Historia Polski po 1945 r. [2900-L-H20PL2] Semestr letni 2024/25
Ćwiczenia, grupa nr 1

Źródła:

Gomułka Władysław „Przemówienia październik 1956 – wrzesień 1957”, Warszawa 1957,

Gomułka Władysław, „Przemówienia styczeń 1963 – lipiec 1964 r.”, Warszawa 1964,

„Kampania wyborcza i wybory do sejmu 20 stycznia 1957”, wstęp, wyb. i opr. P. Machcewicz, Warszawa 2000,

„Ludzie, fakty, refleksje”, rozmowy przeprowadzili W. Namiotkiewicz, B. Roztropowicz, Warszawa 1961,

„Marzec 1968 w dokumentach MSW. Tom I Niepokorni”, Warszawa 2008,

Nowak – Jeziorański Jan, „Polska z oddali”, Londyn 1988,

„Obchody milenijne 1966 roku w świetle dokumentów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, Warszawa 1998,

Raina Peter, „Kościół katolicki a państwo w świetle dokumentów 1945 – 1989, tom 1, lata 1945 – 59”, Poznań 1994,

Rakowski M. F., „Dzienniki polityczne 1967 – 1968”, Warszawa 1999,

Rakowski Mieczysław F., „Dzienniki polityczne 1958 –1962”, Warszawa 1998,

Rakowski Mieczysław F., „Dzienniki polityczne 1963 – 1966”, Warszawa 1999,

„III Zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 10 III – 19 III 1959 r.”, Warszawa 1959,

Zabłocki Janusz, „Dzienniki, tom 2 1966 – 1975”, Warszawa 2011,

Opracowania:

Codogni Paulina, „Rok 1956”, Warszawa 2006,

Czaczkowska Ewa, „Kardynał Wyszyński. Biografia”, Kraków 2013,

Dudek Antoni, Gryz Ryszard, „Komuniści i kościół w Polsce (1945 – 1989)”, Kraków 2006,

Eisler Jerzy, „Polski rok 1968”, Warszawa 2006,

Eisler Jerzy, „Siedmiu wspaniałych: poczet pierwszych sekretarzy KC PZPR”, Warszawa 2014,

Herczyński Ryszard, „Spętana nauka. Opozycja intelektualna w Polsce 1945 – 1970”, Warszawa 2008,

Lesiakowski Krzysztof, „Mieczysław Moczar „Mietek”. Biografia polityczna”, Warszawa 1998,

„Ludzie, fakty, refleksje”, rozmowy przeprowadzili W. Namiotkiewicz, B. Roztropowicz, Warszawa 1961,

Machcewicz Paweł „Polski rok 1956”, Warszawa 1993,

„Nadzorcy. Ludzie i struktury władzy odpowiedzialni za działania wobec środowisk twórczych, naukowych i dziennikarskich”, Warszawa 2017,

Osęka Piotr, „Marzec’68”, Kraków 2008,

Osęka Piotr, „Syjoniści, inspiratorzy, wichrzyciele. Obraz wroga w propagandzie marca 1968”, Warszawa 1999,

„Październik’56”, Warszawa 1987,

Rokicki Konrad, „Literaci. Relacje między literatami a władzami PRL w latach 1956 – 1970”, Warszawa 2011,

Roszkowski Wojciech, „Najnowsza historia Polski 1945 – 1980”, Warszawa 2003,

Rutkowski Tadeusz P, „Adam Bromberg i encyklopedyści. Kartka z dziejów inteligencji w PRL”, Warszawa 2010,

Stola Dariusz, „Kampania antysyjonistyczna w Polsce 1967 – 1968”, Warszawa 2000,

„Wybory i referenda w PRL”, red. S. Ligarski, M. Siedziako, Szczecin 2014,

Żaryn Jan „Dzieje Kościoła katolickiego w Polsce (1944 – 1989)”, Warszawa 2003.

Temat: Polska Władysława Gomułki. Wybrane problemy z historii politycznej PRL.

