K. Norwida), IV. Tonizm (wybrane przykłady z J. Czechowicza), V. Nienumeryczne systemy wersyfikacyjne. Wiersz składniowy i antyskładniowy (wybrane fragmenty z utworów Wisławy Szymborskiej, Stanisława Barańczaka, Juliana Przybosia, rozbudowana analiza wiersza "Podłogo błogosław" Mirona Białoszewskiego). VI. Metafora – teorie, odmiany, zastosowanie w literaturze (Z. Herbert, "Ciernie i róże") VII. Ironia - teorie, odmiany, zastosowanie w literaturze (różne historyczne odmiany ironii od Platona, przez Słowackiego po Szymborską; analiza powieści "Blady ogień" Vladimira Nabokov). VIII. Symbol w rozumieniu klasycznym a symbolizm w literaturze przełomu XIX i XX wieku (A. Strindberg „Do Damaszku”). IX. Michaiła Bachtina stylistyka powieści. Wielojęzyczność i dialogowość w rozumieniu Bachtinowskim (wybrane przykłady z prozy polskiej i obcej różnych epok), X. Stylizacja i jej odmiany. Parodia i pastisz (J. Tuwim, „Jak Bolesław Leśmian napisałby wiersz ‘Wlazł kotek na płotek’” oraz T. Różewicz, "Totentanz"). XI. Genologia dawniej i dziś – podstawowe zagadnienia. XII. Porównanie klasycznej (Arystotelesowskiej i z klasycystycznych poetyk) perspektywy gatunku z hermeneutyczną i lingwistyczną (ilustracja literacka: T. Różewicz, "Recycling. Cz. II: Mięso"). XIII. Krzyżowanie się gatunków literackich, językowych i kulturowych w tekście literackim. XIV. Fabuła i sjużet (I. Bunin, „Lekki oddech”). XV. Relacje osobowe w literaturze (O. Tokarczuk, „Podmiot”). XVI. Wprowadzenie do teorii form narracyjnych (na podstawie krótkich fragmentów z literatury obcej – J. Austen, V. Woolf, M. Atwood, H. Stendhal, H. Balzac, G. Flaubert). XVII. Pozycja narratora – przekształcenia powieści realistycznej (na podstawie krótkich fragmentów z literatury polskiej – E. Orzeszkowa, B. Prus, S. Żeromski). XVIII. Mimetyzm formalny (W. Myśliwski, Ostatnie rozdanie (fragmenty). XIX. Techniki strumienia świadomości (J. Andrzejewski, „Bramy raju”). XX. Czas i przestrzeń w literaturze (S. Chutnik, „W krainie czarów”, J. Cortazar „Babie lato”). XXI. Postać literacka (A. Baricco, „Jedwab”). XXII. Teoria fabuły tragicznej Arystotelesa (Sofokles, „Król Edyp”). XXIII. Teoria fabuły bajkowej u Władimira Proppa jako fundatora tradycji badań narratologicznych (J.K. Rowling, „Harry Potter i kamień filozoficzny”). XXIV. Żywoty dramatu i metateatralność (L. Pirandello, „Sześć postaci…”). XXV. Podmiot dramatyczny i didaskalia w dramacie (T. Różewicz, „Akt przerywany”). XXVI. O dramacie współczesnym (M. Drab, „Słabi”). |
Metody dydaktyczne: |
Zajęcia prowadzone są metodą dyskusji nad artykułem naukowym, dla którego ilustrację, a czasami swoistą antytezę stanowią wskazane teksty literackie. W miarę rozwoju wiedzy studenta prowadzący zachęca do bardziej krytycznego spojrzenia i konfrontacji teoretycznych diagnoz, założeń i projektów z praktyką literacką (twórczą i czytelniczą). |
Metody i kryteria oceniania: |
Każdy semestr zaliczany jest osobno na ocenę. Podstawą oceny jest praca semestralna polegająca na analizie wskazanego tekstu: wierszowego (semestr zimowy) i prozatorskiego bądź dramatycznego (semestr letni). Oprócz tego studenci napiszę też dwa sprawdziany o charakterze teoretycznym. Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Zgoda z zarządzeniem dziekańskim każda nieobecność nadwymiarowa wymaga usprawiedliwienia. W przeciwnym razie może to poskutkować skreśleniem z listy studentów. |
Uwagi: |
Pietrzak Przemysław (32h)/Piniewska Anna (28h) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.