Publiczne zdrowie psychiczne

fakultatywne

Podstawowa znajomość języka angielskiego jest obowiązkowa: większość omawianych lektur napisana jest w języku angielskim.

Podstawowa znajomość języku angielskiego.

mieszany: w sali i zdalnie

Problematyka zajęć koncentruje się wokół pytania: Czy kryzys zdrowia psychicznego w pracy, szkolnictwie wyższym oraz w sporcie prowadzi do nowych rozwiązań i polityk publicznych? Nasze zajęcia eksplorują, w jaki sposób kształtowanie polityk publicznych pozwala rozumieć i poddawać pomiarowi różne zjawiska związane ze zdrowiem publicznym. Jak tworzenie ramy do rozumienia zdrowia publicznego materializuje projekcje porażki, społeczne emocje związane z dominacją i lęki związane ze strukturalnymi słabościami w społeczeństwach osadzonych historycznie i geopolitycznie. Odpowiadamy na te pytania, w perspektywie porównawczej i globalnej.

Problematyka zajęć koncentruje się wokół pytania: Czy kryzys zdrowia psychicznego w pracy, szkolnictwie wyższym oraz w sporcie prowadzi do nowych rozwiązań i polityk publicznych?

Polityki publiczne są jak szachy lub matematyka. Albert O. Hirschman, jeden z najwybitniejszych umysłów ekonomii politycznej, mawiał, że polityki publiczne rzadko podejmują dany problem nie posiadając wcześniej przygotowanego rozwiązania. Polityki publiczne potrzebują problemów, które są mierzalne, oczywiste i którym towarzyszą rozwiązania.

Jednak wielu problemów polityk publicznych i porażek politycznych nie da się zmierzyć. Zachowania samobójcze, stres finansowy w osłabionych gospodarkach, niepokój, wątpliwości dotyczące szczepionek i brak zaufania do nauki oraz służby zdrowia to tego rodzaju nieprzewidywalne i trudne do komunikowania zjawiska.

Coś się dzieje, ale nie wiemy co. Nie możemy na przykład zmierzyć myśli samobójczych, nieufności lub wątpliwości. Te zachowania nie są tak naprawdę widoczne. Lub jeśli są widoczne, może to oznaczać, że jest już za późno na reakcję. Mimo to działając zakładamy transparencję i kalkulowalność, tworzymy skojarzenia z porażkami i czynnikami ryzyka. W odniesieniu do samobójstw mówimy np. o problematycznym rodzicielstwie, chorobach psychicznych, niedoborach opieki psychiatrycznej, kwestiach ekonomicznych czy anomii. I dość często upolityczniamy te problemy, jednak w rzeczywistości tak naprawdę brakuje nam wiedzy. Liczenie i odbieranie różnych znaków ostrzegawczych dotyczących samobójstwa jest poza sferą naszej kontroli i przewidywań. Jedyną rzeczą, którą można kontrolować, jest narracja i logika reakcji na problem.

Nasze zajęcia eksplorują, w jaki sposób kształtowanie polityk publicznych pozwala rozumieć i poddawać pomiarowi różne zjawiska związane ze zdrowiem publicznym. Jak tworzenie ramy do rozumienia zdrowia publicznego materializuje projekcje porażki, społeczne emocje związane z dominacją i lęki związane ze strukturalnymi słabościami w społeczeństwach osadzonych historycznie i geopolitycznie. Odpowiadamy na te pytania, w perspektywie porównawczej i globalnej.

Nakład pracy osoby studiującej:

- godziny zorganizowane – 15 godz.

- przygotowanie do zajęć – 35 godz.

- przygotowanie zaliczenia – 40 godz.

Razem: 90 godz.

- Ahmed, Sarah. 2010. The Promise of Happiness. Duke University Press.

- Appadurai, A., and N. Alexander. 2019. Failure. Bristol University Press.

- Bagnall, Adrianna and Gil Eyal. 2016. “Forever Children? And Autonomous Citizens: Comparing the Deinstitutionalizations of Psychiatric Patients and Developmentally Disabled Individuals in the United States.” Pp. 27–61 in 50 Years After Deinstitutionalization: Mental Illness in Contemporary Communities. Bingley, UK: Emerald.

- Barabási, A.-L. 2018. The Formula: The Universal Laws of Success. Little, Brown, and Company.

- Cvetkovich, A. 2012. Depression: A Public feeling. Duke University Press.

- Dowding, Keith. 2020. It’s the Government, Stupid: How Governments Blame Citizens for Their Own Policies

Bristol University Press.

- Durkheim, Emile. 1897. Suicide (“Introduction” l-li, “Suicide and Psychopathic States”14-21, 24-25, “How to Determine Social Causes” 100-104, “Egoistic Suicide” 154-160,

171-173, “Altruistic Suicide” 178-180, “Anomic Suicide” 201-203, 213-219, 239). - Edelman, Lee. 2004. No Future. Duke University Press.

Eyal, Gil. 2010. The Autism Matrix. Cambridge, MA: Polity (“Introduction” 1-13, 18-25, 38-40, Ch.1 “The Puzzle of Variation in Autism Rates” 41-49).

- Goffman, Erving. 1959. “The Moral Career of the Mental Patient.” Psychiatry 22:123–42.

- Heaton, Matthew M. 2013. Black Skin, White Coats: Nigerian Psychiatrists, Decolonization, and the Globalization of Psychiatry. Ohio University Press (Ch.2 “Decolonizing Psychiatric Institutions and Networks” 51-78).

- Robinson, K. F., and T. Carroll. 2023. “The Material Ecologies of Policy Failure: Ruptures of Bodies and of

State.” In Routledge International Handbook of Failure, edited by A. Mica, M. Pawlak, P. Kubicki and A. Horolets. Routledge, Ch. 23.

- Silber, Steve. 2015. Neurotribes. Sydney: Allen & Unwin (“Fighting the Monster” 286-289, 304-319, “In Autistic Space” 439-468, “Building the Enterprise” 469-474)

- O’Neil, C. 2016. Weapon of Math Destruction: How Big Data Increases Inequality and Threatens Democracy. Penguin.

Sharma, Y. 2023. “North Korea's Kim Jong Un Passes ‘Secret Order’ Banning Suicide. Here's Why.” Hindustan Times, June 7.

- Watters, Ethan. 2011. Crazy Like Us: The Globalization of the American Psyche. New York: Free Press (Ch.1 “Anorexia in Hong Kong” 9-63)

Po zakończeniu zajęć student/ka

w sferze wiedzy:

-- ma orientację we współczesnym życiu intelektualnym i kulturalnym w Polsce i w wybranych rejonach świata

-- ma rozszerzoną wiedzę o zależnościach między komunikacją a władzą, zarówno państwową, jak i sprawowaną przez media lub za pośrednictwem dyskursów eksperckich

-- ma pogłębioną wiedzę o relacjach między strukturami i instytucjami społecznymi a językowymi oraz społecznymi aspektami budowania tożsamości indywidualnej i grupowej

w sferze umiejętności:

-- posiłkując się wiedzą z zakresu socjologicznej analizy polityk publicznych i badań nad komunikacją społeczną, potrafi krytycznie dobierać dane i metody analiz oraz formułować wnioski

-- posiada umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy z dziedziny socjologicznej analizy polityk publicznych i badań nad komunikacją; potrafi krytycznie oceniać jej przydatność i skuteczność

udział w dyskusji

aktywność podczas ćwiczeń

przygotowanie 3 refleksji/reakcji dotyczących lektur oraz ich prezentacja i interpretacja