1. Zajęcia wstępne: Polska w 1956 r.

Literatura: Paulina Codogni „Rok 1956”, Warszawa 2006, s. 128 – 181.

2. Październik 1956

Źródła: „Nowe Drogi”, 1956, nr 10, s. 3 – 46, 59 – 64; „Październik’56”, Warszawa 1987, s. 153 – 156;

Opracowania: Paweł Machcewicz, „Polski rok 1956”, Warszawa 1993, s. 145 – 196.

3. Kościół wobec Października

Źródła: Peter Raina, „Kościół katolicki a państwo w świetle dokumentów 1945 – 1989, tom 1, lata 1945 – 59”, Poznań 1994, s. 575 – 576, 581 – 583,

Opracowania: Jan Żaryn, „Dzieje Kościoła katolickiego w Polsce (1944 – 1989)”, Warszawa 2003, s. 157 – 181, lub Ewa Czaczkowska, „Kardynał Wyszyński. Biografia”, Kraków 2013, s. 271 – 285.

4. Wybory do sejmu 1957

Źródła: „Kampania wyborcza i wybory do sejmu 20 stycznia 1957”, wstęp, wyb. i opr. P. Machcewicz, Warszawa 2000, s.90 – 100, 108 – 112, 118 – 122, 124 – 131.

Opracowanie: „Wstęp”, w: „Kampania wyborcza i wybory do sejmu 20 stycznia 1957”, wstęp, wyb. i opr. P. Machcewicz, Warszawa 2000, s. 5 – 25, Joanna Olejniczak, „Wybory do sejmu i rad narodowych w okresie rządów Władysława Gomułki”, w: „Wybory i referenda w PRL”, Szczecin 2014, s. 151 – 159.

5. Rok krzepnięcia władzy 1957

Źródła: przemówienie W. Gomułki na IX Plenum KC, w: Władysław Gomułka „Przemówienia październik 1956 – wrzesień 1957”, Warszawa 1957, s. 261 – 341, 346 – 353.

Opracowania: Wojciech Roszkowski, „Najnowsza historia Polski 1945 – 1980”, Warszawa 2003, s. 351 – 369;

6. Zmiany w polityce naukowej (1958 r.)

Źródła: Materiały własne prowadzącego (narada pracowników naukowych 8.05.1958 r., AAN 237/XVII-355, k. 1 - 46),

Opracowania: Ryszard Herczyński, „Spętana nauka. Opozycja intelektualna w Polsce 1945 – 1970”, s. 302 – 314, T. P. Rutkowski, „Komisja Oświaty i Nauki KC PZPR jako organ polskiej polityki partii wobec polskiej nauki (1957 – 1971)”, w: „Nadzorcy. Ludzie i struktury władzy odpowiedzialni za działania wobec środowisk twórczych, naukowych i dziennikarskich”, Warszawa 2017, s. 357 – 364.

7. Dekrucyfikacja i nie tylko (1958)

Źródła: Peter Raina „Kościół katolicki a państwo w świetle dokumentów 1945 – 1989, tom 1, lata 1945 – 59”, Poznań 1994, s. 613 – 614, 634 – 647,

Opracowania: Antoni Dudek, Ryszard Gryz, „Komuniści i kościół w Polsce (1945 – 1989)”, Kraków 2006, s. 125 – 154.

8. III Zjazd PPR i jego konsekwencje (1959)

Źródła: „III Zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 10 III – 19 III 1959 r.”, Warszawa 1959, s. 103 – 154, 1025 – 1031.

Opracowania: Wojciech Roszkowski, „Najnowsza historia Polski 1945 – 1980”, Warszawa 2003, s.422 – 438, J. Eisler, „Siedmiu wspaniałych: poczet pierwszych sekretarzy KC PZPR”, Warszawa 2014.

