Historia kultury polskiej do końca XVIII w. [3002-1LHKP1CW] Semestr zimowy 2023/24
Ćwiczenia, grupa nr 3

Opis obyczajów, czyli jak zwyczajnie mięsza się złe do dobrego, reż. Mikołaj Grabowski, 1990

Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów za panowania Augusta III, fragmenty

Aleksander Fredro, Pan Jowialski

Jerzy Stempowski, Pan Jowialski i jego spadkobiercy, w: tegoż, Eseje dla Kassandry.

Ewa Graczyk, Pan Jowialski musi odejść! Mały sarmatyzm w akcji, w: Przed i po Witold Gombrowicz, red. J. Olejniczak, Kraków 2019.

Wybrane mapy i dokumenty komisji nazewniczych

… imienia Jana Kochanowskiego, red. H. Bednarczyk, M. Olifirowicz, Stowarzyszenie Oświatowe Sycyna, Sycyna 2005.

Wybrane podręczniki, podstawy programowe języka polskiego i historii

Wojna domowa, reż. J. Gruza, odc. Pierwszy dzień, 1965.

Anna Franaszek, Od Bieruta do Herlinga-Grudzińskiego. Wykaz lektur szkolnych w Polsce w latach 1946-1999, Biblioteka Narodowa, Warszawa 2006.

Odprawa posłów greckich, reż. Z. Zapasiewicz, 1980.

Wybór materiałów do Roku Odrodzenia (1953), podwójnego jubileuszu Jana Kochanowskiego (1980 i 1984), rocznicy wiktorii wiedeńskiej (1983), Roku Piotra Skargi (2012) i Rok Stanisława Żółkiewskiego (2020) z uwzględnieniem wcześniejszych rocznic

Stanisław Janusz, Boje o Kochanowskiego, IMP Polska – Paweł Drążyk, Zwoleń 2006.

Błażej Popławski, Obchody rocznic historycznych. Rok Kopernika i Rok Odrodzenia (1953), „Przegląd Historyczny” 2010, nr 3.

Polaków portret własny – katalog, wybrane recenzje wystawy

Stanisław Czerniecki, Compendium ferculorum albo zebranie potraw, wyd. i oprac. J. Dumanowski i M. Spychaj.

Andrzej Dobosz, Kuchnia narodowa polska; O kaszy mannej, w: idem, Pustelnik z Krakowskiego Przedmieścia, wyd. dowolne

Krótka nauka budownicza dworów, pałaców, zamków podług nieba i zwyczaju polskiego, oprac. A. Miłobędzki, Wrocław 1957.

Tadeusz Chrzanowski, Dom – szlachecki wczas i szlacheckie państwo, w: idem, Wędrówki po Sarmacji europejskiej. Eseje o kulturze i sztuce staropolskiej, Kraków 1988, s. 70-117.

Marta Leśniakowska, Architektura „staropolska” – „architektura nowopolska”. O problemie ciągłości w kryzysach, w: Zmierzch kultury staropolskiej. Ciągłość i kryzysy, Warszawa 1997, s. 113-128.

Kiedy i jak zaczyna się kultura staropolska?

Ulice, miejsca pamięci, patronaty

Kanony, lektury

Adaptacje, inscenizacje, rocznice

Portrety (z) epoki

Tradycje wynalezione – kuchnia i dwór

Dyskusja o wspólnej lekturze i spacer.

Ocena na podstawie pracy rocznej (75%) i czynnego uczestnictwa w zajęciach (25%). Obecność na co najmniej połowie zajęć, przy czym 2 nieusprawiedliwione nieobecności, resztę należy odrobić.

Tytuł zajęć: Kultura staropolska - życie po życiu

Przedmiotem będą wybrane wątki dotyczące sposobów funkcjonowania kultury staropolskiej po jej wygaśnięciu. Co i dlaczego jest przedmiotem upamiętnienia i kanonizacji, komu staropolska jest potrzebna i w jakiej formie - to zagadnienia, którymi będziemy się zajmować.