Scenopisarstwo

obowiązkowe

Przydatna będzie elementarna wiedza dotycząca funkcjonowania rynku filmowego, a także w dziedzinie poetyki, stylistyki i języka filmowego.

w sali

Celem zajęć jest wprowadzenie studentów w podstawy scenariopisarstwa, w szczególności scenariopisarstwa sprofilowanego pod kątem literackim – rozumianego przede wszystkim jako tworzenie scenariusza filmowego na kanwie literatury. Studenci m.in. omawiają pojęcie adaptacji, a następnie poddają analizie mistrzowskie realizacje scenariuszy filmowych. Zapoznają się z formalnymi i technicznymi konwencjami zapisu tekstów, które mogą stać się podstawą produkcji audiowizualnych, poznają i stosują w praktyce zasady tworzenia synopsis, a także innych tekstów przydatnych do pracy nad scenariuszem,.

W ramach zajęć studenci doskonalą między innymi takie umiejętności jak budowanie narracji, komponowanie scen, kreacja i charakterystyka postaci. Zajęcia mają charakter propedeutyczny.

Celem zajęć jest pokazanie specyfiki scenariusza jako rodzaju tekstu użytkowego. Na przykładzie filmów dokumentalnych i fabularnych przyjrzymy się temu, jakie teksty mogą być użyteczne w procesie rozwijania projektu, produkcji i dystrybucji dzieła filmowego. Słuchacze zostaną zaznajomieni z elementarnymi regułami pisania, oceny i metodami wykorzystywania tych tekstów.

Znajomość reguł rządzących pisaniem takich tekstów, umiejętność rozróżniania ich gatunków, jak również umiejętność oceny ich wartości artystycznej (warsztatowej) i sprawności autora tekstów - współautora dzieła audiowizualnego - pozwala nie tylko na twórczy udział w realizacji dzieł filmowych, ale też zmusza do poznania procesu powstawania tych dzieł (w tym mechanizmów rynku, który miałby produkcję dzieła sfinansować) i reguł ich istnienia w relacji z publicznością medialną.

Autor tekstów "dla filmu" powinien rozumieć zarówno rolę tekstu jako scenariusza - zapisu struktury dzieła (i innych tekstów potrzebnych do jego produkcji), jak i znaczenie tekstu będącego integralną częścią dzieła (komentarzem, dialogiem, napisem, wizytówką).

Szczegółowe zagadnienia i tematy podejmowane w trakcie zajęć mogą zostać zmodyfikowane w zależności od zainteresowań studentów. Odwoływać się będziemy przede wszystkim do klasyki polskiego filmu.

Poniżej przykładowa literatura przedmiotu. Konkretne pozycje zostaną wyselekcjonowane przez prowadzącego i podane na początku zajęć.

Linda Aronson, Scenariusz na miarę XXI wieku. Obszerny przewodnik po technikach pisania nowoczesnych scenariuszy filmowych, Warszawa 2019

Arystoteles, Poetyka, Wrocław 1983

Sheila Curran Bernard, Film dokumentalny. Kreatywne opowiadanie, Warszawa 2011

Joseph Campbell, Bohater o tysiącu twarzy, Kraków 2013

Syd Field, Rolf Rilla, Pisanie scenariusza filmowego, Warszawa 1998

Marek Hendrykowski, Scenariusz filmowy. Teoria i praktyka, Poznań 2016

Maciej Karpiński, Niedoskonałe odbicie. O sztuce scenariusza filmowego dla scenarzystów, dla przyszłych scenarzystów i dla wszystkich, którzy kochają kino, Warszawa 1995

Grażyna Kędzielawska, Przewodnik dokumentalisty. Podstawy warsztatu, Łódź 2014

Bolesław W. Lewicki, Scenariusz. Literacki program struktury filmowej, Łódź 1970

Robert McKee, Story. Substance, Structure, Style, and the Principles of Screenwriting, New York 1997

Philip Parker, The Art & Science of Screenwriting, London 1999

Michael Rabiger, Developing Story Ideas, Amsterdam 2006

Alan Rosenthal, Writing, Directing and Producing Documentary Films and Videos, New York 2002 (From idea to first draft)

Robin U. Russin, Wiliam Missouri Downs, Jak napisać scenariusz filmowy?, Warszawa 2005

Martin Schabenbeck, Format scenariusza filmowego, Warszawa 2008

Oliver Schutte, Sztuka czytania scenariusza, Łódź 2015

Linda Seger, Doskonalenie dobrego scenariusza, Warszawa 2012

Linda Seger, Scenariusz dla zaawansowanych. Jak osiągnąć poziom oskarowy, Warszawa 2013

Christopher Vogler, Podróż autora. Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy, Warszawa 2010

Po zaliczeniu zajęć student:

- potrafi wymienić, odróżnić i scharakteryzować teksty potrzebne do wyprodukowania filmu

- potrafi analizować i napisać pomysł filmu, synopsis i scenariusz sceny

- rozumie zasady dramaturgii filmowej

- wie, co to jest format scenariusza i umie go zastosować.

Metodami są wprowadzenia teoretyczne, analiza przykładów i prezentacja prac studenckich połączona z dyskusją (pitching).

Studenci prowadzą swoje badania z wykorzystaniem technik informacyjno-komunikacyjnych.

Kryteria zaliczenia:

1. Twórcza obecność na wszystkich zajęciach. Dopuszczalne 2 nieobecności.

2. Twórcza prezentacja wedle ustaleń na początku zajęć.

Nadprogramowe usprawiedliwione nieobecności należy zaliczyć w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.

Podstawa: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim:

a. pkt. 17 par. 2,

b. pkt. 5 par. 17,

c. par. 33.

Zasady korzystania z narzędzi SI

1. Jeśli osoba studiująca chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:

a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,

b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.

2. Osoba studiująca nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.

3. Jeśli osoba studiująca wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:

a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub

b. w sposób z nią nieuzgodniony,

osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.

Podstawa:

1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki

2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia

3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.

Nie są przewidziane.