9. Geneza i powstanie frakcji „partyzanckiej w PZPR 1962 – 1964

Źródła: Jan Nowak – Jeziorański „Polska z oddali”, Londyn 1988, s. 224 – 236, Mieczysław F. Rakowski „Dzienniki polityczne 1958 –1962”, Warszawa 1998, s. 394 – 395, 403 – 405, 499 – 501, Mieczysław F. Rakowski „Dzienniki polityczne 1963 – 1966”, Warszawa 1999, s. 15, 30 – 32, 56 – 58, 96, „Ludzie, fakty, refleksje”, Warszawa 1961, s. 9 – 41;

Opracowania: Krzysztof Lesiakowski „Mieczysław Moczar „Mietek”. Biografia polityczna”, Warszawa 1998, s. 214 - 240, Jerzy Eisler „Polski rok 1968”, Warszawa 2006, s. 22 – 28.

10. XIII Plenum KC PZPR i jego skutki polityczne

Źródła: „Nowe Drogi”, nr 8, sierpień 1963 r., s. 3 – 43 lub W. Gomułka „Przemówienia styczeń 1963 – lipiec 1964 r.”, Warszawa 1964 r., s. 83 – 149,

Opracowania: T. P. Rutkowski „Adam Bromberg i encyklopedyści. Kartka z dziejów inteligencji w PRL”, Warszawa 2010, s. 91 – 97, Ryszard Herczyński, „Spętana nauka. Opozycja intelektualna w Polsce 1945 – 1970”, Warszawa 2008, s. 367 – 380.

11. Ferment w środowisku literackim

Źródła: „Marzec 1968 w dokumentach MSW. Tom I Niepokorni”, Warszawa 2008, s. 141 - 149, 168 - 177, 188 – 202., „Notatka z przebiegu rozmowy I sekretarza KC tow. Władysława Gomułki z Prezydium Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich 4 V 1964 roku”, Zeszyty Historyczne” (Paryż), nr 153, 2005 r., s. 147 – 159,

Opracowania: J. Eisler „Marzec’68”, Warszawa 1991, s. 58 – 70 lub Konrad Rokicki „Literaci. Relacje między literatami a władzami PRL w latach 1956 – 1970”, Warszawa 2011, s. 243 – 316.

12. Millennium chrztu Polski

Źródła: „Obchody milenijne 1966 roku w świetle dokumentów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, Warszawa, dok. 1, 37, 49, 53, 93; Janusz Zabłocki, Dzienniki, tom 2 1966 – 1975, Warszawa 2011, s. 60 – 66,

Opracowania: Antoni Dudek, Ryszard Gryz, „Komuniści i kościół w Polsce (1945 – 1989)”, Kraków 2006, s. 234 – 250.

13. Wojna sześciodniowa i jej konsekwencje dla polskiej polityki wewnętrznej

Źródła: Dariusz Stola „Kampania antysyjonistyczna w Polsce 1967 – 1968”, Warszawa 2000, s. 273 – 291, M. F. Rakowski „Dzienniki polityczne 1967 – 1968”, Warszawa 1999, s. 63 – 67,

Opracowania: Piotr Osęka „Marzec’68”, Kraków 2008, s. 91 – 141.

14. Władysława Gomułki interpretacja protestów studenckich w marcu 1968 r.

Źródła: Piotr Osęka „Syjoniści, inspiratorzy, wichrzyciele. Obraz wroga w propagandzie marca 1968”, Warszawa 1999, s. 144 – 166.

Opracowania: J. Eisler „Polski rok 1968”, Warszawa 2006, s. 550 – 565.

Wspólna analiza źródeł i dyskusja w zakresie tematyki ćwiczeń. Niektóre tematy poboczne zajęć mogą być opracowywane przez studentów w postaci referatów.

Podstawą zaliczenia ćwiczeń, oprócz obecności, jest aktywność na zajęciach (w tym wygłaszanie referatów - co dotyczy zwłaszcza osób aspirujących do oceny dobrej bądź bardzo dobrej). W przypadku wątpliwości prowadzącego, co do orientacji grupy w tematyce zajęć możliwe jest kolokwium na zakończenie ćwiczeń. Możliwa jest jedna nieobecność nieusprawiedliwiona. Następne (do maksimum 3) należy zaliczyć u prowadzącego na dyżurze.

prof. Tadeusz Rutkowski