Oferta przedmiotowa jednostki Instytut Literatury Polskiej

• Seminarium magisterskie - 60 godzin

Seminarium poświęcone zostanie refleksji nad polską prozą XX i XXI wieku - dotyczącą tematyki wykluczenia, doświadczenia biedy i deprywacji społecznej. Kontekstem analiz narracji literackich będą wybrane prace historyków, filozofów, antropologów oraz socjologów. Będzie ono kontynuacją zajęć z roku akademickiego 2021/2022

• Ćwiczenia - 30 godzin

Ćwiczenia poświęcone są analizie dwudziestowiecznych i współczesnych tekstów literackich oraz tekstów kultury w ujęciu porównawczym. Przybliżają przydatne w takiej analizie pojęcia, kategorie i narzędzia metodologiczne. Proponują spojrzenie na interesujące i ważne fragmenty historii (głównie) polskiej literatury XX i XXI wieku z perspektywy komparatystycznej.

• Konwersatorium - 30 godzin

• Wykład - 30 godzin

Wykład poświęcony panoramicznej i syntetycznej prezentacji literatury polskiej dwudziestolecia międzywojennego oraz okresu wojny i okupacji

• Ćwiczenia - 60 godzin
• Wykład - 60 godzin

Zajęcia poświęcone są literaturze polskiej lat 1864-1918. Wykład ma za zadanie wprowadzić słuchaczy w najważniejsze zagadnienia historii literatury polskiej drugiej połowy XIX wieku (1864-1918). Okres ten traktowany jest jako pewna całość o zmiennej dynamice. Zachowując strukturalny zwyczajowy podział na epokę pozytywizmu i Młodej Polski, wykład wykorzystuje kategorie formacji kulturowych (formacja dziewiętnastowieczna - formacja modernistyczna), które pozwalają zobaczyć najważniejsze zjawiska artystyczne i przemiany świadomości literackiej w dłuższym przebiegu. Taki sposób myślenia o literaturze XIX wieku pozwala łatwiej wprowadzić perspektywę porównawczą - ukazać zjawiska polskie na tle literatury Europy Zachodniej, Wielkiej Brytanii, Rosji i Skandynawii (żeby wskazać najważniejsze dla tego czasu kierunki inspiracji).

Ćwiczenia pokazują możliwości interpretacji pozytywistycznych i modernistycznych tekstów literackich. Szczegółowy program zależy od prowadzącego ćwiczenia.

• Ćwiczenia - 60 godzin
• Wykład - 60 godzin

Zajęcia (wykład i ćwiczenia) mają na celu prześledzenie rozwoju wybranych prądów literackich, kulturowych i ideologicznych polskiego romantyzmu z uwzględnieniem kontekstów filozoficznych, antropologicznych oraz tła zachodnioeuropejskiego, a także zapoznanie studentów zarówno z kanonicznymi, jak i z mniej znanymi tekstami literatury pierwszej połowy XIX wieku.

• Seminarium magisterskie - 60 godzin

Tematy seminaryjne będą związane z trzema wątkami problemowymi: 1) kwestią inicjacji w literaturze - począwszy od Odysei Homera, skończywszy na literaturze najnowszej (m. in. Huelle, Tokarczuk, Witkowski, Gretkowska), przez taką klasykę, jak np. Rękopis znaleziony w Saragossie Potockiego, Wilhelm Meister Goethego czy Preludium Wordswortha;

2) kwestią inicjacji w opracowaniach antropologicznych (psychologicznych, etnograficznych), tu także lektura najnowszych, ważnych, prac ogólnohumanistycznych;

3) umiejętnościami pisania prac naukowych.

• Seminarium magisterskie - 60 godzin

Seminarium poświęcone jest literackiemu encyklopedyzmowi w jego rozlicznych (czasowo, gatunkowo) odsłonach, gestom oraz strategiom encyklopedycznym fabularyzowanym, wykonywanym i realizowanym w domenie fikcji, na kartach powieści, opowiadań, w poematach i esejach.

