Język muzyczny baroku (moduł 1)

obowiązkowe

Przedmiot „Język muzyczny baroku” łączy w sobie wykład (15 g.) i ćwiczenia (15 g.). Celem zajęć jest przygotowanie studentów do samodzielnego rozpoznawania elementów właściwych dla stylu komponowania właściwego dla czasów baroku. Zajęcia mają przygotować studentów do samodzielnego odczytania i zrozumienia w dziełach muzycznych epoki baroku ich przesłania i funkcji.

Realizacja zajęć odbywać się będzie w dwóch fazach:

1/ wykłady, podczas których postawione i wyjaśnione zostaną podstawowe problemy, zaprezentowane właściwe metody i narzędzia analityczne

2/ ćwiczenia, podczas których studenci pod kontrolą prowadzącego analizować będą wybrane kompozycje epoki baroku z wykorzystaniem przedstawionych metod i narzędzi analitycznych

Analiza będzie się koncentrować na zagadnieniach formalnych, problemach technik kompozytorskich, sprawach tonalnych oraz symbolice i przesłaniu analizowanych dzieł.

w sali

Przedmiot „Język muzyczny baroku” łączy w sobie wykład i ćwiczenia.

Realizacja zajęć odbywać się będzie w dwóch fazach:

1/ wykłady, podczas których postawione i wyjaśnione zostaną podstawowe problemy, zaprezentowane właściwe metody i narzędzia analityczne

2/ ćwiczenia, podczas których studenci pod kontrolą prowadzącego analizować będą wybrane kompozycje epoki baroku z wykorzystaniem przedstawionych metod i narzędzi analitycznych

Zajęcia będą miały charakter analityczny. Podjęta zostanie problematyka stylu (styl koncertujący, recytatywny i dramatyczny, style narodowe, stile antico i moderno itd.), nauki o afektach i retoryki muzycznej. Zagadnienia teoretyczne zostaną skonfrontowane z wybranymi dziełami muzycznymi, które będą przedmiotem szczegółowej analizy.

Przedmiot "Język muzyczny baroku" ma charakter wykładu i ćwiczeń.

Realizacja zajęć odbywać się będzie w dwóch fazach: 1/ przygotowawczej (wykłady), kiedy to postawione zostaną podstawowe problemy badawcze i zaprezentowane metody i narzędzia analityczne oraz 2/ praktycznej (ćwiczenia), kiedy to studenci pod kontrolą prowadzącego będą analizować wybrane kompozycje epoki baroku z wykorzystaniem przedstawionych metod i narzędzi analitycznych.

Analiza koncentrować się będzie na zagadnieniach formalnych, problemach techniki kompozytorskiej, kwestiach tonalnych oraz symbolice i znaczeniu analizowanych dzieł

Zajęcia będą miały charakter analityczny.

Podjęte zostaną następujące zagadnienia teoretyczne przygotowujące do analizy:

a) Problemy stylu w muzyce baroku

1/ styl koncertujący

- polichóralność wenecka i rzymska

- pojęcie concerto

- koncert wokalny w połowie wieku XVII

- koncert instrumentalny w epoce baroku

2/ stile antico i stile moderno

3/ style kościelny, kameralny i instrumentalny

4/ style narodowe: włoski, francuski, niemiecki, polski i inne

5/ tańce w muzyce baroku

b) Retoryka muzyczna w epoce baroku

1/ podstawy teorii afektów w muzyce

2/ klasyfikacje figur retorycznych

3/ związek nauki o figurach z nauką o afektach

c) Problemy tonalności muzyki w epoce baroku

1/ system modalny około roku 1600

2/ etos tonacji

3/ problemy stroju muzycznego

Zagadnienia teoretyczne zostaną skonfrontowane z wybranymi dziełami muzycznymi, które będą przedmiotem szczegółowej analizy. W zależności od liczny studentów uczestniczących w zajęcaich, analizowane będą następujące dzieła:

Vespro della Beatae Vergine Claudia Monteverdiego,

wybrane koncerty wokalne Heinricha Schütza,

wybrane kantaty i inne dzieła wokalne Johanna Sebastiana Bacha

wybrane fragmenty z dzieł Georga Friedricha Händla, Henry'ego Purcella i in.

