Łowiectwo w pradziejach i czasach historycznych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	2800-PB-LOW
Kod Erasmus / ISCED:	08.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Łowiectwo w pradziejach i czasach historycznych
Jednostka:	Wydział Archeologii
Grupy:	Konwersatoria profilowane dla II i III roku studiów dziennych licencjackich Profil technologiczno-badawczy Profile tematyczne dla II roku I stopnia
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	uzupełniające
Tryb prowadzenia:	mieszany: w sali i zdalnie
Skrócony opis:	Zajęcia poświęcone są omówieniu zagadnień związanych z eksploatacją zasobów środowiska naturalnego w pradziejach i czasach historycznych.
Pełny opis:	Na zajęciach omówione zostaną zagadnienia związane z eksploatacją zasobów naturalnych przez dawne społeczności, ze szczególnym uwzględnieniem problemów łowiectwa w Europie i jego zmienności w czasie zależnie od warunków środowiska naturalnego oraz uwarunkowań kulturowych. Scharakteryzowana będzie fauna typowa dla różnych ekosystemów oraz metody jej pozyskiwania. Szczególna uwaga poświęcona będzie ssakom, w tym również morskim, ale zasygnalizowane zostaną również problemy związane z rybołówstwem, sokolnictwem i zbieractwem zwierząt w różnych regionach świata. Poza metodami pozyskiwania zwierząt dziko żyjących omówione zostaną także różnorodne sposoby ich wykorzystywania w przeszłości jako źródła mięsa, skór i futer, surowca kościanego i specyfików leczniczych. Do tego celu wykorzystane będą dane archeologiczne, archeozoologiczne, ikonograficzne, pisane i etnograficzne. Kolejne zagadnienia wiążą się z rolą zwierząt dzikich stanowiących przedmiot sztuki i wierzeń.
Literatura:	Bobiatyński I., 1825, Nauka łowiectwa w dwóch tomach, Warszawa. Dzięciołowski R., Fruziński B., Neugebauer Z., Piecowski Z., Pucek Z., Łowiectwo, Warszawa. Dyakowski B., 1925, O dawnych łowach i dawnej zwierzynie, Warszawa. Krzemień M., 1984, 1000 słów o łowiectwie, Warszawa. Makowiecki D., 2003, Historia ryb i rybołówstwa w holocenie na Niżu Polskim w świetle badań archeoichtiologicznych, Poznań. Mazaraki M., 1977, Z sokołami na łowy, Warszawa. Piątkowska-Małecka J., 2013, Łowiectwo ssaków na ziemiach polskich od neolitu do okresu wędrówek ludów, Warszawa. Samsonowicz A., Łowiectwo w czasach Piastów i Jagiellonów, Wrocław-Warszawa-Kraków. Wojtal P., Zooarchaeological studies of the Late Pleistocene sites in Poland, Kraków. Wyrost P., 1994, Dawna fauna Polski w świetle badań kostnych materiałów archeologicznych. Rozmieszczenie w czasie i przestrzeni, Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu, t. CCLIX, s. 75-176.
Efekty uczenia się:	W01student ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu archeologii w systemie nauk, społeczno-kulturowej przeszłości człowieka oraz o specyfice przedmiotowej i metodologicznej; W02 student zna podstawowe pojęcia i terminologię stosowane w archeologii; W06 student ma podstawową wiedzę o powiązaniach archeologii z innymi dziedzinami oraz dyscyplinami naukowymi, z obszaru nauk humanistycznych, społecznych, przyrodniczych i ścisłych; W14 student ma podstawowe wiadomości o rozwoju człowieka oraz jego głównych strategiach adaptacji do różnych warunków środowiskowych. U02 student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje zawarte w różnych źródłach; U04 student potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze w zakresie archeologii, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego; U13 student potrafi wykrywać proste zależności między artefaktami a dawnymi procesami kulturowymi i społecznymi; U15 student potrafi przytaczać aktualne tezy badawcze, formułować wnioski i dobierać strategie argumentacyjne na poziomie elementarnym oraz konstruować argumenty i kontrargumenty; 2 U17 student potrafi przygotowywać wystąpienia ustne dotyczące zagadnień szczegółowych z zakresu archeologii; U20 student potrafi przygotowywać prace pisemne dotyczące zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem różnych materiałów źródłowych K03 student jest gotów docenić niepowtarzalne wartości źródeł archeologicznych i ich roli w odtwarzaniu przeszłości człowieka; K04 student jest gotów do krytycznej oceny interpretacji źródeł archeologicznych i historycznych ze świadomością wieloaspektowości interpretacji; K06 student jest gotów do podkreślania znaczenia dziedzictwa kulturowego ludzkości dla rozumienia procesu przemian gospodarczych, społecznych i kulturowych od czasów najdawniejszych do współczesności.
Metody i kryteria oceniania:	Obecność i aktywny udział w zajęciach; przygotowanie prezentacji multimedialnej na wybrany temat, dyskusja, „odwrócona klasa” Sposób zaliczenia* Zaliczenie na ocenę

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.