Korespondencja sztuk: literatura - muzyka

obowiązkowe

w sali

Zajęcia poświęcone problematyce relacji literatury i muzyki.

Zajęcia koncentrują się na analizie dwudziestowiecznych i współczesnych tekstów literackich pozostających w różnorodnych relacjach z muzyką. Na podstawie wskazanych prac teoretycznych przybliżają zarazem przydatne w takiej analizie pojęcia, kategorie i narzędzia metodologiczne z zakresu komparatystyki interartystycznej (Interart Studies) oraz teorii intermedialności.

Analizy śladów muzyki w wybranych tekstach klasyków (głównie) polskiej literatury XX i XXI wieku traktowane są nie tylko jako próby ukazania związków ich twórczości ze sztuką dźwięków, lecz także jako kolejne próby zrozumienia wybranych aspektów ich pisarstwa.

Ćwiczenia proponują spojrzenie na interesujące i ważne fragmenty historii (głównie) polskiej literatury XX i XXI wieku z perspektywy komparatystycznej, ukazując zarazem specyfikę metodologii interdyscyplinarnej.

Literatura przedmiotowa (wybór):

1. J. Opalski, O sposobach istnienia utworu muzycznego w dziele literackim, [w:] Muzyka w literaturze. Antologia polskich studiów powojennych, red. A. Hejmej, Kraków 2002 [pierwodruk: Pogranicza i korespondencje sztuk. „Z dziejów form artystycznych w literaturze polskiej” LVI, red. T. Cieślikowska, J. Sławiński, Wrocław 1980].

2. B. Pociej, Literacka ekspresja językowa a wiedza o muzyce, [w:] O twórczości Jarosława Iwaszkiewicza. Materiały z konferencji Instytutu Badań Literackich PAN, Warszawa 1983.

3. J. Skarbowski, Szkice w kluczu wiolinowym, Rzeszów 1995 [wybór].

4. M. Wasilewska-Chmura, Intermedialność a tradycja badań porównawczych – ewolucja terminologii, [w:] taż, Przestrzeń intermedialna literatury i muzyki. Muzyka jako model i tworzywo w szwedzkiej poezji późnego modernizmu i neoawangardy, Kraków 2011.

UWAGA: tytuły i adresy bibliograficzne proponowanych do analizy tekstów literackich zostaną podane na zajęciach.

Student rozwija umiejętność porównawczej analizy i interpretacji tekstów literackich pozostających w różnorodnych relacjach z muzyką. Zapoznaje się z wybranymi pracami teoretycznymi z zakresu komparatystyki interartystycznej i teorii intermedialności. Przyswaja terminologię i podstawowe narzędzia metodologiczne z tych dziedzin, ucząc się je stosować w samodzielnej analizie. Pogłębia umiejętność kształtowania metadyskursu naukowego. Nabywa umiejętności postrzegania, rozumienia i objaśniania zjawisk literatury oraz muzyki w kategoriach ich wzajemnych relacji.

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest systematyczna obecność na zajęciach oraz praca semestralna. Najważniejsze kryterium oceny to stopień przygotowania do zajęć potwierdzony aktywnością.

Dopuszczalna jest jedna nieobecność w semestrze.