Bywa, że literatura chce (po)wiedzieć wszystko. Bywa, że wszystko wie i wypowiada. Bywa, że – starając się – nie jest w stanie objąć i wypowiedzieć całości wszystkiego.

Co to znaczy, być (literackim, artystycznym) podmiotem encyklopedycznym (na którymkolwiek z pięter formalnej konstrukcji utworu)? Jakie strategie narracyjne i retoryczne są wykorzystywane do literackiego wypowiadania całości? Gdzie przebiega granica między faktycznością wiedzy a jej fabularyzacją? A także, jak to się dzieje, że całość – gdy znarratywizowana, sfabularyzowana – nieoczekiwanie podwaja się bądź nieuchronnie rozpada?

• Ćwiczenia - 30 godzin
• Wykład - 30 godzin

Zajęcia zapoznają studenta z przedmiotem, teorią oraz podstawową metodologią badań komparatystycznych. Przysposabiają do szerokiego, interliterackiego, interdyskursywnego i intermedialnego postrzegania zjawisk humanistycznych, zarówno w ujęciu synchronicznym, jak i diachronicznym. Teorii badań komparatystycznych towarzyszy praktyka analityczno-interpretacyjna tekstów literackich (i różnych tekstów kultury) w ujęciu porównawczym i kontekstowym.

• Konwersatorium - 30 godzin

Zajęcia zaznajamiają studentów z podstawową problematyką komparatystyki dyskursów, ze szczególnym uwzględnieniem roli literatury i innych form sztuki w partycypowaniu w dyskursach na aktualne tematy społeczne. Zajęcia omawiają różnorodne relacje, które zawiązują się między literaturą i innymi dyskursami (artystycznym, dziennikarskim, naukowym, filozoficznym, politycznym, religijnym itp.). Pokazują na przykładach związki między wybranymi dyskursami, np. dyskurs polityczny a muzyka popularna; literatura – malarstwo – feminizm; dyskurs dziennikarski a beletrystyka (reportaż literacki); dyskurs naukowy – religia – literatura; literaturoznawstwo i współczesna humanistyka a przyrodoznawstwo. Uczą praktycznego stosowania metod komparatystycznych do własnych badań i obserwacji społecznych. Przysposabiają do szerokiego, interliterackiego i interkulturowego, postrzegania i rozumienia zjawisk humanistycznych.

• Ćwiczenia - 30 godzin

Porównawcza analiza i interpretacja tekstów reprezentujących różne media: drukowane, ikoniczne, audialne, audiowizualne, digitalne.

• Konwersatorium - 20 godzin

• Ćwiczenia - 15 godzin

Ćwiczenia teoretyczne i analityczne poświęcone różnym aspektom relacji między literaturą a sztukami plastycznymi.

• Konwersatorium - 30 godzin

Konwersatorium dotyczy kulturowych konstruktów kobiet i dziewcząt w powieściach młodzieżowych z obszaru szeroko pojętej fantastyki (a kontekstowo także w filmach, serialach i innych tekstach kultury popularnej). Przedmiotem rozważań będą utwory wydane w XXI wieku (z naciskiem na ostatnie lata) w kontekście feminizmu oraz postfeminizmu.

• Seminarium magisterskie - 60 godzin

Podczas seminarium najważniejsze problemy antropologiczne literatury polskiej tworzonej przez „pozytywistów” i „modernistów” zostaną podjęte z uwzględnieniem jej geograficznego zróżnicowania oraz z założeniem uprzywilejowania kategorii miejsca (jako przestrzennego usytuowania autora oraz obiektu jego artystycznego zainteresowania). Rozmaite impulsy metodologiczne, będące konsekwencją zwrotu topograficznego w literaturoznawstwie, wyzyskane zostaną do sproblematyzowania na nowo dystynktywnych zagadnień literatury i kultury drugiej połowy XIX i początku XX wieku.