Manfred Bukofzer, Muzyka w epoce baroku, Kraków 1970;

Danuta Szlagowska, Muzyka baroku, Gdańsk 1998,

Szymon Paczkowski, Nauka o afektach w myśli muzycznej I połowy XVII wieku, Lublin 1998

Zygmunt M. Szweykowski (red.), Historia muzyki w XVII wieku, t.1-5, Kraków 2000-2007

Alfred Dürr, Kantaty Jana Sebastiana Bacha, tłum.pol. A. Teske, Lublin 2004;

Christoph Wolff, Johann Sebastian Bach. Muzyk i uczony, tłum. pol. B. Świderska, Warszawa 2011.

dodatkowa literatura (wybrane artykuły i rozdziały kiążek) będą podawane na poszczególnych zajęciach

dodatkowa literatura do prac pisemnych będzie ustalana indywidualnie

1/ Studenci zapoznają się z podstawowymi problemami analizy muzyki wokalno-instrumentalnej epoki baroku.

2/ Po zajęciach (wykładach) wprowadzających do zagadnień związanych z prezentacją podstawowych kwestii teoretycznych, takich m.in. jak cele i zadania, jakie sobie stawiali kompozytorzy epoki baroku; sposoby powiązania treści literackich z warstwą dźwiękową; symbolika muzyczna; retoryka muzyczna; faktura dzieła muzycznego; tonalność muzyki w epoce baroku, style muzyczne itp., otrzymują podstawową wiedzę do wykorzystania w praktyce analizy muzycznej.

3/ Studenci potrafią zastosować otrzymany aparat analityczny w praktyce; rozumieją jak identyfikować najważniejsze zadania analityczne w konfrontacji z zadanymi do analizy dziełami; potrafią dostrzec wszystkie warstwy semantyczne dzieła wokalno-instrumentalnego, odczytać przesłanie symboliczne utworu itd.

4/ Studenci potrafią przedstawić wyniki swojej analizy w formie referatu oraz w formie pracy pisemnej.

Podstawą oceny na zaliczenie jest przedstawienie analizy wybranego dzieła w formie ustnej (prezentacja podczas zajęć) i pisemnej (jako pracy zaliczeniowej).

Przedstawiona praca musi odpowiadać wymogom stawianym wobec tego typu prac na poziomie uniwersyteckim. 1/ Musi spełniać warunki formalne (poprzez zastosowanie właściwej edycji, umiejętność poprawnego formułowania myśli w języku polskim, prawidłowe stosowanie przypisów, prawidłowe posługiwanie się bibliografią, określenie źródeł muzycznych stanowiących podstawę analizy, prawidłową i estetyczną edycję przykładów nutowych itd.) . 2/ Praca musi spełniać warunki merytoryczne (poprzez treść adekwatną do zadania analitycznego, poprzez adekwatne do analizowanego dzieła zastosowanie metod analitycznych wyuczonych w trakcie zajęć, poprzez właściwą analizę warstwy literackiej dzieła i właściwą analizę warstwy muzycznej, poprzez rozpatrywanie dzieła we właściwym mu kontekście historycznym i społecznym itd.).

Praca musi być oddana terminowo i w zasadzie nie powinna przekraczać 6 stron znormalizowanego maszynopisu.

obowiązkowe

Przedmiot „Język muzyczny baroku” łączy w sobie wykład (15 g.) i ćwiczenia (15 g.). Celem zajęć jest przygotowanie studentów do samodzielnego rozpoznawania elementów właściwych dla stylu komponowania właściwego dla czasów baroku. Zajęcia mają przygotować studentów do samodzielnego odczytania i zrozumienia w dziełach muzycznych epoki baroku ich przesłania i funkcji.

Realizacja zajęć odbywać się będzie w dwóch fazach:

1/ wykłady, podczas których postawione i wyjaśnione zostaną podstawowe problemy, zaprezentowane właściwe metody i narzędzia analityczne

2/ ćwiczenia, podczas których studenci pod kontrolą prowadzącego analizować będą wybrane kompozycje epoki baroku z wykorzystaniem przedstawionych metod i narzędzi analitycznych

Analiza będzie się koncentrować na zagadnieniach formalnych, problemach technik kompozytorskich, sprawach tonalnych oraz symbolice i przesłaniu analizowanych dzieł.

Zajęcia będą miały charakter analityczny. Podjęta zostanie problematyka stylu (styl koncertujący, recytatywny i dramatyczny, style narodowe, stile antico i moderno itd.), nauki o afektach i retoryki muzycznej. Zagadnienia teoretyczne zostaną skonfrontowane z wybranymi dziełami muzycznymi, które będą przedmiotem szczegółowej analizy.

