Biblia w kulturze

obowiązkowe

Przed zajęciami konieczne będzie przeczytanie wybranych fragmentów Biblii lub innych wskazanych tekstów źródłowych.

w sali

Na zajęciach omówione zostaną wybrane teksty biblijne, które w sposób trwały wpłynęły na kulturę europejską. Pokazany zostanie również proces "długiego trwania" tej tradycji w postaci nawiązań i przekształceń, ale nade wszystko interesować nas będą różnorodne tradycje interpretacyjne i hermeneutyki wywodzące się historycznie z lektury Pisma lub wobec niego współcześnie aplikowane.

Wykład z elementami konwersatorium.

Introdukcja

Stworzenie

Patriarcha. Wiara jako ufność

Religia i prawo

Teodramat i polityka historyczna

Proroctwo

Problemy z mądrością ​

Co (i jak) mówi Jezus w ewangeliach synoptycznych

Jezus historii, Chrystus wiary

Mesjasz. Chrześcijaństwo jako projekt

Apokalipsa

Apokryf

Rdz 1-25,18

Wj; Kpł

Jon; Ez (fragmenty)

Pnp Koh

1 Sm 16-31; 2 Sm; 1 Krl 1-2,11

fragmenty wybrane Mt; Mk; Łk; J

Rz

Ap

wybrane apokalipsy apokryficzne

Mogą się przydać takie książki i teksty jak:

Giorgio Agamben, Czas, który zostaje. Komentarz do Listu do Rzymian, przeł. S. Królak, Warszawa 2009.

E. Auerbach, Mimesis.., Blizna Odyseusza.

Jan Assmann, Pamięć kulturowa. Pismo, zapamiętywanie i polityczna tożsamość w cywilizacjach starożytnych, przeł. A. Kryczyńska-Pham, Warszawa 2008.

Hans Urs von Balthasar, Wielki teatr świata: król Dawid, w: idem, W pełni wiary, wybrał W. Löser, przeł. J. Fennrychowa, Kraków 1991.

Harold Bloom, Księga J, przeł. B. Baran, warszawa 2018.

Norman Cohn, Kosmos, chaos i świat przyszły. Starożytne źródła wierzeń apokaliptycznych, przeł. A. Kurowska-Mitas, Kraków 2006.

Northrop Frye, Wielki Kod. Biblia i literatura, przeł. A. Fulińska, Bydgoszcz 1998.

Elżbieta Jastrzębowska, Miasta apokalipsy, Warszawa 1999.

Andre Lacocque, Szulamitka, w: A. Lacoque, P. Ricouer, Myśleć biblijnie, przeł. E. Mukoid, M. Tarnowska, Kraków 2003.

Karl Löwith, Historia powszechna i dzieje zbawienia. Teologiczne przesłanki filozofii dziejów, przeł. J. Marzęcki, Kęty 2002.

Andrew Linzey, Teologia zwierząt, przeł. W. Kostrzewski, Kraków 2010.

Osoba studiująca:

(Wiedza)

1) pojmuje rolę dziedzictwa antycznego i biblijnego w historii kultury powszechnej i polskiej

2) zna metody analizy oraz interpretacji praktyk i tekstów wywodzacych się z egzegezy Biblii

(Umiejętności)

1) potrafi stosować w sposób poprawny terminologię z zakresu hermeneutyki

2) potrafi odróżniać poszczególne gatunki i formy wypowiedzi

(Kompetencje społeczne)

1) przyjmuje postawę szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych tradycji religijnych i kulturowych

Podstawowym warunkiem zaliczenia wykładu jest uczestniczenie w zajęciach. Nieobecności należy usprawiedliwiać u prowadzącego. Osoba studiująca ma prawo do trzech usprawiedliwionych lub nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze. Osoba mająca więcej niż trzy nieobecności w semestrze musi nadrobić je w sposób określony przez prowadzącego. Nieobecności (nawet usprawiedliwione!) na więcej niż pięciu zajęciach w semestrze skutkują niedopuszczeniem do zaliczenia zajęć. Jedynie osoby z przyznaną Indywidualną Organizacją Studiów w oparciu o opinię BON mogą mieć zwiększony limit nieobecności, jednak nie więcej niż do 50% w semestrze.

Ocena na zaliczenie wykładu zostanie wystawiona na podstawie pisemnego testu na koniec semestru. Ocena końcowa może zostać podwyższona ze względu na dużą aktywność podczas zajęć (zabieranie głosu w dyskusjach, formułowanie pytań) w trakcie całego semestru.

Szacunkowy nakład pracy osoby uczestniczącej w wykładzie: udział w zajęciach 30h (1 ECTS), przygotowanie do zajęć 15h (0.5 ECTS), przygotowanie do testu zaliczeniowego 15h (0,5 ECTS). Łącznie 60h (2 ECTS).