Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Wybrane elementy teorii optymalnego stopowania

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1000-1M21ETS
Kod Erasmus / ISCED: 11.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0541) Matematyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Wybrane elementy teorii optymalnego stopowania
Jednostka: Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki
Grupy: Przedmioty monograficzne dla matematyki 2 stopnia
Przedmioty obieralne na studiach drugiego stopnia na kierunku bioinformatyka
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: angielski
Rodzaj przedmiotu:

monograficzne

Skrócony opis:

Teoria optymalnego stopowania jest ważnym działem Rachunku Prawdopodobieństwa i Analizy Stochastycznej, posiadającym zastosowania w Matematyce Finansowej. Celem przedmiotu jest przedstawienie podstaw tej teorii, zarówno dla procesów z czasem dyskretnym, jak i ciągłym, a następnie przeanalizowanie kilku wybranych zagadnień.

Optymalne stopowanie dla procesów dyskretnych (podejście martyngałowe, podejście markowskie). Optymalne stopowanie dla wybranych procesów dyfuzji i jego związki z równaniami cząstkowymi. Zastosowania: optymalne oszacowania dla semimartyngałów, wycena opcji.

Pełny opis:

Teoria optymalnego stopowania jest ważnym działem Rachunku Prawdopodobieństwa i Analizy Stochastycznej, posiadającym zastosowania w Matematyce Finansowej. Celem przedmiotu jest przedstawienie podstaw tej teorii, zarówno dla procesów z czasem dyskretnym, jak i ciągłym, a następnie przeanalizowanie kilku wybranych zagadnień.

1. Optymalne stopowanie dla procesów dyskretnych, podejście martyngałowe, horyzont czasowy skończony i nieskończony. Przykłady. Obwiednia Snella, indukcja wsteczna (3 wykłady).

2. Optymalne stopowanie dla procesów dyskretnych, podejście markowskie, horyzont czasowy nieskończony. Przykłady. Związki z teorią funkcji ekscesywnych. (3 wykłady).

3. Optymalne stopowanie dla procesów ciągłych i przykłady. Zagadnienie z wolnym brzegiem, reguła ,,smooth-fit'', zasada maksimum, związki z teorią równań cząstkowych (5 wykładów).

4. Zastosowania: nierówności stochastyczne (Burkholdera-Davisa-Gundy'ego, Dooba), wycena opcji w modelu Blacka-Scholesa (3-4 wykłady).

Literatura:

1. Chow, Y. S.; Robbins, Herbert; Siegmund, David. Great expectations: the theory of optimal stopping. Houghton Mifflin Co., Boston, Mass., 1971.

2. G. Peskir and A. Shiryaev, Optimal stopping and free boundary problems, Lect. Notes in Math. ETH Zurich, 2006.

3. D. Revuz and M. Yor, Continuous martingales and Brownian Motion, 3rd edition, Springer-Verlag, Berlin, 1999.

4. A. N. Shiryaev, Optimal stopping rules. Stochastic Modelling and Applied Probability, 8. Springer-Verlag, Berlin, 2008.

Efekty uczenia się:

1. Zna podstawy teorii optymalnego stopowania z czasem dyskretnym i potrafi zilustrować je przykładami.

2. Potrafi konstruować obwiednię Snella dla ogólnego zagadnienia i badać jej własności.

3. Dla zadanego problemu optymalnego stopowania dla dyfuzji, potrafi wskazać stowarzyszone zagadnienie z wolnym brzegiem. Potrafi wykorzystać strukturalne własności rozwiązania oraz zasadę ,,smooth-fit'' w celu wyznaczenia jawnego rozwiązania.

4. Potrafi wskazać zastosowania teorii optymalnego stopowania.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
ul. Banacha 2
02-097 Warszawa
tel: +48 22 55 44 214 https://www.mimuw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-2b06adb1e (2024-03-27)