Algorytmiczna teoria współbieżności
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1000-2M13ATW |
Kod Erasmus / ISCED: |
11.3
|
Nazwa przedmiotu: | Algorytmiczna teoria współbieżności |
Jednostka: | Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki |
Grupy: |
Przedmioty obieralne dla informatyki Przedmioty obieralne na studiach drugiego stopnia na kierunku bioinformatyka |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | angielski |
Rodzaj przedmiotu: | monograficzne |
Założenia (opisowo): | Charakter wykładu będzie przypominał JAiO, zatem dobra znajomość tego przedmiotu wydaje się kluczowa. Przydatny (choć nieobowiązkowy) może być wcześniejszy kontakt z programowaniem współbieżnym. |
Skrócony opis: |
Tworzenie systemów współbieżnych jest trudną sztuką, dlatego od zarania informatyki rozważa się różne modele matematyczne takich systemów oraz rozwija się metody ich analizy. Tematem wykładu będą algorytmy dla modeli systemów współbieżnych. Przykłady modeli to sieci Petriego i algebra procesów CCS. Przykładowe problemy: czy system się zatrzymuje? czy stan o danej własności jest osiągalny? czy dane dwa systemy są równoważne? |
Pełny opis: |
1.Wstęp, motywacja, przegląd modeli problemów algorytmicznych, granice rozstrzygalności (1 wykład). 2.Sieci Petriego: interakcja współbieżności, zależności i konfliktu; związek z teorią śladów (2 wykłady). 3.Dolna granica złożoności EXPSPACE dla analizy sieci Petriego (1 wykład) 4.Drzewa pokrycia, funkcje słabo obliczalne przez sieci Petriego (1 wykład) 5.Algebra procesów CCS: współbieżność i komunikacja (2 wykłady) 6.Bisymulacja jako semantyczna równoważność procesów (2 wykłady). 7.Nierozstrzygalność algebry CCS (1 wykład) 8.Problem osiągalności dla sieci Petriego (1 wykład) 9.Algorytmy dla sieci Petriego o ,,rozsądnej'' złożoności (1 wykład) 10.Wielomianowe algorytmy dla podklas sieci Petriego i algebry CCS: sieci ograniczone, procesy bezkontekstowe, automaty z jednym licznikiem (2 wykłady) 11.Wzmianka o innych modelach: automaty czasowe, stratne systemy kolejkowe (1 wykład) |
Literatura: |
1.Handbook of Process Algebra. Elsevier 2001. 2. R. Milner, Communication and Concurrency. Prentice-Hall 1995. 3.J. Esparza, M. Nielsen, Decidability Issues for Petri Nets - a survey. Bulletin of the EATCS 52:244-262 (1994). 4.J. Srba, Roadmap of Infinite Results. Bulletin of the EATCS 78: 163-175, 2002. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza 1. Ma usystematyzowaną wiedzę w zakresie zjawisk zachodzących w systemach współbieżnych (K_W04, K_W05). 2. Ma ogólną wiedzę w zakresie modeli systemów współbieżnych i ich wzajemnej relacji (K_W02, K_W04, K_W05). 3. Ma podstawową wiedzę w zakresie złożoności obliczeniowej podstawowych problemów weryfikacyjnych (K_W05). 4. Rozumie korzyści płynące z formalnego modelowania zagadnień współbieżności oraz ograniczenia modeli formalnych (K_W02). Umiejętności 1. Potrafi formalizować opis systemu współbieżnego w wybranym modelu (K_U02, K_U06). 2. Potrafi opisać wybrane zagadnienia współbieżności w sposób zrozumiały dla niespecjalisty (K_U12). Kompetencje 1. Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia, w tym zdobywania wiedzy pozadziedzinowej (K_K01). 2. Potrafi precyzyjnie formułować pytania, służące pogłębieniu własnego zrozumienia danego tematu lub odnalezieniu brakujących elementów rozumowania (K_K02). |
Metody i kryteria oceniania: |
Albo zaliczenie pisemne (przygotowanie notatek z któregoś z wykładów) albo egzamin ustny. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.