Przedmiot "Język muzyczny baroku" ma charakter wykładu i ćwiczeń.

Realizacja zajęć odbywać się będzie w dwóch fazach: 1/ przygotowawczej (wykłady), kiedy to postawione zostaną podstawowe problemy badawcze i zaprezentowane metody i narzędzia analityczne oraz 2/ praktycznej (ćwiczenia), kiedy to studenci pod kontrolą prowadzącego będą analizować wybrane kompozycje epoki baroku z wykorzystaniem przedstawionych metod i narzędzi analitycznych.

Manfred Bukofzer, Muzyka w epoce baroku, Kraków 1970;

Danuta Szlagowska, Muzyka baroku, Gdańsk 1998,

Szymon Paczkowski, Nauka o afektach w myśli muzycznej I połowy XVII wieku, Lublin 1998

Zygmunt M. Szweykowski (red.), Historia muzyki w XVII wieku, t.1-5, Kraków 2000-2007

Alfred Dürr, Kantaty Jana Sebastiana Bacha, tłum.pol. A. Teske, Lublin 2004;

Christoph Wolff, Johann Sebastian Bach. Muzyk i uczony, tłum. pol. B. Świderska, Warszawa 2011.

dodatkowa literatura (wybrane artykuły i rozdziały kiążek) będą podawane na poszczególnych zajęciach

dodatkowa literatura do prac pisemnych będzie ustalana indywidualnie

obowiązkowe

Przedmiot „Język muzyczny baroku” łączy w sobie wykład (15 g.) i ćwiczenia (15 g.). Celem zajęć jest przygotowanie studentów do samodzielnego rozpoznawania elementów właściwych dla stylu komponowania właściwego dla czasów baroku. Zajęcia mają przygotować studentów do samodzielnego odczytania i zrozumienia w dziełach muzycznych epoki baroku ich przesłania i funkcji.

Realizacja zajęć odbywać się będzie w dwóch fazach:

1/ wykłady, podczas których postawione i wyjaśnione zostaną podstawowe problemy, zaprezentowane właściwe metody i narzędzia analityczne

2/ ćwiczenia, podczas których studenci pod kontrolą prowadzącego analizować będą wybrane kompozycje epoki baroku z wykorzystaniem przedstawionych metod i narzędzi analitycznych

Analiza będzie się koncentrować na zagadnieniach formalnych, problemach technik kompozytorskich, sprawach tonalnych oraz symbolice i przesłaniu analizowanych dzieł.

Zajęcia będą miały charakter analityczny. Podjęta zostanie problematyka stylu (styl koncertujący, recytatywny i dramatyczny, style narodowe, stile antico i moderno itd.), nauki o afektach i retoryki muzycznej. Zagadnienia teoretyczne zostaną skonfrontowane z wybranymi dziełami muzycznymi, które będą przedmiotem szczegółowej analizy.

Przedmiot "Język muzyczny baroku" ma charakter wykładu i ćwiczeń.

Realizacja zajęć odbywać się będzie w dwóch fazach: 1/ przygotowawczej (wykłady), kiedy to postawione zostaną podstawowe problemy badawcze i zaprezentowane metody i narzędzia analityczne oraz 2/ praktycznej (ćwiczenia), kiedy to studenci pod kontrolą prowadzącego będą analizować wybrane kompozycje epoki baroku z wykorzystaniem przedstawionych metod i narzędzi analitycznych.

Manfred Bukofzer, Muzyka w epoce baroku, Kraków 1970;

Danuta Szlagowska, Muzyka baroku, Gdańsk 1998,

Szymon Paczkowski, Nauka o afektach w myśli muzycznej I połowy XVII wieku, Lublin 1998

Zygmunt M. Szweykowski (red.), Historia muzyki w XVII wieku, t.1-5, Kraków 2000-2007

Alfred Dürr, Kantaty Jana Sebastiana Bacha, tłum.pol. A. Teske, Lublin 2004;

Christoph Wolff, Johann Sebastian Bach. Muzyk i uczony, tłum. pol. B. Świderska, Warszawa 2011.

dodatkowa literatura (wybrane artykuły i rozdziały kiążek) będą podawane na poszczególnych zajęciach

dodatkowa literatura do prac pisemnych będzie ustalana indywidualnie